Υποθετικα μιλωντας...

[Savra]

Αν το σκυλι σας ηταν παλι κουταβι,υπαρχουν πραγματα που δεν θα κανατε τωρα πια,πραγματα που ηδη κανατε και το εχετε μετανιωσει?
Υπαρχουν πραγματα που δεν κανατε,και τωρα θα θελατε να τα ειχατε κανει γιατι χρειαστηκαν?

Μετανοιωσα χιλιες φορες που ακουσα τα υπολοιπα μελη της οικογενειας και δεν εκπαιδευσα την Αυρα στην κλουβα,με αποτελεσμα να μην μπορω να την παω πουθενα με αεροπλανο.

Μετανοιωσα για τις πολλες ωρες καθε μερα στο παρκο,που επαιζε με τα αλλα σκυλια και αυτο ειχε σαν αποτελεσμα να καταλαβει την δυναμη της και τωρα να μην "σηκωνει μυγα στο σπαθι της"

Μετανοιωσα που απο την πρωτη μερα δεν της αρχισα BARF διατροφη.

 

[ROTTIE]

Μετάνιωσα που έπεσα θύμα του marketing σε ότι αφορά την εκπαίδευση του σκύλου μου...
Μου κόστισε σε χρήμα, κόπο, μα ΠΑΝΩ ΑΠ’ ΟΛΑ, λίγο έλειψε να κοστίσει τη ζωή του σκύλου μου.

Μετάνιωσα που δεν έδωσα ιδιαίτερη βαρύτητα στην ιδιαιτερότητα και στη μοναδικότητα του ΔΙΚΟΥ μου σκύλου και τον τοποθέτησα στη γενική κατηγορία "εκπαιδεύοντας κουτάβι με τη μέθοδο της θετικής εκπαίδευσης" ενώ θα έπρεπε να τον τοποθετήσω στη κατηγορία "εκπαιδεύοντας τον IGGY" (κατά το «εκπαιδεύοντας την Ρίτα»! :lol: ).

Θέλω και ελπίζω πως δεν θα χρειαστεί να μετανιώσω για τίποτα άλλο…

 

[ΜΑΚΗΣ]

Έχω μετανιώσει που άκουγα ' ειδικούς' και ' φίλους' χωρίς να τους έχω αξιολογήση πρώτα και δεν διαμόρφωσα την δική μου άποψη νωρίτερα.

έχω μετανιώσει που δεν σεβάστηκα την φυλή μου και δεν ασχολήθηκα νωρίτερα με αυτό που τα τρελλαίνει (το άθλημα)

έχω μετανιώσει για την εμπιστοσύνη που έδειξα σε κάποιους σχετικά με την διαπεδαγώγηση των κουταβιών

Και κάποιες φορές μετανιώνω που παρασύρθηκα και βρέθηκα με τόσα σκυλιά με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατόν να τους προσφέρω ότι θα ήθελα (όταν βέβαια ΄πέφτουν πάνω μου κουνώντας τις ουρές τους ή ότι έχει μείνει από αυτές τέλως πάντων, το ξεχνάω)

 

[Dogo]

Μπορεί να είμαι λίγο άσχετος πάλι αλλά θα το πώ

Έχω μετανιώσει που δεν έχω ασχοληθεί πιο σοβαρά με τα σκυλιά που μου αρέσουν από πιο νωρίς.

Μου δημιουργούντε βέβαια κάποια ερωτηματικά διαβάζοντας τα διάφορα εδώ και γενικά στο ίντερνετ και φοβάμε μη μετανιώσω αργότερα που ασχολήθηκα σοβαρά με τα σκυλιά :?

 

[magi]

Εγώ μετανιώνω-λυπάμαι που δεν έχω χρόνο να ασχοληθώ με κάποιο άθλημα μαζί με το σκυλί.
Στο ερασιτεχνικό επίπεδο παίζουμε πχ. εμπόδια, ιχνηλασία και της αρέσει πολύ, και υποψιάζομαι ότι να της άρεσε σε πιο καλό επίπεδο.
Επίσης λυπάμαι που προς το παρόν δεν μπορώ να έχω δεύτερο σκυλί.

 

[amangos]

Εγώ για ότι έχω κάνει, δεν μετανοιώνω!!!
Δεν είχα πρόθεση να βλάψω κανέναν.

 

[FrenchieFan]

Εγω εχω μετανιώσει για το οτι αφηνα την Εσμεραλντα μου οταν ηταν μικρη να πηδαει ψηλα (μεχρι τη μεση μου) και δεν ξερω, αν τα προβληματα που ειχε μετα με την μεση της οφειλονται σε αυτο.

Με στενοχορει αφανταστα, οτι δεν εμαθα πιο νωρις για το BARF και αναγκασα την καιμενη καθε μερα να φαει βλακιες (την ταιζα με το ζορι!!).

Κατα τα αλλα νομιζω οτι περναει καλα μαζι μου- μαζι μας και δεν υπαρχει κατι αλλο για το οπιο θα πρεπει να μετανοιωσω.

 

[denis]

Μετανοιώνω που εμπιστεύτηκα άσχετους και κακούς ανθρώπους.
Μετανοιώνω που δεν διαβάζω αρκετά και γενικά πράγματα, αλλά μόνο για τη φυλή μου...
Μετανοιώνω που δεν κοινωνικοποίησα κάποια σκυλιά αρκετά...
Λυπάμαι για μερικά σκυλιά που δεν τους αφιερώνω αποκλειστικά τον χρόνο μου...
κάποιες φορές μετανοιώνω που έχω σκυλιά και τα εκτρέφω...

 

[Jema]

Μετανιώνω που απέκτησα το μικρό μου σε μία δύσκολη περίοδο της ζωής μου, και δεν είχα την ψυχραιμία και την ηρεμία που έπρεπε για να είμαι δίκαιη μαζί του. Μετανιώνω για τις φορές που δεν τον "πίεσα" όσο έπρεπε και τον άφησα να περάσει το δικό του, με αποτέλεσμα να έχω προβλήματα που πλέον είναι πιο δύσκολο να αντιμετωπίσω τώρα. Επίσης μετανιώνω για όλες τις στιγμές που πέρασα μαζί του όταν αντί για ξενοισιά κ παιχνίδι έγω είχα άγχος και τύψεις για ό,τι δεν του προσφέρω.
Αυτά για την ώρα.
ΥΓ Πάντως Rottie πραγματικά θα μ' ενδιέφερε να μάθω πως κατάλαβες τελικά τι ήθελε ο σκυλάκος σου, γιατί κ μένα ο μικρός είναι για "εκπαιδεύοντας τον Dodi".

 

[pennou]

Ε σταναχωριεμαι για εναν και μονο λογο......δεν ειμαι κοντα τους οσο θα ηθελα να ειμαι αυτα ζουν στην επαρχια με την μαμα μου και εγω στην αθηνα......κατα τα αλλα πιστευω πως παίρνουν απο μας οσο περισσοτερη αγαπη και φροντιδα γινεται να δωσουμε(γιατι να μην γελιομαστε,χρονος δε υπαρχει απλετος,οταν υπαρχει ομως καλο ειναι να τους αφιερωσουμε ενα μεροσ του,το αξιζουν οσο κανενας αλλος)Αυτο ηθελα να πω!!

 

[morgan-pit]

Θα μιλησω για το σκυλι που εχω τωρα και που ειναι ακομα κουταβι(7 μηνων).Μεχρι στιγμης εχω μετανιωσει που ενω ηξερα οτι δεν πρεπει και την εβαλα απο τη πρωτη νυχτα που την εφερα σπιτι στο κρεβατι! Και το χειροτερο οτι το συνεχισα μεχρι τωρα και κοιμαται η στο καναπε η στο κρεβατι.Και η πλακα ειναι οτι της εχω σπιτακι στο μπαλκονι και μαλιστα αρκετα μεγαλο! 130ε στοιχισε.Απο 2.5 μηνων που τη πηρα καθε μερα ελεγα απο αυριο και τελικα εφτασε 7 μηνων! Βεβαια δε ξερει οτι ειναι το τελευταιο της Σ/Κ που κοιμαται στο κρεβατι γιατι απο Δευτερα ξεκιναει εκπεδευση και θα αλλαξουν οι κακες συνηθειες.(μη της πειτε τιποτα )Και το αλλο που εχω μετανειωσει ειναι που δεν της ξεκινησα πιο νωρις την εκπεδευση.

 

[ROTTIE]

Αυτό μου θυμίζει την all time classic ατάκα «από Δευτέρα δίαιτα», η οποία ποτέ δεν ξεκινάει Δευτέρα. Αναβάλλεται για Τρίτη, μετά για Τετάρτη και πάει λέγοντας! :lol:

Εγώ πιστεύω πως όσο δύσκολα θα είναι να συνηθίσει η μικρή να κοιμάται στο σπιτάκι της, άλλο τόσο θα είναι και για ‘σενα να μην την έχεις στο κρεβάτι σου! :wink:
Καλή αρχή!

 

[morgan-pit]

ROTTIE μες το μυαλο μου εισαι :!: Την ωρα που το εγραφα αυτο σκεφτομουν αχαχαχαχα :lol: Μπα δεν εχει αλλο τρεναρισμα σημερα το απογευμα κανονισα με τον εκπεδευτη της και τη κυριακη μεθαυριο στις 7 η ωρα η δεσποινις θα βρισκεται στη κορινθο στη σχολη εκπεδευσης.Οποταν 2 νυχτες μεινανε που θα απολαυσει το κρεβατακι μου.Θα μεινει εκει 5-6 βδομαδες και καθε μερα θα πηγαινω το απογευμα και εγω για να εκπεδευτω μαζι της.Αργησα λιγο γιατι το εψαχνα το θεμα (εκπεδευση)! Διαβασα και το δικο σου καναλι που τραβηξες με τον θετικο και ποσο ταλαιπωρηθηκες! Αλλα πιστευω πως βρηκα τον σωστο επαγγελματια υστερα απο 2 μηνες! ψαξιμο. :wink:

 

[ROTTIE]

Μπράβο Χρήστο, πολύ χαίρομαι!
Εύχομαι καλή εκπαίδευση στην Ιρμα αλλά και σε ‘σένα! :wink:

 

[FrenchieFan]

ROTTIE μες το μυαλο μου εισαι :!: Την ωρα που το εγραφα αυτο σκεφτομουν αχαχαχαχα :lol: Μπα δεν εχει αλλο τρεναρισμα σημερα το απογευμα κανονισα με τον εκπεδευτη της και τη κυριακη μεθαυριο στις 7 η ωρα η δεσποινις θα βρισκεται στη κορινθο στη σχολη εκπεδευσης.Οποταν 2 νυχτες μεινανε που θα απολαυσει το κρεβατακι μου.Θα μεινει εκει 5-6 βδομαδες και καθε μερα θα πηγαινω το απογευμα και εγω για να εκπεδευτω μαζι της.Αργησα λιγο γιατι το εψαχνα το θεμα (εκπεδευση)! Διαβασα και το δικο σου καναλι που τραβηξες με τον θετικο και ποσο ταλαιπωρηθηκες! Αλλα πιστευω πως βρηκα τον σωστο επαγγελματια υστερα απο 2 μηνες! ψαξιμο. :wink:

Ολα καλα και οραια, συμφωνω να εκπαιδευτη το σκυλακι σου!
Αλλα γιατι δεν πρεπει να κοιμαται στο κρεβατι σου????

Εμεις (ο αντρας μου και εγω) παντος δεν μπορουμε πια να κλεισουμε ματι χωρις την πριγιπεσσα μας στη μεση του κρεβατιου!!!

 

[morgan-pit]

Θα σου απαντησω αγαπητη Frencie Fan! (παρεπειπτοντως σ΄ευχαριστω πολυ για τη βοηθεια στο θεμα διατροφη BARF :wink: ) Οταν την πηρα την ηρμα 65 ημερων ακριβως ηταν ενα πλασματακι 5-6 κιλα.Πολυ βολικο και μανιτζεβελο πανω στο κρεβατι.Το πλασματακι αυτο μεγαλωσε με κινηματογραφικη ταχυτητα και μιλαμε πλεον για 7 μηνων 23 κιλα και 50 εκατοστα υψος.(εχω πιτμπουλ αν προσεξες).Με τα σημερινα δεδομενα η εγω η φιλη μου πρεπει καποιος να κοιμαται η στο καναπε η κατω :lol: Για φαντασου λοιπον οτι δεν εχει φτασει καλα καλα στο μισο της αναπτυξη της(μεχρι τους 19 μηνες!) και δεν χωραμε.Εκτος αν κανω παραγγελια κανα κρεβατι σαν και αυτα που ειναι σε προεδρικες σουιτες :lol: Αλλα ξεχωρα απο την πλακα δεν ξερω και κανεναν να κοιμαται με πιτμπουλ!(οχι κουταβι)στο κρεβατι.Αλλο να εχεις ενα τσιουαουα ενα κανισακι η το δικο σου που ειναι μικροσωμα και αλλο να εχεις ενα θηριο 35-40 κιλων.Και καλα να ειμασταν οι 2 μας δεν θα ειχα προβλημα.Αλλα τρεις! Για φαντασου τον Ιggy με την φιλη μας τη Rottie και τον αντρα της στο κρεβατι!! :lol: Πως σου φαινεται η ιδεα Rottie? :lol: :wink:

 

[FrenchieFan]

Παντος το μεγαλο κρεβατι καλη ιδεα μου φαινεται!! :lol: :lol: :lol:

Ενας φιλος μου ειχε Dobi και κοιμοταν μαζι στο κρεβατι!
Οταν τον ρωτησα "μα πος χορατε και κοιμοσαστε" μου απαντισε " και πιος σου ειπε οτι εμεις κοιμομαστε!!"


Εχεις δικιο!

 

[ROTTIE]

Για φαντασου τον Ιggy με την φιλη μας τη Rottie και τον αντρα της στο κρεβατι!! :lol: Πως σου φαινεται η ιδεα Rottie? :lol: :wink:

Το θέμα είναι πρακτικό!
Όπως λέει και το τραγουδάκι:
«Το δικό μου πάπλωμα είναι για δυο άτομα και δεν παίρνει μπάλωμα το δικό μου πάπλωμα.» :-({|=
Μεθερμηνευόμενο: Στους δύο, τρίτος δεν χωρεί!

Πρώτο και κύριο, ένα ζευγάρι θέλει τις προσωπικές και ιδιωτικές του στιγμές. Αντιλαμβάνεσαι τι θέλω να πω… :wink:
Εμείς εκείνες τις ώρες της …ψυχικής ανάτασης θέλουμε την ησυχία μας για να μπορούμε να εκφραστούμε ελευθέρα βρε αδελφέ!

Εάν είχαμε τον Iggy στο κρεβάτι (τώρα πλησιάζει τα 40 κιλά) θα νόμιζε ότι παίζουμε (τις κουμπάρες? :roll: ), θα πήδαγε πάνω μας και θα χωνόταν κάτω από τα σεντόνια! Βατερλό η ησυχία μας δηλαδή!
Οπότε η διάθεση για... ψυχική ανάταση θα έπεφτε!

Εάν τον βγάζαμε έξω από το δωμάτιο, θα χάλαγε τον κόσμο, θα γρατζούναγε την πόρτα και θα γάβγιζε.
Οπότε πάει η διάθεση για…ψυχική ανάταση!

Αν υποθέσουμε τώρα ότι θα καθόταν ήσυχος σε μια γωνιά της κρεβατοκάμαρας και δεν έβγαζε άχνα, θα είχαμε την εντύπωση ότι κάποιος μας παίρνει μάτι!
Οπότε η διάθεση για ψυχική ανάταση θα ΞΑΝΑεπεφτε! :evil:

Επειδή λοιπόν σ ‘αυτή τη ζωή για μια ψυχική ανάταση ζούμε, καλύτερα να κοιμάται ο μικρός στο κρεβάτι του και ‘μεις στο δικό μας! :lol:

Εάν συνυπολογίσω και τα παρακάτω:
1. Αυτήν την εποχή μαδάει απίστευτα και καθημερινά μαζεύω κοτσίδα την σκυλότριχα.
Οπότε η ιδέα να γεμίζουν τα μυρωδάτα μου σεντόνια με μαύρες Iggότριχες, δεν μου φαίνεται ιδιαίτερα ελκυστική.

2. Κάνει ζέστη βρε παιδιά!
Σκέψου να είχαμε κολλημένο το Iggy στα πόδια μας καλοκαιριάτικα!
Θα βγάζαμε την μπέμπελη!

ΟΛΑ τα παραπάνω με κάνουν να πιστεύω πως δεν θα μετανιώσω ποτέ που δεν τον έχω ανεβάσει στο κρεβάτι μου. 8)
Το βράδυ τα χωρίζουμε τα τσανάκια μας! :lol:

 

[morgan-pit]

ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ! :lol: Να εισαι καλα ρε Rottie με εκανες και γελαγα στις 4 η ωρα το πρωι ξημερωματα Δευτερας. Τα τσανακια μου τα χωρισα με την δεσποινιδα πριν 7 ωρες ακριβως. Αλλαξε περιβαλλον για κανα μηνα.Θα βλεπομαστε και θα εκπεδευομαστε την ημερα το βραδυ νανακια μονη της.Τωρα οσον αφορα την ψυχικη αναταση! επειδη ειναι το πρωτο βραδυ που λειπει απο το σπιτι υστερα απο 7 μηνες ειμαι καπως οπως και η φιλη μου και το ηθικο ειναι πεσμενο Αλλα ειναι ζητημα χρονου για να ξαναγινει ακμαιο! :wink:

 

[Morgan_A]

Φίλε μου "morgan-pit" κάπως έτσι την έπαθα και εγώ, με το θέμα του κρεββατιού... :roll:
Βλέπεις, ότον πήρα στα χέρια μου το μωρό μου..., ήταν πραγματικά πολύ μωρό, μόλις 17 ημερών και τότε, πολύ φυσιολογικά, τον πήραμε μαζί μας στο κρεββάτι και μάλιστα, ο άντρας μου, μου έβαζε και χέρι..., φοβούμενος μην το πλακώσουμε το βράδυ κατά λάθος, μέσα στον ύπνο μας, επειδή όπως καταλαβαίνετε αυτό πήγαινε και χωνόταν, όπου εύρισκε...

Αργότερα, όταν για πρώτη και τελευταία φορά, τον άφησα λίγες μέρες στην κλινική, όταν του κάναμε την επέμβαση στα αυτάκια..., είχα σκοπό..., με την επιστροφή του στο σπίτι, να του αλλάξω και κάποιες συνήθειες..., αλλά με το που γυρίσαμε στο σπίτι και πάτησε το πόδι του, πριν προλάβω να σκεφθώ οτιδήποτε, αφού δεν ήταν ώρα ύπνου..., έτρεξε και πήγε και χώθηκε στο κρεββάτι..., όλο χαρά που γύρισε στο περιβάλλον του και κοντά μας..., με αποτέλεσμα, πάλι να με ψήσει... και να παραμείνει εκεί...

Βέβαια, ήταν ακόμα σχετικά μικρός... και εκτός από αυτό, ήταν και καταχείμωνο..., πράγμα που εξυπηρετούσε την κατάσταση...

Τώρα όμως, που "ζωή νάχει...", έχει φθάσει στους 19 μήνες και αισίως έχει περάσει και τα πενήντα κιλά, τα πράγματα δεν είναι και τόσο απλά...

Αυτό όμως, είναι μόνο δικό μου πρόβλημα..., απ΄ ότι αντιλαμβάνομαι, γιατί εκείνος, ούτε που σκέφθεται να κατέβει από εκεί..., που ο κόσμος να χαλάσει...

Και βέβαια, εδώ που τα λέμε, έχει και όλα τα δίκια με το μέρος του..., αφού από τότε που θυμάται τον εαυτό του..., εκεί είναι το κρεββάτι του και εκεί πηγαίναμε πάντα για ύπνο... :wink:

Το δε ακόμα ωραιότερο..., είναι, που δεν εννοεί να κοιμηθεί και πάνω από τα σκεπάσματα, αλλά εντελώς φυσικά..., τα σηκώνει και μπαίνει και από κάτω..., κανονικότατα..., όπως ακριβώς κοιμάμαι εγώ... :lol:

Περιττό βέβαια, να σας πω, ότι αυτό είναι πλέον μεγάλο πρόβλημα..., γιατί εκτός από το ότι αναγκάζομαι να αλλάζω σεντόνια σχεδόν καθημερινά..., εκτός από το ότι, για "ψυχική ανάταση..." δεν γίνεται λόγος..., υπάρχει και το ότι δεν χωράμε...!!!!!

Άσε που όταν ζεσταίνεται..., ή θέλει να τεντωθεί, απλώνεται με όλη του την άνεση... στη μέση πάντα..., εννοείτε... και μας πετάει τον ένα από εδώ... και τον άλλο από εκεί...!!!!! :lol:

Πάντως φίλοι μου, παρ΄ όλα αυτά, δεν ξέρω..., αν πραγματικά θέλω..., να τον κατεβάσω από το κρεββάτι!!!!!!!!!!!!!!! :?