Η Ήρα είναι σχεδόν 3 ετών. Πριν 1,5 χρόνο περίπου της κάναμε στείρωση. Από μικρή ήταν αρκετά λιχούδο. Γενικά όταν ακούσει πιάτο, κατσαρόλα ή οποιοδήποτε μαγειρικό σκεύος, ακόμα και σακούλα, έρχεται τρέχοντας. Αν εγώ τρώω και αυτή είναι σε κάποιο άλλο δωμάτιο κλαίει για να έρθει εκεί που είμαι εγώ. Και γενικά είναι ζητιάνα. Ότι και να τρώω έρχεται και με κοιτάζει μέσα στα μάτια για να της δώσω. Ακόμα και αν αυτό είναι γιαούρτι ή φρούτο. Αν βρει χαρτοπετσέτα που να έχει μυρωδιά από φαγητό είναι ικανή να την φάει αν δεν την προλάβω. Το βασικότερο πρόβλημα είναι ότι και στην βόλτα τα κάνει αυτά. Ότι βρει το βάζει στο στόμα της και το μασουλάει. Και αυτό με φοβίζει και γιατί στην βόλτα μπορεί να φάει τίποτα που να της κάνει κακό, αλλά και γιατί αν έρθει κάποιος και της πετάξει κάτι, ακόμα και άγνωστος αν είναι, θα το φάει. Δεν διστάζει επειδή είναι άγνωστος, ούτε καν κάθεται να το μυρίσει. Κατευθείαν στο στόμα ότι και αν είναι.