Αρχές του μήνα, ο Roberto Donnini βρέθηκε στην Αθήνα για ένα σεμινάριο εργασίας, όπου ήταν ο κύριος εκπαιδευτής.
Ο Roberto Donnini είναι επίσημος βοηθός για Γερμανικούς Ποιμενικούς, Βελγικούς ποιμενικούς, Σνάουτσερ, Μπόξερ και Ντόμπερμαν.Είναι επαγγελματίας εκπαιδευτής σκύλων από το 1973 και έχει φτάσει αρκετούς σκύλους σε τίτλους FRIII και IPOIII.Είναι επίσης, επίσημος και διαπιστευμένος βοηθός French Ring.
Ο Roberto Donnini είναι πολύ γνωστός στην Ιταλία, στην Γερμανία, στην Γαλλία και βέβαια στην Ελλάδα για την δουλειά του.Είναι ο επικεφαλής εκπαίδευσης του εκτροφείου Maschera di Ferro στο Τορίνο, της Liliana Beruto που είναι στην τεχνική επιτροπή του FMBB για θέματα εργασίας.
Έχει εκπαιδεύσει και δείξει πάνω από 50 Μαλινουά τα τελευταία 20 χρόνια σε Παγκόσμια Πρωταθήματα FMBB, FCI και Mondioring.Την δεκαετία του '90 είχε φτάσει και με Μπόξερ σε Παγκόσμια Πρωταθλήματα.
Από www.mascheradiferro.com.
Το Dogforum.gr ήταν εκεί και μίλησε μαζί του για, τι άλλο, τα σκυλιά και την εργασία.
1. "Είστε ένας άνθρωπος, ένας επαγγελματίας που γνωρίζει και βοηθά εδώ και αρκετά χρόνια την Ελλάδα και τα κυνολογικά της.Στον τομέα που σας "αφορά" και ασχολείστε, ποιές διαφορές βλέπετε στο πέρασμα των χρόνων και πως αξιολογείτε την πορεία των Ελλήνων σε σχέση με την κυνολογία;"
Το μεγαλύτερο πρόβλημα αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα είναι η απόσταση από τις άλλες χώρες της κεντρικής Ευρώπης, όπου και διαδραματίζονται όλες οι εξελίξεις στον τομέα της εργασίας. Από εκεί και πέρα, αυτό που βλέπω είναι ότι προσπάθεια γίνεται, αλλά πρέπει να αλλάξει κάτι σημαντικό. Οι άνθρωποι που ασχολούνται με την εργασία πρέπει να καταλάβουν ότι «εργασία» δεν είναι μόνο το να πηγαίνεις στο club και να κάνεις μια προπόνηση. Απαιτεί θυσίες, όπως την καθημερινή ενασχόληση με το σκύλο, να ξυπνήσεις τα ξημερώματα για να πηγαίνεις για ιχνηλασίες κ.τ.λ.
2. "Ποιά τα στοιχεία που πρέπει να διαθέτει ένας σκύλος, αλλά και ο ιδιοκτήτης του για να ασχοληθεί με αξιώσεις με την εργασία;"
Το πιο σημαντικό για το σκύλο είναι το δάγκωμα. Χωρίς δάγκωμα δε μπορείς να ασχοληθείς με το ΙΡΟ. Για τον κυναγωγό, το πιο σημαντικό είναι να έχει ή να δουλεύει πάνω στη σχέση του με το σκύλο. Οι τεχνικές εκπαίδευσης δεν έχουν αλλάξει τόσο πολύ τα τελευταία χρόνια, αλλά πια όλοι όσοι ασχολούνται σε υψηλό επίπεδο, δίνουν μεγάλη βάση στη σχέση τους με το σκύλο τους. Ο χειριστής πρέπει να καταλαβαίνει πραγματικά το σκύλο του!
3. "Ποιοί παράγοντες θα επηρεάσουν την απόδοση ενός σκύλου την "κρίσιμη στιγμή" (έναν αγώνα);...Τι βοηθά και τι επιβαρύνει ένα ζευγάρι (κυναγωγό και σκύλο) πριν αγωνιστούν;"
Μπορεί ένας σκύλος να είναι έτοιμος για μια εξέταση, όμως ο κυναγωγός να μην είναι τόσο ήρεμος. Κάθε εξέταση δημιουργεί άγχος στον κυναγωγό, και αυτό είναι κάτι που ο σκύλος το αντιλαμβάνεται, και ξαφνικά να κάνει κάτι διαφορετικό από αυτό που του ζητείται. Επίσης, κατά τη διάρκεια μιας εξέτασης απουσιάζει το παιχνίδι. Υπάρχει μόνο εντολή και ακολουθεί η εκτέλεση της εντολής, και αυτό είναι κάτι το οποίο πρέπει να έχει δουλευτεί εντατικά πριν από μια εξέταση.
4. "Είναι το Malinois ο καλύτερος σκύλος εργασίας και πόσο έχει αλλάξει η φυλή ή επηρεάζεται από την πρόσφατη δημοτικότητα της;"
Το Malinois είναι το καλύτερο (γέλια), αλλά δε μπορεί κανείς να πει ότι δεν υπάρχουν καλοί Γερμανικοί Ποιμενικοί, Rottweiler ή Dobermann. To Malinois Είναι ένα ξεχωριστό σκυλί γιατί του αρέσει πάρα πολύ το παιχνίδι και το δάγκωμα. Ίσως δεν είναι τόσο δυνατό όσο στο παρελθόν γιατί έχει αλλάξει λόγω απαιτήσεων. Θέλουμε το σκύλο να είναι κοινωνικός και το Malinois είναι πια ένα πολύ ισορροπημένο σκυλί. Μπορεί να έχει χάσει κάποια πράγματα πάνω στον τομέα της εργασίας, επειδή έχει γίνει πιο «μαλακό», αλλά παραμένει ένας πολύ εύκολος σκύλος για να δουλέψει κανείς
5. "Ο στόχος ενός εκτροφέα του σήμερα θα πρέπει να είναι ένα καλό σκυλί εργασίας ή ένας καλός σύντροφος.Το ένα αναιρεί το άλλο;"
Το Malinois πρέπει να είναι φιλικό στο σπίτι αλλά και καλό στο sport. Εκεί είναι η δυσκολία, αλλά αυτός πρέπει να είναι ο στόχος.
6. "Ποιά τα απαραίτητα προσόντα ένος βοηθού επίθεσης και ποιά τα προσόντα που θα τον κάνουν να ξεχωρίσει;"
Ο βοηθός επίθεσης σήμερα δεν είναι αρκετό να είναι γρήγορος και να δίνει σωστά το μανίκι στα σκυλιά. Πρέπει να μπορεί να καταλαβαίνει το σκύλο. Να μπορεί να δουλεύει πάνω σε λεπτομέρειες και να αντιλαμβάνεται και να αλληλεπιδρά τόσο στο σκύλο όσο και τον κυναγωγό.
7. "Πολλές φυλές έχουν δημιουργηθεί 100+ χρόνια πριν, είναι εφικτό να διατηρήσουμε τα χαρακτηρηστικά τους και πρέπει να γίνετε προσπάθεια ή να τις αφήσουμε να "προσαρμοστούν" ( εκφυλιστούν; ) στο σήμερα;
Όλες οι παλιές φυλές πρέπει και έχουν προσαρμοστεί. Ο σκύλος δε ζει πια σε αγροτικές περιοχές, αλλά έχει μπει στα αστικά κέντρα, όπου οι απαιτήσεις είναι τελείως διαφορετικές. Πρέπει όμως κατά τη γνώμη μου να κρατηθούν και τα βασικά χαρακτηριστικά της κάθε φυλής. Να υπάρχει δηλαδή μια ισορροπία. Εκεί είναι και η μεγαλύτερη ίσως δυσκολία για έναν εκτροφέα του σήμερα.
8. "Αν δεν υπήρχε το Malinois, ποιά φυλή θα "τράβαγε" το ενδιαφέρον σας εκτροφικά και γιατί;"
Για εμένα το Malinois είναι το καλύτερο, είναι η ζωή μου. Αν δε θα μπορούσα να ασχοληθώ με αυτό, τότε θα διάλεγα το Beauceron. Είναι ένας σκύλος που είχα ασχοληθεί παλιά και μου αρέσει. Όχι για το sport αλλά για τη ζωή και την καθημερινότητά μου.
Ο Roberto Donnini είναι επίσημος βοηθός για Γερμανικούς Ποιμενικούς, Βελγικούς ποιμενικούς, Σνάουτσερ, Μπόξερ και Ντόμπερμαν.Είναι επαγγελματίας εκπαιδευτής σκύλων από το 1973 και έχει φτάσει αρκετούς σκύλους σε τίτλους FRIII και IPOIII.Είναι επίσης, επίσημος και διαπιστευμένος βοηθός French Ring.
Ο Roberto Donnini είναι πολύ γνωστός στην Ιταλία, στην Γερμανία, στην Γαλλία και βέβαια στην Ελλάδα για την δουλειά του.Είναι ο επικεφαλής εκπαίδευσης του εκτροφείου Maschera di Ferro στο Τορίνο, της Liliana Beruto που είναι στην τεχνική επιτροπή του FMBB για θέματα εργασίας.
Έχει εκπαιδεύσει και δείξει πάνω από 50 Μαλινουά τα τελευταία 20 χρόνια σε Παγκόσμια Πρωταθήματα FMBB, FCI και Mondioring.Την δεκαετία του '90 είχε φτάσει και με Μπόξερ σε Παγκόσμια Πρωταθλήματα.
Από www.mascheradiferro.com.
Το Dogforum.gr ήταν εκεί και μίλησε μαζί του για, τι άλλο, τα σκυλιά και την εργασία.
1. "Είστε ένας άνθρωπος, ένας επαγγελματίας που γνωρίζει και βοηθά εδώ και αρκετά χρόνια την Ελλάδα και τα κυνολογικά της.Στον τομέα που σας "αφορά" και ασχολείστε, ποιές διαφορές βλέπετε στο πέρασμα των χρόνων και πως αξιολογείτε την πορεία των Ελλήνων σε σχέση με την κυνολογία;"
Το μεγαλύτερο πρόβλημα αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα είναι η απόσταση από τις άλλες χώρες της κεντρικής Ευρώπης, όπου και διαδραματίζονται όλες οι εξελίξεις στον τομέα της εργασίας. Από εκεί και πέρα, αυτό που βλέπω είναι ότι προσπάθεια γίνεται, αλλά πρέπει να αλλάξει κάτι σημαντικό. Οι άνθρωποι που ασχολούνται με την εργασία πρέπει να καταλάβουν ότι «εργασία» δεν είναι μόνο το να πηγαίνεις στο club και να κάνεις μια προπόνηση. Απαιτεί θυσίες, όπως την καθημερινή ενασχόληση με το σκύλο, να ξυπνήσεις τα ξημερώματα για να πηγαίνεις για ιχνηλασίες κ.τ.λ.
2. "Ποιά τα στοιχεία που πρέπει να διαθέτει ένας σκύλος, αλλά και ο ιδιοκτήτης του για να ασχοληθεί με αξιώσεις με την εργασία;"
Το πιο σημαντικό για το σκύλο είναι το δάγκωμα. Χωρίς δάγκωμα δε μπορείς να ασχοληθείς με το ΙΡΟ. Για τον κυναγωγό, το πιο σημαντικό είναι να έχει ή να δουλεύει πάνω στη σχέση του με το σκύλο. Οι τεχνικές εκπαίδευσης δεν έχουν αλλάξει τόσο πολύ τα τελευταία χρόνια, αλλά πια όλοι όσοι ασχολούνται σε υψηλό επίπεδο, δίνουν μεγάλη βάση στη σχέση τους με το σκύλο τους. Ο χειριστής πρέπει να καταλαβαίνει πραγματικά το σκύλο του!
3. "Ποιοί παράγοντες θα επηρεάσουν την απόδοση ενός σκύλου την "κρίσιμη στιγμή" (έναν αγώνα);...Τι βοηθά και τι επιβαρύνει ένα ζευγάρι (κυναγωγό και σκύλο) πριν αγωνιστούν;"
Μπορεί ένας σκύλος να είναι έτοιμος για μια εξέταση, όμως ο κυναγωγός να μην είναι τόσο ήρεμος. Κάθε εξέταση δημιουργεί άγχος στον κυναγωγό, και αυτό είναι κάτι που ο σκύλος το αντιλαμβάνεται, και ξαφνικά να κάνει κάτι διαφορετικό από αυτό που του ζητείται. Επίσης, κατά τη διάρκεια μιας εξέτασης απουσιάζει το παιχνίδι. Υπάρχει μόνο εντολή και ακολουθεί η εκτέλεση της εντολής, και αυτό είναι κάτι το οποίο πρέπει να έχει δουλευτεί εντατικά πριν από μια εξέταση.
4. "Είναι το Malinois ο καλύτερος σκύλος εργασίας και πόσο έχει αλλάξει η φυλή ή επηρεάζεται από την πρόσφατη δημοτικότητα της;"
Το Malinois είναι το καλύτερο (γέλια), αλλά δε μπορεί κανείς να πει ότι δεν υπάρχουν καλοί Γερμανικοί Ποιμενικοί, Rottweiler ή Dobermann. To Malinois Είναι ένα ξεχωριστό σκυλί γιατί του αρέσει πάρα πολύ το παιχνίδι και το δάγκωμα. Ίσως δεν είναι τόσο δυνατό όσο στο παρελθόν γιατί έχει αλλάξει λόγω απαιτήσεων. Θέλουμε το σκύλο να είναι κοινωνικός και το Malinois είναι πια ένα πολύ ισορροπημένο σκυλί. Μπορεί να έχει χάσει κάποια πράγματα πάνω στον τομέα της εργασίας, επειδή έχει γίνει πιο «μαλακό», αλλά παραμένει ένας πολύ εύκολος σκύλος για να δουλέψει κανείς
5. "Ο στόχος ενός εκτροφέα του σήμερα θα πρέπει να είναι ένα καλό σκυλί εργασίας ή ένας καλός σύντροφος.Το ένα αναιρεί το άλλο;"
Το Malinois πρέπει να είναι φιλικό στο σπίτι αλλά και καλό στο sport. Εκεί είναι η δυσκολία, αλλά αυτός πρέπει να είναι ο στόχος.
6. "Ποιά τα απαραίτητα προσόντα ένος βοηθού επίθεσης και ποιά τα προσόντα που θα τον κάνουν να ξεχωρίσει;"
Ο βοηθός επίθεσης σήμερα δεν είναι αρκετό να είναι γρήγορος και να δίνει σωστά το μανίκι στα σκυλιά. Πρέπει να μπορεί να καταλαβαίνει το σκύλο. Να μπορεί να δουλεύει πάνω σε λεπτομέρειες και να αντιλαμβάνεται και να αλληλεπιδρά τόσο στο σκύλο όσο και τον κυναγωγό.
7. "Πολλές φυλές έχουν δημιουργηθεί 100+ χρόνια πριν, είναι εφικτό να διατηρήσουμε τα χαρακτηρηστικά τους και πρέπει να γίνετε προσπάθεια ή να τις αφήσουμε να "προσαρμοστούν" ( εκφυλιστούν; ) στο σήμερα;
Όλες οι παλιές φυλές πρέπει και έχουν προσαρμοστεί. Ο σκύλος δε ζει πια σε αγροτικές περιοχές, αλλά έχει μπει στα αστικά κέντρα, όπου οι απαιτήσεις είναι τελείως διαφορετικές. Πρέπει όμως κατά τη γνώμη μου να κρατηθούν και τα βασικά χαρακτηριστικά της κάθε φυλής. Να υπάρχει δηλαδή μια ισορροπία. Εκεί είναι και η μεγαλύτερη ίσως δυσκολία για έναν εκτροφέα του σήμερα.
8. "Αν δεν υπήρχε το Malinois, ποιά φυλή θα "τράβαγε" το ενδιαφέρον σας εκτροφικά και γιατί;"
Για εμένα το Malinois είναι το καλύτερο, είναι η ζωή μου. Αν δε θα μπορούσα να ασχοληθώ με αυτό, τότε θα διάλεγα το Beauceron. Είναι ένας σκύλος που είχα ασχοληθεί παλιά και μου αρέσει. Όχι για το sport αλλά για τη ζωή και την καθημερινότητά μου.
