Στη βόλτα μάς την πέφτει συνέχεια ένας σκύλος

[johnk]

Τα τσοπανόσκυλα, όπως λέγαμε κάποτε, είναι "aloof with strangers" - καχύποπτα! Σε σχέση με τον χώρο τους... Τόσο με τους ανθρώπους, όσο και με τα ζώα...

Απ' ότι λες, βλέπω ότι έχεις κάνει καλή δουλειά και τον έχεις κατευθύνει σωστά!
Ειδικά ένα τσοπανόσκυλο "εκτός έδρας" οφείλει να αποθαρρύνεται από οτιδήποτε άλλο πλην των καλών τρόπων, είτε σε ανθρώπους είτε σε ζώα, γιατί αλλιώς, θα επεκτείνει το χώρο του επ' άπειρον...

Υπάρχουν αρκετά σκυλιά (όπως π.χ. ο Casper) που δεν δίνουν σημασία (ή είναι και παιχνιδιάρικα ακόμα) σε σκυλιά που είναι μικρόσωμα ή μέσου μεγέθους, έστω και αν σήμερα (επειδή είναι κουτάβι) είναι μεγαλύτερα... Ενώ, αντίθετα, έχουν "θέμα" με μεγαλόσωμα σκυλιά, υπό προϋποθέσεις...

Εξάλλου, μην ξεχνάμε ότι τα τσοπανόσκυλα υπήρχαν εξαρχής, για να προστατεύουν από μεγαλόσωμα ζώα... Τα δε μικρόσωμα τα κυνηγούσαν μόνο στην περίπτωση που πεινούσαν...

Βέβαια, ο σκύλος μεγαλώνοντας θα αλλάξει λίγο, αλλά και σήμερα μπορείς να δεις τη "μεγάλη εικόνα"...

 

[sea-mol]

Ευχαριστώ...αλλά εξώκυλε το θέμα του Nasouk στους τσοπάνους...

 

[nasouk]

Εχουμε δρομο ακομα να ωριμασουμε πνευματικα και σωματικα , οποτε σημερινες αντιδρασεις μπορει αυριο να ειναι απλα διαφορετικες.
Πιο πολυ εντυπωση μου εκανε η συμπεριφορα παρα με αγχωσε η προβληματισε.
Παντως ειναι ντοκιμαντερ κανονικο να καθεσαι και να παρατηρεις τις αντιδρασεις του σκυλου σε διαφορετικα ερεθισματα.

 

[johnk]

...Παντως ειναι ντοκιμαντερ κανονικο να καθεσαι και να παρατηρεις τις αντιδρασεις του σκυλου σε διαφορετικα ερεθισματα.

Μιά πολύ διακεκριμένη Αμερικανίδα συγγραφέας (Dr. Patricia McConnel - "The other end of the leash") προτείνει ανεπιφύλακτα:

Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόση εμπειρία θα αποκομίσετε, πόσες εκπλήξεις θα νιώσετε, πόσες ανατροπές θα ξεκινήσουν και πόσο γέλιο θα ρίξετε (με τον εαυτό σας, βέβαια), αν ζητήσετε από ένα φίλο σας να βιντεοσκοπήσει την αλληλεπίδρασή σας με το σκύλο σας, για ένα αξιόλογο χρονικό διάστημα!

 

[Exige]

Παιδια και ο αττιλας,το μπαντογκ μου, που ειναι πολυ καλα κοινωνικοποιημενος με μικροσωμα σκυλια εχει τυχει πανω απο δυο φορες να του τσαμπουκαλευτουν μεχρι και να τον ψιλοδαγκωσουν στον δρομο. Παντα ειναι σε ετοιμοτητα αλλα μεχρι στιγμης δεν εχει αντιδρασει. Πιστευω εχει ανοχη λογω κοινωνικοποιησης και αυτοπεποιθησης.ειναι δωδεκα μηνων βεβαια αλλα πιστευω αργοτερα καποιο θα την πληρωσει.

 

[agathe]

Δηλαδή όταν ένα μεγαλόσωμο σκυλί "αντιδρά" (=γαβγίζει, γρυλίζει, του σηκώνεται η τρίχα...) απέναντι σε μικρόσωμα, αυτό σημαίνει αυτόματα ότι δεν είναι σωστά κοινωνικοποιημένο?
Ότι είναι ανασφαλές?
Κάτι άλλο?

(αναφέρομαι σε αρσενικά σκυλιά...)

 

[lia26]

Εμεις την προηγουμενη εβδομαδα πηγαμε την καθημερινη μας βολτα στο παρκο...συνηθως τον βγαζω μετα τις 8μιση το απογευμα αλλα εκεινη τη μερα δεν μπορουσα εκεινη την ωρα και πηγα νωριτερα...
Tα σκυλακια που ηταν εκει ο Ορφεας δεν τα ηξερε..παρόλα αυτα βρηκε και επαιξε με μερικα... καποια στιγμη ενω ειχε ερθει κοντα μου ο μικρος,ερχεται με φορα ενα θηλυκο μικροσωμο(δεσποζομενο)με ακρως επιθετικες διαθεσεις δειχνοντας δοντια και επιχειρωντας να δαγκωσει....ο Ορφεας δεν εκανε τιποτα.....το σκηνικο εγινε 3 φορες αν και η ιδιοκτητρια του ηταν εκει και δεν το μαζευε....ε...μετα απο 1,2,3 φορες ερχεται το μικρο παλι με το ιδιο στυλ και συφιλιαζεται ο Ορφεας και του ορμηξε(δεν το δαγκωσε)...μετα βεβαια εγινε ενας ψιλοχαμος αφου μονο που δεν μας εδιωξαν απο το πAρκο επιδη το σκυλι μου δεν μπορει να συνυπαρξει με αλλα :-/

 

[ΟΡΘΟΣ]

Πιστεύω ότι ο μεγάλος, κυριαρχικός σκύλος, απλά δεν δεν καταδέχεται να τα βάλει με τον μικρό. Σας θυμίζω τον μύθο για τον σκύλο του Μ. Αλεξάνδρου, ο οποίος ήταν τόσο ίσχυρός που δεν καταδέχθηκε να παλαίψει με αρκούδα!
Η εμπειρία μου είναι η εξής: Σε βόλτες με τους 3 ενήλικους ποιμενικούς μου, οι οποίοι σας διαβεβαιώ δεν μασάνε, έκανε συχνά επίθεση ένα κοκώνι! Έμπαινε μέσα στα πόδια τους και τους απειλούσε. Εκείνοι το απέφευγαν απομακρυνόμενοι από το σπίτι του. Μία φορά αποθρασύνθηκε τόσο που δάγκωσε στο πόδι και τον΄Ορθο, ο οποίος είναι 60 κιλά σκύλος. Ποτέ δεν το πείραξαν, παρά μόνο μία φορά ο Ερμής, το λευκό τσοπανόσκυλο του γρύλισε λίγο.
Όταν όμως βλέπουν μεγαλόσωμα σκυλιά, γίνονται έξαλα. Όσο πιό μεγάλη η απειλή, τόσο πιό έξαλα γίνονται. Με τα μικρά είναι εντάξει.

 

[tsimplas]

ο τσιμπλας μου,ενα ομορφο,μαυρο,αγνωστου ρατσας σκυλι,6 μηνων ειναι ο φασαριοζος του παρκου!θελει να προσεγγισει καθε τετραποδο!το προβλημα ειναι πως ειναι τοσο ενθουσιασμενος και αυτο δεν αρεσει σε ολα τα σκυλια (ποσο μαλλον γατες)!προσπαθει να τα καβαλησει πανω στο παιχνιδι και αυτα αγριευουν!τι κανω??

 

[ptf]

Την περίπτωση απλά να σέβεται το χώρο του άλλου σκύλου την απορίπτετε;

 

[Theo]

Κυριαρχικές φυλές.-

Απέναντι σε μικρές απειλές δεν αντιδρούν και έχουν τεράστιες ανοχές έως και πολλές φορές πόνο.

Η κυριαρχικότητα δε σέβεται χώρο και αγέλη ξένη.
Κατακτά και ξένα εδάφη και κατά τη γνώμη μου καλά κάνει ως ζώο που θέλει να διαιωνιστεί.
Αν η κυριαρχία του αμφισβητηθεί εκεί κινδυνεύουν και τα μιρκόσωμα σκυλιά και τα μικρής ηλικίας. Όχι τόσο από δάγκωμα και τίναγμα όσο από "μάλωμα" δυνατού σκύλου.

Για μένα ο τομέας εστίασης σε κυριαρχική φυλή δεν είναι τόσο οι τάσεις του ζώου του ίδιου, όσο η εκγύμνασή μου και ενασχόλησή μου στην κυριαρχία μου επί του σκύλου. Πάντα στα πλαίσια του σεβασμού προς την αρχηγία και σχέσης εμπιστοσύνης.
Έτσι θα γλυτώσω και θα σώσω καταστάσεις.

Για μένα ισορροπημένος κυριαρχικός σκύλος είναι αυτός που προειδοποιεί και εντείνει τις προειδοποιήσεις του εως να γίνει κατανοητός από τον υποψήφιο υποταγή, αν τίθεται θέμα.

Ομοίως συγκεκριμένες κυριαρχικές ράτσες οφείλουν να σκέφτονται έτσι και με απέναντί τους άνθρωπο.

 

[Grifos]

Λυπάμαι δεν διάβασα τις απαντήσεις σας ακόμα, θέλω όμως να σημειώσω αυτό:

Ολα καλα μεχρι εδω , ο σκυλακι ειναι δαιμονισμενο , αλλα ο Φιντελ δεν δειχνει ουτε να τρομαζει ουτε να φοβαται ουτε να κανει ομως επιθεση η να αντιδρασει.Μενει ακινητος , στημενος με την ουρα στον ουρανο , σαν να ειναι ετοιμος να αρπαξει το σκατο αλλα δεν το κανει

θεωρώ το σκύλο σου σωστά κοινωνικοποιημένο και με ισορροπημένο χαρακτήρα. Αλλά θα σου αντιστρέψω το ερώτημα: γιατί να κάνει το παραμικρό; Εσύ θα αισθανόσουν απειλή από ένα Πυγμαίο; Για 'μενα τότε θα έπρεπε να ρωτήσεις γιατί, αν όντως ο σκύλος σου έδειχνε επιθετικότητα, ή έστω υπέρμετρη άμυνα.

Και συνεχίζοντας να βλέπω τα ποστ:

Ειναι 13 μηνων και πολυ αγαπησιαρης με τα αλλα σκυλια.Δυσκολα πιστευω θα βγει εκτος εαυτου.
Ξεχασα να πω πως μολις φυγει το σκυλακι , κανει τσισα εκει κοντα και μετα με εναν τροπο επιδεικτικο σπινιαρει τα ποδια του και καλα να σκουπισει τα τσισα του.Θεωρητικα η περιοχη ανηκει στο σκυλάκι που μολις μας δει βγαινει στον δρομο να μας δειξει ποιος μενει εκει.

Εγώ αυτό θα το χαρακτήριζα ως ένδειξη υπεροχής που αν δεν κάνω λάθος είναι σημαντικό στοιχείο της χαρακτηροδομής της φυλής σου.

 

[johnk]

1) Κυριαρχικές φυλές.-

2) Η κυριαρχικότητα δε σέβεται χώρο και αγέλη ξένη....
Κατακτά και ξένα εδάφη και κατά τη γνώμη μου καλά κάνει ως ζώο που θέλει να διαιωνιστεί...

3) Για μένα ο τομέας εστίασης σε κυριαρχική φυλή δεν είναι τόσο οι τάσεις του ζώου του ίδιου, όσο η εκγύμνασή μου και ενασχόλησή μου στην κυριαρχία μου επί του σκύλου. Πάντα στα πλαίσια του σεβασμού προς την αρχηγία και σχέσης εμπιστοσύνης.
Έτσι θα γλυτώσω και θα σώσω καταστάσεις.

4) Για μένα ισορροπημένος κυριαρχικός σκύλος είναι αυτός που προειδοποιεί και εντείνει τις προειδοποιήσεις του εως να γίνει κατανοητός από τον υποψήφιο υποταγή, αν τίθεται θέμα...

Φίλε Theo,

Καταρχήν, καλησπέρα!

1) Δεν υπάρχουν "κυριαρχικές" φυλές, όπως το θέτεις. Υπάρχουν "κυριαρχικοί" σκύλοι...
Σε "δυνατές" φυλές, έως και σε φυλές συντροφιάς...

Τώρα, πολλά άτομα "δυνατών" φυλών είναι, όντως, κυριαρχικά.

2) Των ανωτέρω λεχθέντων, υπάρχουν διάφορες φυλές, που αναπτύχθηκαν ανάλογα με την εργασία για την οποία προορίζονταν...

Το Rottweiler, το οποίο σε ενδιαφέρει εσένα πολύ και μου αρέσει και εμένα πολύ, δεν ανταποκρίνεται σ' αυτό που λες. Αν είναι "σωστό" (για να μη μακρυγορούμε, σε σχέση με το "σωστό"), σέβεται τον ξένο χώρο και την ξένη αγέλη... Και αρκετές ακόμα φυλές το έχουν αυτό...

Οι Ορεινές Ποιμενικές φυλές και, μάλιστα, ορισμένες από αυτές, ανταποκρίνονται σ' αυτό που λες (π.χ. Ορεινός των Πυρηναίων)... Αυτές μπορούν να προσπαθούν να διευρύνουν την περιοχή τους επ' άπειρον...
Αλλες, όμως, Ορεινές Ποιμενικές φυλές δεν έχουν αυτή την τάση (π.χ. ο Ποιμενικός της Κεντρικής Ασίας)...
Ολα τα "μαστιφοειδή", επίσης...

Και, πάνω απ' όλα, ο λύκος δεν κατακτά "ξένα" εδάφη... Με τίποτα!!! Διαιωνίζεται επί χιλιάδες χρόνια, χωρίς να κατακτά εδάφη... Επιτίθεται, σκοτώνει - τρώει και αποσύρεται... Ξέρει να επιβιώνει... Ενας λύκος που θα λειτουργούσε όπως περιγράφεις την "κυριαρχία", θα ήταν ένας νεκρός λύκος, πολύ σύντομα.

3) Δεν θα μπορούσες να έχεις περισσότερο δίκιο!!! Αυτό είναι το Α και Ω της σχέσης ανθρώπου - σκύλου και, μάλιστα, "κυριαρχικού" σκύλου...

4) Αυτό είναι από τα πιο σημαντικά ζητήματα. Αν σε καταλαβαίνω καλά, ο "ισορροπημένος" κυριαρχικός σκύλος, δεν προκαλεί... Αν προκληθεί, θα κλιμακώσει τις αντιδράσεις του, ώστε να πάρει την υποταγή, ή την αποχώρηση του άλλου σκύλου.

 

[harryf3]

Και όχι μόνο... Εάν μιλάμε για "κακές σκύλες"!!!
Ρώτα τον harryf3 γι' αυτό, να δεις τι θα σου πει...

Μολις τωρα ειδα το θεμα Γιαννη και διαπιστωσα οτι δεν υπαρχει κανενας λογος να αρχισω να λεω τις μπουρδες μου.
Εχει πολλα φανταστικα ποστ εδω μεσα. Πραγματικα μπραβο.

Και μονο αυτο το θεϊκο μού φτανει:

είναι μάστορας ο φιντέλ ο ceasar milan θα ήταν υπερήφανος...