Παρότι μεγάλωσα με σκύλο δεν είχα αποκτήσει με διάφορες προφάσεις . Μέχρι που τον πήρα "κατ΄εντολήν" σχεδόν ,για τον γιό μου.
Η θετική επίδραση στο παιδί ήταν από την πρώτη στιγμή ολοφάνερη και εντυπωσιακή. Και όχι μόνο, σε όλους μας. Χαιρόμαστε, γελάμε, χαλαρώνουμε. Ξεκολλάμε από τον καναπέ, την τηλεόραση και τα βιντεοπαιχνίδια. Αισθανόμαστε την ευθύνη να είμαστε αποκλειστικά "υπόλογοι" για μια μικρή ψυχούλα που περιμένει από μας τα πάντα, ζεστασιά,φροντίδα, φαγητό,χάδι. Και το καταχαιρόμαστε.
Είναι τόσο μικρούλης που δεν μας έχει "δυσκολέψει" πουθενά, σε τίποτα. Και τόσο καλόβολος και χαδιάρης, ΄του αρκεί να είναι σε μια γωνίτσα κοντά μας.
Μόνο το πρωινό ξύπνημα, τα Σαββατοκύριακα...το δικό του "ρολογάκι" δεν ξέρει από αργίες και καθημερινές!
Κατά τα άλλα, σε όλα τα άλλα, σαν ένα τρίτο παιδάκι στο σπίτι (που δεν θα μεγαλώσει ποτέ όμως).
Και μπορεί να μην είχα μέχρι πριν έξη μήνες, όμως δεν θα ξαναμείνω ποτέ χωρίς σκύλο
Η θετική επίδραση στο παιδί ήταν από την πρώτη στιγμή ολοφάνερη και εντυπωσιακή. Και όχι μόνο, σε όλους μας. Χαιρόμαστε, γελάμε, χαλαρώνουμε. Ξεκολλάμε από τον καναπέ, την τηλεόραση και τα βιντεοπαιχνίδια. Αισθανόμαστε την ευθύνη να είμαστε αποκλειστικά "υπόλογοι" για μια μικρή ψυχούλα που περιμένει από μας τα πάντα, ζεστασιά,φροντίδα, φαγητό,χάδι. Και το καταχαιρόμαστε.
Είναι τόσο μικρούλης που δεν μας έχει "δυσκολέψει" πουθενά, σε τίποτα. Και τόσο καλόβολος και χαδιάρης, ΄του αρκεί να είναι σε μια γωνίτσα κοντά μας.
Μόνο το πρωινό ξύπνημα, τα Σαββατοκύριακα...το δικό του "ρολογάκι" δεν ξέρει από αργίες και καθημερινές!
Κατά τα άλλα, σε όλα τα άλλα, σαν ένα τρίτο παιδάκι στο σπίτι (που δεν θα μεγαλώσει ποτέ όμως).
Και μπορεί να μην είχα μέχρι πριν έξη μήνες, όμως δεν θα ξαναμείνω ποτέ χωρίς σκύλο