Ένας τρόπος για να προστατευτούμε απο το ''κάψιμο'' των εντολών εάν δεν θέλουμε να τις μάθουμε στο σκύλο σε μια ξένη γλώσσα που δεν χρησιμοποιούμε στον καθημερινό μας λόγο, είναι να ΤΟΝΙΖΟΥΜΕ με έμφαση την πρώτη συλλαβή με ένα μικρό κενό με την επόμενη : π.χ. κά-τσε, κον-τά, κά-τω, μείν-ε.Σωστός βηματισμός και θέση?
- Thread starter harryf3
- Ημερομηνία δημιουργίας
Ένας τρόπος για να προστατευτούμε απο το ''κάψιμο'' των εντολών εάν δεν θέλουμε να τις μάθουμε στο σκύλο σε μια ξένη γλώσσα που δεν χρησιμοποιούμε στον καθημερινό μας λόγο, είναι να ΤΟΝΙΖΟΥΜΕ με έμφαση την πρώτη συλλαβή με ένα μικρό κενό με την επόμενη : π.χ. κά-τσε, κον-τά, κά-τω, μείν-ε.
και η ξένη γλώσσα είναι μια πολύ καλή λύση. Βέβαια στο δρόμο σε ακούν οι άλλοι και υποψιάζονται ότι είσαι ''ψιλονούμερο''
η ότι έχεις πολύύύύύύ έξυπνο σκύλο που πήγε φροντιστήριο και πήρε το lower με την πρώτη!!!!και η ξένη γλώσσα είναι μια πολύ καλή λύση. Βέβαια στο δρόμο σε ακούν οι άλλοι και υποψιάζονται ότι είσαι ''ψιλονούμερο''
Πάρα πολύ ενδιαφερον αυτο TARA. Και τωρα συνειδητοποιω οτι το εφαρμοζε ενας εκπαιδευτης που συναντησα.
Να ρωτησω ομως κατι για να σιγουρευτω οτι καταλαβα.
Ας παρουμε το "κάτσε" που το χρησιμοποιουμε στην καθομιλουμενη για πολλα πραγματα και μας ξεφευγει και στον σκυλο.
Αν πουμε κά-τσε, ο σκυλος το εκλαμβανει τελειως διαφορετικα απο το απλο "κάτσε"?
Αν μαθει με το κά-τσε θα αγνοει το απλο "κάτσε"?
Ευχαριστω
Αρης
Φίλε Άρη, η αλήθεια είναι ότι εμείς αποφεύγουμε να λέμε τις λέξεις κάτσε,κάτω,έλα κλπ. έτσι μέσα στην ρήμη του λόγου.
Επειδή είναι για εμάς εκπαιδευτικά εργαλεία προσπαθούμε όταν τις λέμε να το εννοούμε κιόλας αλλιώς το σκυλί μπερδεύεται και δεν τις εκτελεί.
Εντέλει νομίζω ότι είναι εύκολο να ''εκπαιδευτούμε'' εμείς οι άνθρωποι να μην τις χρησιμοποιούμε!
Μια άλλη παράμετρος νομίζω οτι είναι και ο τόνος της φωνής και το βλέμμα μας.
Δηλ. άλλο το ''έεεελα ζιω ζουζουνάκο μου κάτσε κάτω να σε ζουμπουλήξω και να σε μπουρμπουνιλέψω'' ......και άλλα τέτοια χαριτωμένα και άλλο να είμαστε ήρεμοι και σοβαροί απέναντι στο σκυλί μας και με ένα απλό αλλά ξεκάθαρο τρόπο του πούμε κά-τσε ή κάτ-ω ή μείν-ε ,σε αυτή την περίπτωση το σκυλί καταλαβαίνει ότι δεν ''χαιδευόμαστε'' αλλά ''δουλεύουμε''!
....όχι ότι τα καταφέρνουμε πάντα αλλά τουλάχιστον προσπαθούμε!
Επειδή είναι για εμάς εκπαιδευτικά εργαλεία προσπαθούμε όταν τις λέμε να το εννοούμε κιόλας αλλιώς το σκυλί μπερδεύεται και δεν τις εκτελεί.
Εντέλει νομίζω ότι είναι εύκολο να ''εκπαιδευτούμε'' εμείς οι άνθρωποι να μην τις χρησιμοποιούμε
!Μια άλλη παράμετρος νομίζω οτι είναι και ο τόνος της φωνής και το βλέμμα μας.
Δηλ. άλλο το ''έεεελα ζιω ζουζουνάκο μου κάτσε κάτω να σε ζουμπουλήξω και να σε μπουρμπουνιλέψω''
......και άλλα τέτοια χαριτωμένα και άλλο να είμαστε ήρεμοι και σοβαροί απέναντι στο σκυλί μας και με ένα απλό αλλά ξεκάθαρο τρόπο του πούμε κά-τσε ή κάτ-ω ή μείν-ε ,σε αυτή την περίπτωση το σκυλί καταλαβαίνει ότι δεν ''χαιδευόμαστε'' αλλά ''δουλεύουμε''!....όχι ότι τα καταφέρνουμε πάντα αλλά τουλάχιστον προσπαθούμε!
Ευχαριστω και παλι TARA.
Η αληθεια ειναι οτι στην αρχη ημουν καπως ετσι
"κατσε κατω βρε μανίτσα μου κουκλάρα μου εσυ"
αλλά γρηγορα εμαθα οτι δεν ειναι ο,τι καλυτερο.
Προσπαθω οντως να αποφευγω εκφρασεις του τυπου
"κατσε ησυχη βρε Ηρα, μην γαυγιζεις"
γιατι ουτε το γαυγισμα θα σταματησει ετσι, ουτε και θα κατσει.
Η αληθεια ειναι οτι στην αρχη ημουν καπως ετσι
"κατσε κατω βρε μανίτσα μου κουκλάρα μου εσυ"
αλλά γρηγορα εμαθα οτι δεν ειναι ο,τι καλυτερο.
Προσπαθω οντως να αποφευγω εκφρασεις του τυπου
"κατσε ησυχη βρε Ηρα, μην γαυγιζεις"
γιατι ουτε το γαυγισμα θα σταματησει ετσι, ουτε και θα κατσει.
χαχαχαχα, τωρα θυμηθηκα μια φαση..τα εχω μαθει να τρωνε , μονο εαν τους πω μια λεξη, τελειως αλαμπουρνεζικη, δικης μου εμπνευσεως..(μονο οταν ειναι στον εκτροφεα τρωνε χωρις να ακουσουν την λεξη, απο αλλον, πρεπει να πεσει μεγαλη λιμοκτονια για να φανε, γιατι ξερουν πως εαν δεν πω λεξη και πλησιασουν το πιατο, θα τα τσακισω!!!)και η ξένη γλώσσα είναι μια πολύ καλή λύση. Βέβαια στο δρόμο σε ακούν οι άλλοι και υποψιάζονται ότι είσαι ''ψιλονούμερο''
και ερχεται μια μερα η μανα μου να τα ταισει και να μην μπορει να καταλαβει την λεξη τηλεφωνικως και να καθυστερει και η καυκασινα να της εχει αρχισει τα γρρρ γιατι πεινουσε και δεν ειχε υπομονη για τις μ@κιες της μανας μου , την ανεχοταν και με το ζορι χαχα...της την εγραψα με μηνυμα τελικα χαχαχα
Καλησπέρα...
δεν ξέρω κατά πόσο σου λύθηκε η απορία του σωστού βηματισμου... μπορώ όμως νομίζω να πω και τη δικιά μου εκδοχή και άποψη.
Αρχικά, ένας από τους λόγους που τα σκυλιά πάνε αριστερά, είναι ότι αρχικά όταν χρησιμοποιούνταν για κυνηγετικούς σκοπούς, το λουρί περνίοταν κάτω από το αριστερό χέρι, καραμπίνα ανα χείρας, σκανδάλι πατάς με το δεξί, το θες λοιπόν ελεύθερο και ανεξάρτητο. (αυτό σε ένα βιβλίο το είχα διαβάσει, όταν και γω είχα την απορία, "μα γιατί αριστερά?")
Ο σωστός βηματισμός κατά τη δική μου ταπεινή άποψη χωρίζεται σε δύο κατηγορίες. Τον βηματισμό "αγέλης" και τον χαλαρό βηματισμό (χαλαρό δικό σου).
Ο βηματισμός αγέλης, είναι μέρος της εκπαίδευσης, πειθαρχίας και πενυματικής άσκησης του σκύλου. Επίσης είναι διαδικασίας που θέτει εσένα ως αρχηγό στην αγέλη των δυό σας. Επιτυγχάνεται πιο εύκολα με γρήγορο βηματισμό, σε βαθμό που το σκυλί να μπει σε αυτό το "ανάλαφρο" περπάτημα, με τα αυτάκια πίσω και προσηλωμένο μπροστά, στη διαδρομή του, στο να σε ακολουθεί. Είναι ιδιαίτερα χρήσιμο όταν μαθαίνεις σε σκυλάκια αρχικά να περπατάνε και να σε ακολουθούν. Επιθυμητό είναι εσύ να προηγείσαι και το κεφαλάκι του σκύλου να είναι στο πλάι του ποδιού σου. Εσύ μπροστά που ηγείσαι δλδ και ακολουθεί το "παιδί" που ιεραρχικά είναι πιο κάτω.
Στην αρχή δεν αφήνεις το σκυλάκια να μυρίζει από δω και από εκεί και θα δεις ότι μετά το πρώτο 3λεπτο (στο περίπου), θα πάψει να αποσπάται και θα συγκεντρωθεί στο να ακολουθήσει.
Ο χαλαρός βηματισμός είναι πιο εύκολος να επιτευχθει άπαξ και το σκυλόνι ξέρει ήδη να περπατάει δίπλα σου, δίχως να τραβάει. (αλλιώς δεν είναι χαλαρός, είναι διαδικασία αντοχής για τα μπράτσα σου!) Είναι πιο εύκολο μετά από κάποια αρκετά λεπτά περπατήματος με γρήγορο βήμα και είναι η χαλάρωση τόσο η δική σου όσο και η δική του, όπου μπορεί να μυρίσει από δω και από εκεί.
Προσοχή, αν φοράς πνίχτη, να ξέρεις να τον χρησιμοποιείς (πώς πότε και γιατί) και να έχεις το σκυλί πάντα από τη σωστή πλευρά, αλλιώς "κλειδώνει". Καλό είναι ο πνίχτης να χρησιμοποιείται μόνο από εκπαιδευτές, καθότι είναι εκπαιδευτικό εργαλείο.
δεν ξέρω κατά πόσο σου λύθηκε η απορία του σωστού βηματισμου... μπορώ όμως νομίζω να πω και τη δικιά μου εκδοχή και άποψη.
Αρχικά, ένας από τους λόγους που τα σκυλιά πάνε αριστερά, είναι ότι αρχικά όταν χρησιμοποιούνταν για κυνηγετικούς σκοπούς, το λουρί περνίοταν κάτω από το αριστερό χέρι, καραμπίνα ανα χείρας, σκανδάλι πατάς με το δεξί, το θες λοιπόν ελεύθερο και ανεξάρτητο. (αυτό σε ένα βιβλίο το είχα διαβάσει, όταν και γω είχα την απορία, "μα γιατί αριστερά?")
Ο σωστός βηματισμός κατά τη δική μου ταπεινή άποψη χωρίζεται σε δύο κατηγορίες. Τον βηματισμό "αγέλης" και τον χαλαρό βηματισμό (χαλαρό δικό σου).
Ο βηματισμός αγέλης, είναι μέρος της εκπαίδευσης, πειθαρχίας και πενυματικής άσκησης του σκύλου. Επίσης είναι διαδικασίας που θέτει εσένα ως αρχηγό στην αγέλη των δυό σας. Επιτυγχάνεται πιο εύκολα με γρήγορο βηματισμό, σε βαθμό που το σκυλί να μπει σε αυτό το "ανάλαφρο" περπάτημα, με τα αυτάκια πίσω και προσηλωμένο μπροστά, στη διαδρομή του, στο να σε ακολουθεί. Είναι ιδιαίτερα χρήσιμο όταν μαθαίνεις σε σκυλάκια αρχικά να περπατάνε και να σε ακολουθούν. Επιθυμητό είναι εσύ να προηγείσαι και το κεφαλάκι του σκύλου να είναι στο πλάι του ποδιού σου. Εσύ μπροστά που ηγείσαι δλδ και ακολουθεί το "παιδί" που ιεραρχικά είναι πιο κάτω.
Στην αρχή δεν αφήνεις το σκυλάκια να μυρίζει από δω και από εκεί και θα δεις ότι μετά το πρώτο 3λεπτο (στο περίπου), θα πάψει να αποσπάται και θα συγκεντρωθεί στο να ακολουθήσει.
Ο χαλαρός βηματισμός είναι πιο εύκολος να επιτευχθει άπαξ και το σκυλόνι ξέρει ήδη να περπατάει δίπλα σου, δίχως να τραβάει. (αλλιώς δεν είναι χαλαρός, είναι διαδικασία αντοχής για τα μπράτσα σου!) Είναι πιο εύκολο μετά από κάποια αρκετά λεπτά περπατήματος με γρήγορο βήμα και είναι η χαλάρωση τόσο η δική σου όσο και η δική του, όπου μπορεί να μυρίσει από δω και από εκεί.
Προσοχή, αν φοράς πνίχτη, να ξέρεις να τον χρησιμοποιείς (πώς πότε και γιατί) και να έχεις το σκυλί πάντα από τη σωστή πλευρά, αλλιώς "κλειδώνει". Καλό είναι ο πνίχτης να χρησιμοποιείται μόνο από εκπαιδευτές, καθότι είναι εκπαιδευτικό εργαλείο.
Όντως επιτυγχάνεται με γρήγορο βηματισμό,αλλα τελικά εμένα μου δημιούργησε πρόβλημα.Έτσι ξεκίνησα κι εγώ, σε γρήγορο γιατι ενεργοποιούσα καλύτερα το σκύλο,αλλα το αποτέλεσμα ήταν πάντα να θέλει να περπατάει γρήγορα ακόμα και όταν δεν έπρεπε ή δεν μπορούσα.Αν το ξαναξεκινούσα θα το έκανα σε νορμάλ βηματισμό.Θα πάρει περισσότερο χρόνο αλλα δεν θα εχεις να διορθώσεις μετά,όπως εγώ τώρα...
Δουλεύοντας σε γρήγορο βηματισμό προϋποθέτει ότι δε βασίζεσαι μόνο στην ταχύτητα που αναπτύσεις με το σκυλόνι, ώστε να έχεις την προσοχή του, αλλά και στο να "ηγείσαι" με τη στάση του σώματός.
Επίσης, οι λεκτικές (μονολεκτικές καλύτερα) διορθώσεις, με σταθερή φωνή, βοηθάνε, ώστε να μάθει να περπατάει δίπλα. σε κάθε βόλτα δεν κρατάμε τον ίδιο ρυθμό λες και προπονούμαστε για τρέξιμο, αλλά ένα μεγάλο μέρος της βόλτας είναι έτσι και μετά ένα μικρό κομμάτι είναι με το σκυλόνι δίπλα και ένα τελευταίο με το σκυλόνι χαλαρό.
Επίσης, μία καλή μέθοδος είναι το περπάτημα σε πολυκοσμία. Αφού το σκυλάκι μας είναι ήδ ξεστρεσαρισμένο, με μία μεγάλη δυναμική βόλτα, επιχειρούμε να βρεθούμε υπό συνθήκες αργού περπατήματος που εμείς όμως θα ηγούμαστε και πάλι και θα αναπτύξουμε την αίσθηση εμπιστοσύνης. Η πολυκοσμία μπορεί να είναι στρεσογόνος παράγοντας και το σκυλί τελικά θα επιζητήσει την ηγετική παρουσία μας, η οποία αν δεν υπάρχει φυσικά και θα αναλάβει αυτό τον ρόλο.
Επίσης, οι λεκτικές (μονολεκτικές καλύτερα) διορθώσεις, με σταθερή φωνή, βοηθάνε, ώστε να μάθει να περπατάει δίπλα. σε κάθε βόλτα δεν κρατάμε τον ίδιο ρυθμό λες και προπονούμαστε για τρέξιμο, αλλά ένα μεγάλο μέρος της βόλτας είναι έτσι και μετά ένα μικρό κομμάτι είναι με το σκυλόνι δίπλα και ένα τελευταίο με το σκυλόνι χαλαρό.
Επίσης, μία καλή μέθοδος είναι το περπάτημα σε πολυκοσμία. Αφού το σκυλάκι μας είναι ήδ ξεστρεσαρισμένο, με μία μεγάλη δυναμική βόλτα, επιχειρούμε να βρεθούμε υπό συνθήκες αργού περπατήματος που εμείς όμως θα ηγούμαστε και πάλι και θα αναπτύξουμε την αίσθηση εμπιστοσύνης. Η πολυκοσμία μπορεί να είναι στρεσογόνος παράγοντας και το σκυλί τελικά θα επιζητήσει την ηγετική παρουσία μας, η οποία αν δεν υπάρχει φυσικά και θα αναλάβει αυτό τον ρόλο.
Ετσι,ετσι!Αναλυτικά και λεπτομερως.Οπως τα εξηγησες αρχικα θα εκαναν λάθη οσοι δεν ήξεραν,όπως εγω στην αρχή.Τωρα,μια χαρα!
Επίσης ειχες προαναφερει τον πνιχτη.Πνιχτη δε χρησιμοποιησα ποτε.Μπορει να μου πήρε 5-6 μηνες καθημερινης εκπαιδευσης για περπάτημα,αλλα τα καταφεραμε.Και ο εκπαιδευτης πρεπει να ειναι πολυ σωστος και συνειδητοποιημενος για να τον χρησιμοποιησει.Ειμαι λιγο καχυποπτη σε αυτο.
Επίσης ειχες προαναφερει τον πνιχτη.Πνιχτη δε χρησιμοποιησα ποτε.Μπορει να μου πήρε 5-6 μηνες καθημερινης εκπαιδευσης για περπάτημα,αλλα τα καταφεραμε.Και ο εκπαιδευτης πρεπει να ειναι πολυ σωστος και συνειδητοποιημενος για να τον χρησιμοποιησει.Ειμαι λιγο καχυποπτη σε αυτο.
Είπα ότι "...καλό είναι ο πνίχτης να χρησιμοποιείται μόνο από εκπαιδευτές...". Ο πνίχτης δυστυχώς πωλείται στα πετ σοπ σα να ήταν απλό λουράκι, κρίμα. Αναφέρθηκα στον πνίχτη γιατί το όλο τόπικ το διάβασα στα πολύ γρήγορα περνώντας αρκετά, έχω όμως την εντύπωση ότι αναφέρθηκε. Έτσι επειδή δεν ήξερα αν το άτομο που έθεσε την ερώτηση και άνοιξε το τόπικ χρησιμοποιεί πνίχτη, θεώρησα σωστό, έστω και σύντομα να επιστήσω την προσοχή.
Δεν είμαι υπέρ της χρήσης του πνίχτη αυθαίρετα και σίγουρα όχι για συνέχεια, ή από άτομα που δεν έχουν τη γνώση, τον τρόπο και τη μέθοδο. Δε συνέστησα στα γραφώμενά μου να χρησιμοποιηθεί πνίχτης.
Δεν είμαι υπέρ της χρήσης του πνίχτη αυθαίρετα και σίγουρα όχι για συνέχεια, ή από άτομα που δεν έχουν τη γνώση, τον τρόπο και τη μέθοδο. Δε συνέστησα στα γραφώμενά μου να χρησιμοποιηθεί πνίχτης.
Φίλη Kyveli
Νομιζω ότι οι προηγουμενες απαντησιεις με καλυψαν αλλά το ποστ σου το βρηκα ιδιαιτερα χρησιμο και σε ευχαριστω πολύ για τον χρονο σου.
Ο βηματισμος αγελης, ο κάπως γοργός, είναι αυτος στον οποιο δεν εχουμε ιδιαίτερο προβλημα.
Το θεμα αρχιζει όταν πρεπει να παμε σιγα, πχ στην αγορα ή όταν είναι μαζι η οκταχρονη κορη μου που για να ακολουθησει θα πρεπει σχεδον να τρεχει κλπ.
Επισης σε μερη που υπαρχουν ενδιαφεροντα και «πειρασμοι».
Εχω σκυλι μεγαλοσωμο και ιδιαιτερα ενεργητικό και μετα από μερικες ωρες στο σπιτι είναι αδυνατο να ξεκινησει την βολτα με χαλαρό βηματισμό.
Δεν θελω να ξεκινησω αντιπαραθεση αποψεων για τα εκπαιδευτικα κολαρα, αλλά στην πολη κανουμε βολτα με prong collar και τα αποτελεσματα είναι εντυπωσιακα.
Στα βουνα μας καλυπτει το κανονικο δερματινο κολαρο μας.
Δεν θελω να δημιουργησω εντυπωσεις, αλλά όταν βλεπει το συγκεκριμενο κολαρο τρεχει και καθεται δίπλα μου να της το φορεσω.
Αυτό δεν σημαινει ότι μπρος στη βολτα τι είναι ο πόνος.
Οταν βλεπει τον κλασικο αλυσιδενιο πνιχτη απλά εξαφανιζεται και δεν τον δεχεται με τιποτα.
Εμμέσως πλην σαφώς διαφωνω με το οτι τα εκπαιδευτικα κολαρα πρεπει να τα χρησιμοποιει μονο εκπαιδευτης.
Θα τονισω ομως κι εγω οτι μονο εκπαιδευτης μπορει να μας μαθει τη σωστη χρηση τους.
Φιλικά
Αρης
Νομιζω ότι οι προηγουμενες απαντησιεις με καλυψαν αλλά το ποστ σου το βρηκα ιδιαιτερα χρησιμο και σε ευχαριστω πολύ για τον χρονο σου.
Ο βηματισμος αγελης, ο κάπως γοργός, είναι αυτος στον οποιο δεν εχουμε ιδιαίτερο προβλημα.
Το θεμα αρχιζει όταν πρεπει να παμε σιγα, πχ στην αγορα ή όταν είναι μαζι η οκταχρονη κορη μου που για να ακολουθησει θα πρεπει σχεδον να τρεχει κλπ.
Επισης σε μερη που υπαρχουν ενδιαφεροντα και «πειρασμοι».
Εχω σκυλι μεγαλοσωμο και ιδιαιτερα ενεργητικό και μετα από μερικες ωρες στο σπιτι είναι αδυνατο να ξεκινησει την βολτα με χαλαρό βηματισμό.
Δεν θελω να ξεκινησω αντιπαραθεση αποψεων για τα εκπαιδευτικα κολαρα, αλλά στην πολη κανουμε βολτα με prong collar και τα αποτελεσματα είναι εντυπωσιακα.
Στα βουνα μας καλυπτει το κανονικο δερματινο κολαρο μας.
Δεν θελω να δημιουργησω εντυπωσεις, αλλά όταν βλεπει το συγκεκριμενο κολαρο τρεχει και καθεται δίπλα μου να της το φορεσω.
Αυτό δεν σημαινει ότι μπρος στη βολτα τι είναι ο πόνος.
Οταν βλεπει τον κλασικο αλυσιδενιο πνιχτη απλά εξαφανιζεται και δεν τον δεχεται με τιποτα.
Εμμέσως πλην σαφώς διαφωνω με το οτι τα εκπαιδευτικα κολαρα πρεπει να τα χρησιμοποιει μονο εκπαιδευτης.
Θα τονισω ομως κι εγω οτι μονο εκπαιδευτης μπορει να μας μαθει τη σωστη χρηση τους.
Φιλικά
Αρης
