Καλημέρα. Είμαι θετική εκπαιδεύτρια σκύλων και θα ήθελα να συνεισφέρω την άποψη μου σε μια συζήτηση που κράταει από 2011.
Διαβάζοντας όλα τα παραπάνω κατέληξα στο συμπέρασμα ότι δεν είναι ευρέως κατανοητό το τι σημαίνει επιθετικός σκύλος.
Καταρχήν όλα τα είδη επιθετικότητας κρύβουν από πίσω τους κάποιο φόβο. (πχ: επιθετικότητα στο φαγητό= φόβος μη μου το πάρουν, επιθετικότητα στα αρσενικά=φόβος μη μου πάρει την θηλυκια, ή μην μου κάνει κακό κτλ, επιθετικότητα μάνας =φόβος μην μου πειράξουν τα παιδιά μου, επιθετικότητα για περιοχή= φόβος μην μου καταπατήσουν την περιοχή μου κοκ.) Άρα επιθετικότητα = φοβία = ανασφάλεια για επιβίωση.
Μπορείς άραγε να ξεπεράσεις μια φοβία δημιουργώντας μια άλλη μεγαλύτερη που δεν θα σου επιτρέπει να εκφράσεις την πρώτη; Αυτό κάνει ο μιλλαν. Φοβίζει τα σκυλιά περισσότερο, ώστε να φοβούνται να εκφράσουν τον φόβο τους!!!
Για παράδειγμα, το «επιθετικό» Λαμπραντόρ στο παραπάνω βίντεο, όπως εξάλλου αναλύεται και στο βίντεο για όσους ξέρουν αγγλικά και γνωρίζουν την ορολογία και τα σήματα ηρεμίας, κάθε άλλο παρά επιθετικό είναι. Ο Μιλλαν αντιθέτως είναι επιθετικός και μάλιστα στον υπερθετικό βαθμό.
Βάζει ο μιλλαν το χέρι του επιθετικά στο φαγητό του και το σκυλί του κάνει μόνο ένα σναπ.
Ο δικός μου σκύλος, όταν τον μάζεψα από τον δρόμο, όπως και πλήθος αδέσποτοι, όταν τους υιοθετήσεις, στην αρχή, σναπ σου κάνουν, αν τολμήσεις να περάσεις σε απόσταση μέτρων από το φαγητό τους!!!! Δεν έχει μαζέψει κανείς σας αδέσποτο;Δεν σας έχει τύχει ποτέ;
Αν αυτό το ονομάζαμε επιθετικότητα δεν θα υιοθετούνταν ούτε τα μισά αδέσποτα!
Με την θετική εκπαίδευση αυτό λύνεται απλούστατα σβήνονταςμε τον καιρό τον φόβο του, ότι θα του πάρουμε το φαγητό(δηλαδή το χέρι μας πλησιάζει το φαγητό του μόνο για να προσθέσει φαγητό). Σιγά το δύσκολο! Το έχουν κάνει ακόμη και νοικοκυρές 60 χρονών.
Ποιος ο λόγος για την χρήση της μεθόδου του μίλλαν? Ειλικρινά είναι τραγική η άγνοια του και φυσικά επικίνδυνη. Και αν δείτε το βίντεο δεν ήταν καθόλου σοβαρό το δάγκωμα, αν δεν έσφιγγε το χέρι του, ούτε αίμα δεν θα έβγαζε.Το σκυλί όχι απλώς δεν είναι επιθετικό, αλλά είναι τέρας υπομονής με αυτά που του έκανε ο μιλλαν!!! Το Πόση ώρα μετά του έπιασε το χέρι είναι εκπληκτικό!!! Ακόμη και σε αυτή τη φάση όμως, θα μπορούσε να αποφύγει το λίγο αίμα, αν δεν το κλοτσούσε και δεν επέμενε. Το σκυλί είχε τόση ώρα το χέρι του στο στόμα του, που αν πραγματικά ήθελε να τον δαγκώσει(γιατί το χαρακτήρισαν επιθετικό), τότε δεν θα είχε του είχε μείνει χέρι του μιλλαν! Και στο τέλος δεν μας δείχνει και τι έγινε!! Μαγικά, αυτό το σκυλί, εγώ πρέπει να πιστέψω ότι ξεπέρασε το φόβο του και δεν ξαναγρύλισε για το φαί του; Χαχαχαχαχα….. Συγγνώμη, αλλά αυτό μου φαίνεται πολύ αστείο.
ΥΓ1: από ποτέ το φοβισμένο, πνιγμένο, «σπασμένο», όπως λέτε,σκυλί θεωρείται ήρεμο, χαλαρό και ευτυχισμένο, όπως ισχυρίζεται αυτός;;;; ή δεν ξέρει να διαβάζει γλώσσα σώματος (σήματα ηρεμίας) ή λέει ψέματα.
ΥΓ2: Κάποια πράγματα που κάνει και που γράφει ακολουθούν την θετική μέθοδο. Για παράδειγμα, το «επιθετικό» σκυλί με τα άλλα αρσενικά, που το αποσπάει με το παιχνίδι που μοιάζει με ζώο(προηγούμενο βίντεο), είναι καθαρή χρήση θετικής μεθόδου. Παρουσιάζουμε στο σκύλο κάτι που έχει πολύ μεγάλη αξία για αυτόν(θετικό) μαζί με την εμφάνισητου ερεθίσματος που φοβάται, εδώ είναι το άλλο αρσενικό σκυλί (αρνητικό) και έτσι σιγά σιγά το σκυλί συσχετίζει την εμφάνιση άλλου αρσενικού με κάτι θετικό(καλό) και σταματάει να φοβάται. Η επιστημονική ονομασία της μεθόδου αυτής λέγεται counter conditioning και φυσικά η μία αυτή φορά που το βλέπουμε στο βίντεο δεν φτάνει, χρειάζεται χρόνος και υπομονή για να φτάσεις στο επίπεδο να μην κρατάς πια το παιχνίδι και να μην έχει πρόβλημα με τα άλλα σκυλιά. Μιλάμε για φοβία(επιθετικότητα =φόβος) και οι φοβίες δεν σβήνουν από την μια μέρα στην άλλη. Αυτό δεν συμφέρειτον τηλεοπτικό χρόνο δυστυχώς. Μπορείτε όμως να δείτε την διαφορά του σκύλου στον οποίον χρησιμοποιήθηκε αυτή η μέθοδος, σε σύγκριση με τους άλλους. Το σκυλί είναι μέσα στην τρελή χαρά! Ναι εδώ μιλάμε για ένα ευτυχισμένο σκυλί!(την συγκεκριμένη στιγμή). Και το σημαντικότερο: μετά από πολλές επαναλήψεις, έχουμε εξαλείψει την φοβία, δεν την έχουμε απλώς καλύψει με μια άλλη μεγαλύτερη.
Συμπέρασμα: Η θετική μέθοδος αντιμετωπίζει την αιτία της επιθετικότητας και όχι το σύμπτωμα, όπως κάνει η κλασσική μέθοδος. Το σύμπτωμα(πχ: επιθετικότητα στο φαγητό ή στα αρσενικά)μπορεί να αντιμετωπιστεί και με τις δύο μεθόδους. Η αιτία όμως παραμένει όταν χρησιμοποιούμε την κλασσική μέθοδο, με αποτέλεσμα να υπάρχει κίνδυνος να εμφανιστεί άλλο σύμπτωμα ή να επανεμφανιστεί το παλιό.
Για παράδειγμαόταν είμαστε άρρωστοι από ίωση και έχουμε πυρετό, το σύμπτωμα είναι ο πυρετός.Μπορούμε να πάρουμε αντιπυρετικό (κλασσική μέθοδος εκπαίδευσης) ή αντιβίωση(θετική μέθοδος εκπαίδευσης). Και με τα δύο ο πυρετός θα πέσει. Αν όμως δεν πάρουμε αντιβίωση και δεν αντιμετωπιστεί η ίωση(αιτία) τότε μπορεί να έχουμε άλλο σύμπτωμα πχ: βήχα ή να ξανανεβάσουμε πυρετό, αν η ίωση είναι σοβαρή. Μπορούμε βέβαια να παίρνουμε κάθε μέρα αντιπυρετικό, αν όμως η ίωση είναι σοβαρή, μπορεί στο τέλος να καταλήξουμε στο νοσοκομείο, μόνο και μόνο γιατί δεν αντιμετωπίσαμε την αιτία.