Πολυ μικρουλης με τεραστια αντοχη και δυναμη..!!!


kasi

Well-Known Member
17 Φεβρουαρίου 2009
3.081
1.091
Αθηνα -
www.facebook.com
Γεια σε ολους!! απο εμας και τον πιτσιρικο!! ειναι μια χαρα και χαρουμενος! τεμπελιαζει στην μαξιλαρα του!! Χτες πηγαμε μια μεγαλη βολτα ολοι μαζι, (σαγκα, ζαιρα, και πιτσιρικος) καθισαμε 2 ωρες στο παρκο, ο μικρος ειναι παλικαρι!! το ποδαρακι δεν το παταει ακομα μονο λιγο οταν περπαταει αλλα οτνα τρεχει στα 3 παει βολιδα!! Με τον Σαγκα (που φοβομουν) ειναι αχωριστοι, οσο ειναι το κεφαλι του Σαγκα ειναι ολοκληρος αυτος! Ο σαγκα τον γλυφει συνεχεια τον αφηνει να του κανει διαφορα ο μικρος... ε οκ, θελει λιγο προσοχη γιατι ειναι πολυ μεγαλη διαφορα μεγεθους.. Η ζαιρα απο την αλλη, να μην την αχρακτηρισω.. δεν τον θελει καθολου!! Σου λεει, και αλλο πιο κατω θα με βαλετε?? ΔΕΝ ΧΩΡΑΜΕ ΑΛΛΟΙ!! το βρομοσκυλο~! δεν θυμαται τα δικα της χαλια! οποτε την πλησιαζει ο κακομοιρης μου αυτη του γυρναει την πλατη και φευγει απο την αλλη! δεν θελει καμια επαφη!
Οσο για την τουαλετα του, καλυτερα τα παμε, μαλλον απο τον πονο την ναρκωση και την ταλαιπωρια ο μικρος δεν πολυ κρατιεται ειδικα το πρωι, αλλα το ξερει οτι δεν τα κανουμε μεσα... στο μαγαζι που ο δρομος ειναι μια πορτα υποθεση, οταν του ερθει τρεχει στην πορτα κατεβαινει το σκαλι και τσουκ!! τα κανει εξω απο την πορτα ακριβως και μετα μπαινει μεσα χαρουμενος! σημερα το πρωι εκανεμια κλαψ! και τσουουρ! τα αμολυσε παλι.. δεν προλαβα ουτε τα παπουτσια μου να βαλω να τον βγαλω εξω. Κατα τα αλλα, εχει ενα ανχος αποχωρισμου, οταν μενει μονος τον πιανει ενας πανικος και ενα κλαμα.. αλλα οκ και αυτο θατο συνηθισει.. τα φαρμακακια του , τις βιταμινες του ολα κομπλε ο τζιτζιρικος μου!! θα γινει ντομπερμαν!! χαχαχα!!
 


mareco

Well-Known Member
13 Ιουλίου 2009
30.793
20.103
Λοιπόν, την ίδια ακριβώς συμπεριφορά είχαν και τα δικά μου, το καλοκαίρι που φιλοξενήσαμε ένα κουτάβι. Ο Σωτήρης δεν τρελλάθηκε από την χαρά του αλλά δεν την πείραζε. Μόνο όταν τον έφτανε στα άκρα, της γρύλιζε. Του είχε αλλάξει τα φώτα όμως. Μονίμως γραπωμένη στην ουρά του, ήταν. Η Δάφνη, δεν την ήθελε καθόλου. Την βούταγε συνεχώς και την έβγαζε συνήθως στην αντίθετη άκρη του σπιτιού, από αυτή που ήταν η μικρή. Αλλά κι εγώ έτσι της έλεγα: ξυδάκι να σου περάσει - τα ξέχασες τα δικά σου που κι εσένα έτσι σε μαζέψαμε εδώ κι έχασε ο Σωτήρης την ησυχία του;:D