Λοιπόν τα ευχάριστα τώρα:
ΔΕΝ θα το πιστέψετε! Μέσα σε 1 μέρα τα κουταβάκια (όλα ΓΟΜΑΡΙΑ κι υγιέστατα, για να μην ανησυχείτε!) έμαθαν να τρώνε (ΑΜΕΣΩΣ και σαν επαγγελματίες!) αληθινό φαί (ξηρά τροφή για μωρά "νιανιά" με γάλα και νερό)!!!!!!
Τ' αγγελούδια με λυπήθηκαν κι είπαν να αυτοεξυπηρετιούνται και λίγο!
Ακόμη φυσικά θα τρώνε και 2 γέματα μόνο μπιμπερό για 3-4 μέρες, αλλά χαλάρωσα πολύ!
Επίσης, Π Α Ι Ζ Ο Υ Ν Ε για πρώτη φορά μεταξύ τους! (Δαγκωνίτσες/πατουσίτσες/χαστουκάκια) και εξερευνούν.
Τώρα πια βλέπουν καλά κι ακούνε (μόλις άνοιξαν αυτάκια).
Με ψάχνουν συνεχώς και όταν με βρίσκουν, δίνουν φιλάκια!!!!!!!!! Μετά χώνουν την μύτη στο πιο κοντινό μέλος του σωματός μου και κοιμούνται.
ΕΙΜΑΙ ΜΑΜΑ!!!!! Κανονικά και με τον νόμο! (καλά έλεγα θα κατεβάσω γάλα στο τέλος).
Το μυαλό μου λέει πως όταν φύγουν θα πρέπει να κάνω πάρτυ (μεγάλο κι όλας σαν δεξίωση γάμου ένα πράγμα).
Η καρδιά μου λέει πως θα κλαίω μέρες.
Είναι αρκτετά δύσκολο να βρουν ακόμη σπίτι. Τι να πεις γι' αυτά τα κουτάβια; Πως θα γίνουν όταν μεγαλώσουν;
Όταν με ρωτούν πάντα λέω : "Το μόνο που ξέρω με σιγουριά, είναι πως δεν είναι γάτες!!!!!"