και εγώ πιστεύω ότι ειναι σωστό αυτό που λες αλλά καμιά φορά ξεχνιέται ειδικά σε πιο μικρές περιπτώσεις. Τα πράγματα είναι όμως πάντα έτσι;
Για παραδειγμα όταν ξαπλώνω στο δωμάτιο μου το βράδυ, κλείνω τα φώτα και τον βάζω να κοιμηθεί στο χωλ στη γωνιά του μπροστά στην πόρτα του δωματίου μου χωρίς να τον αφήνω να μπει μέσα, καμιά φορά δεν την πέφτει αμέσως αλλά ψιλοκλαίει και μάλιστα όχι συνέχεια αλλά πολύ αραιά (πάνω που πάει να με πάρει ο ύπνος :-| ), εκεί λοιπόν επειδή δεν θέλω να περιμένω πότε θα σταματήσει μόνος του, του ρίχνω κάνα δυο
σουτ και σταματάει. Αυτό τώρα τι είναι; νίκη του σκύλου; μήπως όταν ακούει το
σουτ ησυχάζει γιατί καταλαβαίνει ότι είμαι δίπλα;
