Ως όψιμος κουταβο-μπαμπάς και ψιλοανίδεος, μπορώ να κάνω μερικές καλόπιστες παρατηρήσεις ?
Νομίζω έχεις πέσει στη παγίδα του μικρού "πακέτου" του πρίγκηπα. Το μικρό δέμας δεν συμβαδίζει με την ανάλογα - μικρή - ενέργεια. Το αντίθετο. Οι ιδιοκτήτες μεγαλόσωμων κουταβιών ποτέ δεν τα αντιμετωπίζουν σαν μπιμπελό. Νομίζω ότι εσύ δίνεις το δικαίωμα να συνεχίζει αυτή τη συμπεριφορά, επειδή λόγω μεγέθους ίσως τον θεωρείς χαριτωμένο και του συγχωρείς τα πάντα. Το πέρασα κι εγώ, αλλά μόλις διαπίστωσα στον δικό μου κούταβο τάσεις "αναρχο-αυτονομίας" στο δικό μου χώρο, αντέδρασα ενεργώντας περισσότερο ως αρχηγός : εφάρμοσα αυστηρά ένα πρόγραμμα όπως το ήθελα εγώ για 2-3 μέρες (τώρα παίζουμε, τώρα μαθαίνουμε, τώρα στο crate, τώρα τρώμε κλπ), χωρίς να δίνω σημασία στις αντιδράσεις του.
Το άλλο που πρόσεξα στο πάρκο του, είναι ο πολύ μεγάλος χώρος που του έχεις αφήσει για να κινείται. Δεδομένου του μεγέθους του, θα του άφηνα ακριβώς το μισό χώρο, ίσως και λιγότερο. Υποχρέωσέ τον να μάθει την τουαλέτα, δεν θα μάθει ποτέ να τα κάνει έξω, με τόσο πολύ χώρο στη διάθεσή του.
Το ότι ηρεμεί όταν μπαίνει στο πάρκο, σημαίνει ότι το θεωρεί "βασίλειό" του. Εσύ ως αφεντικό, έχεις δοκιμάσει να μπείς μέσα στο πάρκο, ενώ είναι μέσα ο ιδιος, μετά από ένα ξέσπασμα δαγκώματος ? Πρέπει να του δείξεις ότι μπορείς να επιβάλλεις τη θέλησή σου, με τη παρουσία σου και μόνο, μέσα στο χώρο του. Χωρίς να μιλάς, χωρίς να τον αγγίζεις, απλά κοιτώντας τον "αφ υψηλού" καταλαμβάνοντας το χώρο που θεωρεί άβατο. Μόνο εσύ ως αφεντικό μπορείς να το κάνεις αυτό. Δε νομίζω να συνεχίσει να δαγκάνει.
Δεν ξέρω αν είναι ορθά όλα αυτά, αλλά είναι από την εμπειρία μου.
