@denis
…διότι πάντα υπάρχει ο ανθρώπινος παράγοντας ο οποίος είναι απρόβλεπτος κι επειδή υπάρχει και η εικονική δημοτικότητα της φυλής όπως προανέφερες.
Δυστυχώς θα πρέπει να γίνει μια ιστορική αναδρομή για να γίνει ίσως κατανοητό το γιατί.
Ο Όμιλος ξεκίνησε τον Ιούνιο του 1999 με 21 άτομα. Ανάμεσα σε αυτά υπήρχαν μόλις δύο (χομπίστες) εκτροφείς. Άλλοι δύο εκτροφείς βρίσκονταν εκτός Αθήνας κι ενώ έλαβαν πρόσκληση για συμμετοχή τους στην ιδρυτική συνάντηση δεν έδειξαν (ο καθένας για δικούς του προσωπικούς λόγους) ενδιαφέρον ή διάθεση να παρευρεθούν. Από εκείνη την στιγμή ήταν ήδη σαφές πως θα υπάρξουν στην πορεία "ρεύματα", αποφασίστηκε ωστόσο σε μετέπειτα συναντήσεις του Δ.Σ. να υπάρξουν "ανοίγματα" ιδιαίτερα προς την μία πλευρά η οποία είχε να προσφέρει και σε γνώσεις και σε ποιότητα σκύλων. Ζητήθηκε λοιπόν εκ νέου η συμβολή και των δύο αυτών εκτροφέων για την δημιουργία του κανονισμού εκτροφής καθώς και την από κοινού κατάρτηση ενός προγράμματος εκτροφής - και την σταδιακή εφαρμογή τους - με την λογική πως θα έπρεπε να είναι σε θέση να συνεννοηθούν μεταξύ τους 20 νοματέοι. Η απόπειρα ναυάγησε όμως χωρίς να δημιουργηθούν κάποια πρόσθετα προβλήματα, με την λογική πως οι εκτροφείς που δρούσαν υπό την σκέπη του Ομίλου θα συμφωνούσαν στον κανονισμό του Ομίλου και οι δύο εκτροφείς που βρίσκονταν εκτός θα τελούσαν κάτω από το (σαφώς χαλαρότερο) καθεστώς του Κ.Ο.Ε. χωρίς τους περιορισμούς και τους ελέγχους που όριζε ο Ε.Ο.Ν.Α.
Με τον καιρό δημιουργήθηκαν έτσι ουσιαστικά δύο ομάδες: οι του Ομίλου και οι αγοραστές των κουταβιών των εκτροφέων που βρίσκονταν εκτός. Το 2003 έγινε απόπειρα από έναν από τους δύο για ίδρυση νέου ομίλου η οποία όμως σκόνταψε στον ΚΟΕ.
Στο μεταξύ είχαν προκύψει και κάπες αλλαγές στην σύνθεση 4 μελών του ΔΣ με άτομα που είχαν φρέσκια διάθεση για δουλειά κι έτσι ο Όμιλος ανέβασε στροφές στην δράση του διοργανώνοντας πληθώρα σεμιναρίων και εκθέσεων, ενώ έγιναν και πιλοτικά οι πρώτες δοκιμασίες καταλληλότητας πάνω σε αγριόχοιρο.
Το πρόβλημα όμως που συνέχισε να υφίσταται τόσο εντός όσο και εκτός του Ομίλου ήταν πως υπήρχαν ιδιοκτήτες που ακόμα κι έπειτα από σημαντική επιτυχία του σκύλου τους σε κάποια έκθεση δεν έδειχναν διάθεση να τον ξαναδείξουν. Πράγμα παράξενο διότι ειδικά μέχρι το 2005 έπαιζαν σκύλοι που κατά την γνώμη σχεδόν του συνόλου των κριτών είχαν τέτοια ποιότητα που θα μπορούσαν να σταθούν στην κορυφή μεγάλων εκθέσεων του εξωτερικού. Επίσης υπήρχε κι ένας σημαντικός αριθμός σκύλων που είχαν προκύψει από εγγεγραμμένους γονείς, αλλά δεν είχαν χαρτιά. Σιγά – σιγά η διάθεση των εμπλεκομένων στα ΔΣ έπεσε και μαζί με αυτήν εξαφανίστηκαν και οι δραστηριότητες του Ομίλου, αφού δεν μπορούσαν να βασίζονται στις φιλότιμες προσπάθειες ενός ή δύο ατόμων.
Σήμερα υπάρχουν πλέον και άτομα με διάθεση αν και τα επίπεδα τον σκύλων είναι μάλλον ανάμικτα. Η συνολική ποιότητα του παρελθόντος σαφώς έχει χαθεί χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν υπάρχουν αξιόλογα δείγματα (μία συνφορουμίστρια έχει ένα εξ αυτών), αλλά υπάρχουν και πάρα πολλοί σκύλοι χωρίς χαρτιά. Έτσι στο σύνολό του τόσο ο αριθμός των διατεθημένων να συμμετάσχουν ιδιοκτητών, όσο και ο πολύ μικρός αριθμός των ποιοτικών σκύλων μάλλον δεν επιτρέπει την διεξαγωγή σωστής Έκθεσης Νικητή Ομίλου. Τροχοπέδη στο εγχείρημα αποτελεί βεβαίως και η απουσία ενός λογικού αριθμού εκτροφέων που θα βοηθούσε στην ανάπτυξη της φυλής.
Έχουν όμως ήδη δρομολογηθεί δύο σεμινάρια για τον Οκτώβριο (θέμα: μορφολογία - λειτουργία) και για τον Νοέμβριο (θέμα: εκτροφή) του τρέχοντος έτους.
Δυστυχώς και στους Ομίλους όλα εξαρτούνται από την "παρεΐστικη διάθεση". Όσο αυτή διατηρείται δουλεύουν τα πράγματα ρολόι.. . όταν αυτή χαθεί παίρνει διαθέσεις μαζί της κι αφήνει μόνο αναμνήσεις και νοσταλγία!
