Καλησπέρα.
Χθες το μεσημέρι ήρθε σπίτι το νέο μέλος της φαμίλιας. Ένα ξανθό ημίαιμο απο μάνα golden retriever/κάποιο τύπου μαλινουά και πατέρα λαμπραντόρ. Την υιοθέτησα απο το φιλοζωικό σωματείο Κύμης-Αλιβερίου. Οι άνθρωποι εκεί πέρα ήταν πολύ συμπαθητικοί και φάνηκε πως νοιάζονταν για τα σκυλάκια που φιλοξενενούσαν.
Είχα διάφορα ονόματα στο μυαλό μου, αλλά αφού είδα πως στο Phoebe (Φίμπι) αντέδρασε τότε έκλεισα το θέμα ονόματος. Είναι πολύ ήρεμη και όποτε έρχεται σε μένα γυρνάει κατευθείαν ανάσκελα για χαδάκια. Αλλά εδώ πάει το ζήτημα της προσαρμογής...
Το σκυλάκι είναι 4ων μηνών. Φαίνεται πολύ φοβισμένη και έξω απο τα νερά της. Χθές όλη μέρα ήταν ξαπλωμένη και δεν την κούναγες με τίποτα. Το απόγευμα την κατέβασα στην αυλή (τα πάει πολύ καλά με τις σκάλες) μπας και παίξει και τρέξει λίγο. Αλλά το μόνο που έκανε ήταν να εξερευνήσει λίγο τον χώρο και μετά απλά έκατσε πάλι κάτω. Για βόλτα με το λουρί ούτε λόγος. Με το που βάζουμε το λουράκι, κατευθείαν κάθεται και αντιστέκεται. Έπισης, ξαπλώνει συνέχεια στο μπαλκόνι και δεν μπορώ με τίποτα να την βάλω μέσα. Γενικά δεν ακούει και δίχνει πολύ μελαγχολική. Ούτε νερό δεν πολυ πίνει..
Όσοι πήρατε σκύλο απο κουτάβι, ή υιοθετήσατε και το φέραται σε ένα νέο περιβάλλον μακριά απο τα συνηθισμένα του και μακριά απο την μάνα του τι κάνατε για να νιώσει άνετα. Είναι κουτάβι και αντί να κάνει ζαβολιές ή να παίζει συνέχεια κοιμάται ή προσπαθεί να κοιμηθεί τέλος πάντων. Ξέρω πως στην αρχή είναι όλα λίγο αγχωμένα αλλά η αντίδραση της με ανησυχεί λιγάκι.
Χθες το μεσημέρι ήρθε σπίτι το νέο μέλος της φαμίλιας. Ένα ξανθό ημίαιμο απο μάνα golden retriever/κάποιο τύπου μαλινουά και πατέρα λαμπραντόρ. Την υιοθέτησα απο το φιλοζωικό σωματείο Κύμης-Αλιβερίου. Οι άνθρωποι εκεί πέρα ήταν πολύ συμπαθητικοί και φάνηκε πως νοιάζονταν για τα σκυλάκια που φιλοξενενούσαν.
Είχα διάφορα ονόματα στο μυαλό μου, αλλά αφού είδα πως στο Phoebe (Φίμπι) αντέδρασε τότε έκλεισα το θέμα ονόματος. Είναι πολύ ήρεμη και όποτε έρχεται σε μένα γυρνάει κατευθείαν ανάσκελα για χαδάκια. Αλλά εδώ πάει το ζήτημα της προσαρμογής...
Το σκυλάκι είναι 4ων μηνών. Φαίνεται πολύ φοβισμένη και έξω απο τα νερά της. Χθές όλη μέρα ήταν ξαπλωμένη και δεν την κούναγες με τίποτα. Το απόγευμα την κατέβασα στην αυλή (τα πάει πολύ καλά με τις σκάλες) μπας και παίξει και τρέξει λίγο. Αλλά το μόνο που έκανε ήταν να εξερευνήσει λίγο τον χώρο και μετά απλά έκατσε πάλι κάτω. Για βόλτα με το λουρί ούτε λόγος. Με το που βάζουμε το λουράκι, κατευθείαν κάθεται και αντιστέκεται. Έπισης, ξαπλώνει συνέχεια στο μπαλκόνι και δεν μπορώ με τίποτα να την βάλω μέσα. Γενικά δεν ακούει και δίχνει πολύ μελαγχολική. Ούτε νερό δεν πολυ πίνει..
Όσοι πήρατε σκύλο απο κουτάβι, ή υιοθετήσατε και το φέραται σε ένα νέο περιβάλλον μακριά απο τα συνηθισμένα του και μακριά απο την μάνα του τι κάνατε για να νιώσει άνετα. Είναι κουτάβι και αντί να κάνει ζαβολιές ή να παίζει συνέχεια κοιμάται ή προσπαθεί να κοιμηθεί τέλος πάντων. Ξέρω πως στην αρχή είναι όλα λίγο αγχωμένα αλλά η αντίδραση της με ανησυχεί λιγάκι.