Καλησπέρα, θα ήθελα να σας παραθέσω την εμπειρία που είχα πριν απο 15 χρόνια όταν ήμουν πιτσιρικάς και έτυχε να μπει στην ζωή μου ένα Χάσκυ. Η Ξένια ήταν ένα Χάσκι που μου την χάρισαν (δεν την ζήτησα, μου την έδωσαν) όταν ήταν 7-8 μηνών. Καθότι το διαμέρισμα που έμενα δεν ήταν ιδανικό, ο πατέρας μου αποφάσισε να το έχει στο χώρο εργασίας του που ήταν στην ΒΙΠΕ Αχαρναι και το κτίριο είχε περιμετρικά 6 στρέμματα κήπο. Κατα την διάρκεια της σχολικής περιόδου δεν είχα την δυνατότητα να την επισκέφθομαι παρα μόνο τα Σαββατοκύριακα. Η Ξένια ήταν πάντοτε χωρίς λουρί και δεν είχε φορέσει ποτέ κολάρο. Τα Σαββατοκύριακα που μπορούσα να την δω, τότε αφοσιονόμουν για πολλές ώρες να την περιποιηθώ να την φροντίζω όσο μπορούσα και να την πηγαίνω μεγάλους περιπάτους σε ακατοίκιτες περιοχές (σε χωράφια). Όταν βγαίναμε σε δρόμους με συχνή κυκλοφορία οχημάτων πάντοτε την είχα σε αλυσιδα, όταν όμως ήμασταν σε χωράφια την είχα ελέυθερη και τριγυρνάγαμε όπου ήθελα εγώ. Η Ξένια πάντοτε ήταν σε εμβέλεια 3 m απο εμένα και δεν απομακρυνόταν ποτέ, όταν δεν περπάταγα σταμάταγε και ερχόταν προς το μέρος μου και με σκούνταγε με την μουσούδα της για να συνεχίσω να περπατάω. Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι αν τύχαινε να διασχίσει κάποιος το χωράφι και κατευθυνόταν προς το μέρος μου, τότε η Ξένια πήγαινε στα 5-6m και έμπαινε ανάμεσα σε εμένα και τον άνθρωπο και του γάβγιζε και γρύλιζε και δεν τον άφηνε να με πλησιάσει. Δεν έκανε ποτέ επίθεση (παρόλο που ήταν ελέυθερη χωρίς λουρι), δεν την είχα εκπαιδευσει να κάνει τίποτα. Το μόνο που της πρόσφερα όλα τα χρόνια που περάσαμε μαζί ήταν να της δώσω αγάπη και αυτή που μου το ανταπέδωνε σε μεγαλύτερο βαθμό. Για εκείνους που ρωτάνε αν το Χάσκι ακούει σε εντολές του τύπου "έλα", "μείνε" κλπ. θα απαντήσω ότι παίζει ρόλο ποιος δίνει την εντολή. Η Ξένια πέρναγε περισσότερο χρόνο με τον πατέρα μου, αλλά μόνο εμένα άκουγε. Ίσως αν την είχα κοινωνικοποιήσει, θα μπορούσε να πηγαίναμε βόλτα και σε κόσμο χωρίς λουρί και ποτέ δεν θα έφευγε απο κοντά μου. Αλλα τότε δεν ήξερα και πολλά πράγματα, ήξερα όμως να δώσω αγάπη κάτι που δεν το μετάνοιωσα ποτέ.