Παίδες, δεν νομίζω ότι είναι έτσι τα πράγματα:
Το Σύνταγμα της Ελλάδας, είναι πιο πάνω από οποιοδήποτε συμφωνητικό.
Οι νόμοι είναι πιο κάτω από το Σύνταγμα, αλλά επίσης πιο πάνω από τα συμφωνητικά.
Για να εξηγούμαι:
Επειδή έχεις ανάγκη να βρεις σπίτι, εγώ, ο σπιτονοικοκύρης θέτω όρους που σου στερούν δικαιώματα σου που προκύπτουν από το Σύνταγμα και τους νόμους. Οι όροι αυτοί είναι παράνομοι και καταχρηστικοί, δεν υποχρεούσαι να τους τηρήσεις!!!
Επειδή κάποιος έχει ανάγκη να βρει δουλειά, εγώ σαν εργοδότης, μπορώ να σε "αναγκάσω" να υπογράψεις 40 χαρτιά που σε στερούν από τα νόμιμα δικαιώματα σου. Δεν καταλύεται ο νόμος από τέτοια συμφωνητικά.
Μην μασάτε, ας λέει ότι θέλει ο καθένας, ας λέει ότι θέλει το συμφωνητικό μίσθωσης, ο κανονισμός της πολυκατοικίας κλπ, το Σύνταγμα και οι νόμοι δεν καταργούνται!!!
Το μόνο πρόβλημα είναι ότι χωρίς μισθωτήριο, σε βγάζει όποτε θέλει!!!
Εαν ο νόμος όμως λέει ότι η μίσθωση είναι για 2+1=3 χρόνια μίνιμουμ, εφ όσον εσύ πληρώνεις το συμφωνηθέν ενοίκιο και την νόμιμη αύξηση κατ έτος, ας λέει το μισθωτήριο ότι ισχύει για 1 χρόνο, στ' @ρχίδι@ σου, δεν μπορεί να σε βγάλει, εκτός κι αν αποδείξει ότι εσύ όντως δεν είσαι συνεπής με τις υποχρεώσεις σου.
Συναλλάσσομαι 24 χρονια με το Δημόσιο, τσακώνομαι 24 χρόνια με Εφορίες, Τελωνεία, Λιμεναρχεία και πάσης μορφής Δημόσιους υπαλλήλους, και ξέρω ένα πράγμα:
Όποιος γνωρίζει τους νόμους (στο θέμα που τον αφορά) και διεκδικεί αυτό που δικαιούται, ότι και να λέει ο καθένας, τελικά ισχύει ο νόμος!!!
Το μόνο πρόβλημα είναι η ψυχολογική φθορά της μόνιμης αντιπαράθεσης.
Αυτό το πρόβλημα όμως, δεν είναι μόνο δικό σου. Είναι και δικό του!!! (του σπιτονοικοκύρη)
Άκου λοιπόν τι να κάνεις:
Επιβεβαίωσε πρώτα ότι ισχύει όντως το 2+1 χρόνια σαν μίνιμουμ, άσχετα αν εσείς έχετε βάλει παράνομο και καταχρηστικό όρο του ενός ετους.
Μετά, πιάσε τον τύπο και πες του:
Μεγάλε, από εδώ δεν με κουνάς, και χώνεψε το.
Εγώ θα κατσω εδώ άλλα 2 χρόνια. Εαν συνεχίσεις την γκρίνια για τον σκύλο, και προσπαθήσεις με οποιονδήποτε τρόπο να μου σπάσεις να νεύρα, θα σου κάνω την ζωή σου κόλαση, το δε σπίτι σου αντίσκηνο.
Η τσαπ(α) του γιού!!! (it's up to you)