Σημερα επισκεφτηκαμε με τον αληταρα ενα απο τα λιγα πλεον
ΔΕΝΤΡΑ που εχουν απομεινει εδω στην περιοχη μας.
Ετσι αποκαλουσαν οι παλιοι την ημερη βελανιδια, "το δεντρο".
Θαυμαστε την βασιλισσα
2.17.6. Quercus ithaburensis Decne. subsp. macrolepis (Kotschy) Hedge & Yalt.
Συνώνυμα: Quercus macrolepis Kotschy., Quercus aegilops auct.
Κοινές ονομασίες: Ήμερη βελανιδιά, βαλανιδιά, valonia oak.
Περιγραφή
Φυλλοβόλο δέντρο, με ύψος 15-20 m και διάμετρο έως 1 m. Η κόμη του είναι πλατιά και ο φλοιός του πα-
ρουσιάζει βαθιές σχισμές. Οι κλαδίσκοι είναι πυκνά τριχωτοί και γκριζοκίτρινοι. Οι οφθαλμοί είναι ωοειδείς,
πυκνά τριχωτοί και γκριζοκίτρινοι.
Τα φύλλα είναι δερματώδη, μήκους 4-13 cm, επιμήκη-ωοειδή, οξυκόρυφα, με βάση καρδιοειδή ή στρογγυλε-
μένη. Φέρουν στις παρυφές 4-8 ζεύγη τριγωνικών λοβών που καταλήγουν σε ακίδα. Η άνω επιφάνεια είναι
πράσινη με αραιό αστερόμορφο τρίχωμα, ενώ η κάτω γκριζοπράσινη με πυκνό αστερόμορφο τρίχωμα. Ο μί-
σχος, μήκους έως 3 cm, είναι πυκνά τριχωτός.
Τα αρσενικά άνθη φύονται σε κρεμάμενους μασχαλιαίους ίουλους. Τα θηλυκά φύονται ανά 1-3 σε σταχυό-
μορφα κεφάλια. Η άνθηση γίνεται κατά τον Απρίλιο-Μάιο.
Το κάρυο είναι ωοειδές έως 4 cm, με κοίλη ή αμβλεία κορυφή. Το κύπελλο είναι απόδισκο ή με βραχύ ποδί-
σκο, διαμέτρου 2,5-7 cm, πλατύ, ημισφαιρικό και πυκνά χνουδωτό. Τα βράκτια είναι επιμήκη-γραμμοειδή,
πιεσμένα στο κύπελλο, αποκλίνοντα ή κυρτά προς τα πίσω. Η ωρίμανση και η πτώση τους γίνεται κατά τον
Αύγουστο-Σεπτέμβριο του δεύτερου έτους από την άνθηση.
Γεωγραφική κατανομή – ενδιαίτημα
Η εξάπλωση του συγκεκριμένου υποείδους περιλαμβάνει τη ΝΑ Ιταλία, τη Βαλκανική χερσόνησο, τη Μικρά
Ασία και τη Συρία. Στην Ελλάδα απαντά, συνήθως, κοντά στην παράκτια ζώνη και στα νησιά, ενώ απουσιά-
ζει από το εσωτερικό της χώρας. Εμφανίζεται σε αμιγείς συστάδες ή και σε μικτές με άλλα είδη Quercus, σε
υψόμετρα 0-500 m, σπάνια έως τα 1.200 m, όπως στην Πελοπόννησο. Μεμονωμένα δέντρα ή ομάδες μπορεί
να βρεθούν ως υπολειμματικά μέσα σε αγροτικές εκτάσεις. Είδος της ευμεσογειακής και παραμεσογειακής
ζώνης, φωτόφιλο, ανθεκτικό σε ξηροθερμικές συνθήκες με μικρές απαιτήσεις ως προς το έδαφος. Η μεγάλη
οικονομική σημασία που είχαν παλαιότερα τα δάση ήμερης βελανιδιάς, κυρίως για την παραγωγή καρπού,
είχε ως αποτέλεσμα τη διατήρηση μικρών ή μεγαλύτερων συστάδων σε σπερμοφυή μορφή.
Καθεστώς προστασίας - κατάσταση διατήρησης
Τα δάση της ήμερης βελανιδιάς αποτελούν οικότοπο ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος και προστατεύονται σύμφω-
να με την Ευρωπαϊκή Οδηγία 92/43. Ο οικότοπος είναι ο 9350: «Δάση βελανιδιάς (Quercus macrolepis)».
Σήμερα τα δάση βελανιδιάς κατά κανόνα αποτελούνται από σπερμοφυείς συστάδες με φωτεινή συγκόμωση ή
διάσπαρτα άτομα. Χρησιμοποιούνται ως δασολίβαδα προς βόσκηση για αιγοπρόβατα και βοοειδή. Ο οικότο-
πος υπάρχει, εκτός από την Ελλάδα, στη νότια Ιταλία και εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Αλβανία και τη
Μικρά Ασία.
Οι πληροφοριες ειναι απο το βιβλιο:
Δασική Βοτανική
Αυτοφυή δέντρα και θάμνοι της Ελλάδας
Συγγραφέας:
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΡΑΚΗΣ
Επίκουρος Καθηγητής ΔΠΘ
Και θα το βρειτε εδω:
https://repository.kallipos.gr/handle/11419/742
Τερμα κατω στην σελιδα εχει λινκ για να το κατεβασετε φρι.
Ενα παρα πολυ ωραιο βιβλιο και μεγαλο βοηθημα για οποιον θελει να γνωρισει και να μαθει να αναγνωριζει τα πολυτιμα δεντρα και θαμνους που ζουν στην χωρα μας.
