Tα περισσότερα προβλήματα δημιουργουνται όταν κάποια σκυλιά παραμείνουν για καιρό σε κάποια περιοχή, και είτε υποστηριζόμενα από φαγητό, είτε από κάποιο κατάλυμμα, επιλέξουν να την υπερασπιστούν.
Επειδή κάποια από αυτά είναι κακοποιημένα συνήθως από ανθρώπους με σκουπόξυλα και άλλα παρεμφερή αντικείμενα, η αντίδραση της μονάδας η της αγέλης είναι ΠΟΛΥ χειρότερη όταν κάποιος κρατάει ένα τέτοιο αντικειμενο.
Επίσης στο πραγματικά επιθετικό σκυλί ένα τέτοιο αντικείμενο είναι άχρηστο, αν έρθει με σκοπό να δαγκώσει, θα το κάνει, και ΙΣΩΣ αν το χτυπήσουμε καταφερουμε να το διώξουμε, ΙΣΩΣ όμως μετατρέψουμε το δάγκωμα από αστραπιαίο, σε κανονικό ''ξεπάστρεμμα'' του σκύλου μας.
Αυτό γιατί ο πονος σε συνδυασμό με τον πανικό μπορεί να ''τυφλώσει'' τον σκύλο, και να παραμείνει προσηλωμένος σε αυτό που κρατάει στα δόντια του, ενώ σε άλλη περίπτωση θα δάγκωνε αστραπιαία ... είναι σαν και ο δικός μας σκύλος να τσακώνεται άγρια εκείνη την ώρα, σε αντίθεση με μία υποτακτική συμπεριφορά που θα ακύρωνε την επίθεση.
Αντίδραση του τύπου ''πλησιάζω επιθετικά και γαυγίζω είναι εντελώς φυσιολογική.
Φροντίζουμε να εχουμε φαγητό, αν το πρόβλημα είναι γνωστό και μόνιμο ... με δύο -τρείς επαναλήψεις συνήθως έχει λυθεί. Φροντίζουμε επίσης όταν η αγέλη τρώει, να είναι μεν ο σκύλος μας μπροστά, αλλά ήρεμος και ακίνητος.
Επίσης υπαρχουν σφυρίχτρες υπερήχων, που μπορεί να δουλέψουν. Αν είχα μόνιμο πρόβλημα στη γειτονιά μου, θα το δοκίμαζα.
Αν ένα σκυλί πλησιάσει για να δαγκώσει (πράγμα πολύ σπάνιο για αδέσποτο, γιατί θα είχε δαγκωθεί από κάτι ισχυρότερο) αλλά και όταν μας κυκλώσει μία αγέλη, και ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΎΜΕ ΝΑ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΘΟΎΜΕ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΣ :
Γονατίζουμε και κρατάμε τον σκύλο μας σε ηρεμία και ακίνητο.
Φροντίζουμε να φωνάξουμε βοήθεια, αλλιώς περιμένουμε κάνοντας κάποιον ήχο που συνήθως διώχνει τα ζώα πχ ΞΞΞΞΞΞΞΞΟΥΤ
Αν είμαστε σίγουροι ότι δεν υπάρχει άλλη λύση, κάνουμε πως πετάμε μία πέτρα ... σε πάρα πολλά για ευνόητους λόγους, πιάνει.
Αν ο σκύλος μας δαγκωθεί, παραμένουμε ψύχραιμοι και σιγουρευομαστε ότι δεν έχει και συνέχεια, ότι δηλαδή δεν υπάρχει και άλλος πρόθυμος να συνεχίσει την δουλειά. συνηθως δεν υπάρχει, για κάποιους σύνθετους λόγους.
Χωρίζουμε τα σκυλιά με συγκεκριμένους τρόπους, αν ξέρουμε, αλλιώς με βοήθεια περαστικού, με νερό, ή με ξύλο σε τελευταία λύση, και όταν δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα άλλο, γιατί ίσως όπως είπα μπορεί να αποβεί μοιραίο.
Προσέχουμε πάντα την δικιά μας σωματική ακεραιότητα και θεωρούμε τον σκύλο μας ξένο σκύλο.
Τέλος, ο καθένας που έχει ή δεν έχει προβλημα,καλό θα ήτανε, να ερχότανε σε συννενόηση με τους ανθρώπους που ίσως έχουν το ίδιο, και να στειρώνανε με τη βοήθεια ενός σωματείου με προσωπική όμως δουλειά και έξοδα, τα θηλυκά ζώα, καθώς κι ότι κουταβια προλαβουν και μπορουν. Μία ισχυρή αγέλη, συνήθως μένει κλειστή και το πρόβλημα θα εξαλειφθεί σύντομα :wink:
