Σήμερα καθώς έτρωγα το μεσημεριανό μου με τα σκυλιά πήρε το μάτι μου ένα φορτηγό με κάποιους τσιγγάνους. Είχαν σταθμεύση απέναντι μου και πέρνανε κάτι πράγματα απο το πεζοδρόμιο.
Κάτω απο το φορτηγό ήταν ένα ξύλινο κουτάκι με μια τρύπα. Δεν θα ήταν 0.5χ1μ? Απο κάτω εννοώ εκει δίπλα που είναι τα ντεπόζιτα της βενζίνης. Δυστηχώς πριν καν το δω το είχα υποψιαστεί.
Ανοίγει την κούτα και βγάινει ένα σκυλάκι (σαν pointer εμοιαζε) κόκκαλο δεμένο με αλυσίδα. Δεν είχε πάνω του ούτε ιχνος κρέας. Χειρότερο και απο αδέσποτα που έχω δει!
Σαν σκυλάκι που είναι χαρά του όταν έβλεπε τον "ανθρωπο" του να τον πλησιάσει. Του βάζει ένα πλαστικό κουτάκι γιαουρτιού με νερό και βρουμ πάλι μέσα και τον κλειδώνει.
Λίγο στεναχωρήθηκα και πήρα μια φτερούγα απο το φαγητό κάθε σκύλου μου και κατέβηκα κάτω. Μετά το ΟΚ που πήρα του τα έριξα μέσα στην τρύπα λες και είναι στο Αλκατράζ. Βγήκε η γυναίκα του απο το φορτηγο και μου είπε "Κρίμα το κοτόπουλο, θα ήταν ωραίος μεζές"
Ξέρω ζουν δύσκολα οι άνθρωποι αλλά πρώτη φορά είδα σκύλο έτσι. Ακόμα και ο θώρακας του φαινόταν (κάτω απο το λαιμό).
Εννοείται όταν ξαναμπήκα σπίτι είχαν φάει τα δικά μου και θέλανε κιάλλο. "Εμ, αχάρηστα... εδώ πεινάνε και εσεις θέλετε χαβιάρι και φιλέτα!"
Μια ώρα τώρα αυτό σκέφτομαι. Να είναι συνέχεια κλεισμένο στην κούτα, τονίζω κάτω απο το φορτηγό επι ώρες... μπορεί και για μια ζωή
Κάτω απο το φορτηγό ήταν ένα ξύλινο κουτάκι με μια τρύπα. Δεν θα ήταν 0.5χ1μ? Απο κάτω εννοώ εκει δίπλα που είναι τα ντεπόζιτα της βενζίνης. Δυστηχώς πριν καν το δω το είχα υποψιαστεί.
Ανοίγει την κούτα και βγάινει ένα σκυλάκι (σαν pointer εμοιαζε) κόκκαλο δεμένο με αλυσίδα. Δεν είχε πάνω του ούτε ιχνος κρέας. Χειρότερο και απο αδέσποτα που έχω δει!
Σαν σκυλάκι που είναι χαρά του όταν έβλεπε τον "ανθρωπο" του να τον πλησιάσει. Του βάζει ένα πλαστικό κουτάκι γιαουρτιού με νερό και βρουμ πάλι μέσα και τον κλειδώνει.
Λίγο στεναχωρήθηκα και πήρα μια φτερούγα απο το φαγητό κάθε σκύλου μου και κατέβηκα κάτω. Μετά το ΟΚ που πήρα του τα έριξα μέσα στην τρύπα λες και είναι στο Αλκατράζ. Βγήκε η γυναίκα του απο το φορτηγο και μου είπε "Κρίμα το κοτόπουλο, θα ήταν ωραίος μεζές"
Ξέρω ζουν δύσκολα οι άνθρωποι αλλά πρώτη φορά είδα σκύλο έτσι. Ακόμα και ο θώρακας του φαινόταν (κάτω απο το λαιμό).
Εννοείται όταν ξαναμπήκα σπίτι είχαν φάει τα δικά μου και θέλανε κιάλλο. "Εμ, αχάρηστα... εδώ πεινάνε και εσεις θέλετε χαβιάρι και φιλέτα!"
Μια ώρα τώρα αυτό σκέφτομαι. Να είναι συνέχεια κλεισμένο στην κούτα, τονίζω κάτω απο το φορτηγό επι ώρες... μπορεί και για μια ζωή
