Το πρόβλημα είναι ότι στην Ελλάδα βάζουμε το σκύλο και τα καροτσάκια με τα μωρά να ανοίγουν "δρόμο" όταν θέλουμε να περάσουμε τον δρόμο, δεν έχουμε κανένα σεβασμό στις διαβάσεις και στους φωτεινούς σηματοδότες κ.ο.κ.
Και τούμπαλιν όταν οδηγούμε γράφουμε τους πάντες και τα πάντα!
Είναι ένα νόμισμα με διπλή όψη.
Αλλά όσο κι αν έχω μεγαλώσει Γερμανία, όσο κι αν σέβομαι τον πεζό, όσο κι αν σταματάω στις διαβάσεις τις Σταδίου με το "λαό" να κορνάρει από πίσω, μάλλον μου πέφτει κομματάκι δύσκολο να ψυχανεμιστώ εαν ο κύριος που με "χαιρετά πίσω από το παρκαρισμένο και πάνω στο πεζοδρόμιο άνετος έχει αφήσει τον σκύλο του στο έλεος του Θεού...
και για τον ίδιο λόγο πρώτα βαζω το σκύλο μου στο κάτσε στην άκρη του πεζοδρομίου, ελέγχω εγώ εάν είναι ασφαλές να περάσουμε και τότε δίνω ο.κ. να το κάνουμε κι ας είναι σε λουρί.
Όπως είπα, δεν μπορούμε να βγάζουμε συμπεράσματα ποτέ ακούγοντας μόνο την μία πλευρα.
Και επαναλαμβάνω δεν αναφέρομαι στην προκειμένη υπόθεση.
Και τούμπαλιν όταν οδηγούμε γράφουμε τους πάντες και τα πάντα!
Είναι ένα νόμισμα με διπλή όψη.
Αλλά όσο κι αν έχω μεγαλώσει Γερμανία, όσο κι αν σέβομαι τον πεζό, όσο κι αν σταματάω στις διαβάσεις τις Σταδίου με το "λαό" να κορνάρει από πίσω, μάλλον μου πέφτει κομματάκι δύσκολο να ψυχανεμιστώ εαν ο κύριος που με "χαιρετά πίσω από το παρκαρισμένο και πάνω στο πεζοδρόμιο άνετος έχει αφήσει τον σκύλο του στο έλεος του Θεού...
και για τον ίδιο λόγο πρώτα βαζω το σκύλο μου στο κάτσε στην άκρη του πεζοδρομίου, ελέγχω εγώ εάν είναι ασφαλές να περάσουμε και τότε δίνω ο.κ. να το κάνουμε κι ας είναι σε λουρί.
Όπως είπα, δεν μπορούμε να βγάζουμε συμπεράσματα ποτέ ακούγοντας μόνο την μία πλευρα.
Και επαναλαμβάνω δεν αναφέρομαι στην προκειμένη υπόθεση.
