Ξέρετε τι σπαστικό είναι, να σου τηλεφωνάνε κάθε τρεις και λίγο ότι βρήκαν τον σκύλο σου?
Εγώ αναγκάστηκα και έβγαλα τα τηλέφωνα από το λουράκι του, για να μην με ενοχλούνε πια!!!
Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν η Αλντίτσα μου μπροστά στο γραφείο, στο 19 του δρόμου, και μου τηλεφώνησαν κάτι παιδάκια, όλο χαρά ότι βρήκαν τον σκύλο μου!!!
Που τον βρήκατε? τα ρώτησα...
Στο 23 του δρόμου!!!
Αφήστε τον σκύλο, το σπίτι του είναι ακριβώς απέναντι, τους είπα...
Ελάτε να τον πάρετε εσείς κύριε, μου είπαν τα παιδάκια...
Τα βρωμόπαιδα, είναι τυχερά που υπήρχαν μάρτυρες, εαν ήταν στο χέρι μου, θα τα κρεμούσα από ένα δένδρο, ανάποδα, θα τα πετροβολούσα και τα τους έβγαζα τα νύχια ένα-ενα...