Καλημέρα! Τώρα που περασαν 2 εβδομάδες από το περιστατικό της πως είναι η σκυλίτσα.. τώρα διάβασα το όλο ποστ σου και ήθελα να σου πως και εμείς έχουμε κατά καιρούς τέτοια προβλήματα με τον Άρη. Όταν βρήκαμε τον Αρη ήταν κακοποιημένος και μισοπνιγμένος, είχε απίστευτα πολλές φοβίες σχεδόν για τα πάντα με χειρότερη φοβία τον ΑΝΘΡΩΠΟ. Έβλεπε ανθρώπους και κατουριόταν πάνω του με την ουρά μαζεμένη τόσο πολύ που νόμιζα θα πάθει τίποτα το σώμα του. Με πολύ κόπο, αιμα, υπομονή και εκπαιδευτές βελτιώσαμε κατά πολύ τη συμπεριφορά του και τις φοβίες του. αυτό με τις σακούλες και τα χρουτσου χρουτσου τα είχαμε και εμείς. Όπως επίσης έχουμε φοβίες και στις μύγες που περιγράφεις και τις μέλισσες, τις μύγες τις καταστρέφει και τις διαμελίζει αλλά επειδή μια φορά προφανώς τον τσιμπισε κάποια αλογομυγα τις φοβάτε, το ίδιο γινότανε και με τις μέλλισες, ευτηχως δεν έχουμε αλεργια στο τσίμπημα τους. Όταν βλέπει μύγα στο σπίτι και φύγει η μύγα μετά για μέρες μπορεί να κοιτάει στο ταβάνι σαν να βλέπει φαντάσματα με γουρλωμένα τα μάτια ( με φρικάρει όταν το κάνει αυτό, νομίζω λες και έχει το σπίτι πνεύματα). Πιστεύω ίσως να έχει να κάνει με το παραβάν το θέμα. Στο υπνοδωμάτιο μας έχουμε εναν καλογερο και πάνω στο παιχνίδι με την Ροξυ επεσε πάνω στο καλόγερο και αυτός έπεσε πάνω στον τοίχο, με αποτέλεσμα να μην ξαναμπαίνει με τίποτα στο δωμάτιο ( και είναι και το αγαπημένο του) να βλέπει τον καλόγερο και να τρέμει. Άμα εμπενα εγώ στο δωμάτιο με ακολουθούσε αλλά εβγενε μετα από λίγα δευτερόλεπτα... αυτο κράτησε για περιπου 5 μέρες, ουτε στο κρεβατακι του δεν ήθελε να κοιματε που ήταν στο ίδιο δωμάτιο, ζητούσε να ανεβεί στο κρεββάτι η να κατεβεί στο σαλόνι να κοιμηθει. Αναγκάστηκα να λάβω δραστικά μέτρα, γέμισα το καλόγερο με γύρο κοτόπουλο ναι ναι τον έκανα σαν χριστουγεννίατικο δέντρο και με κλίκερ και μπράβο τον έκανα να το ξαναγαπησει..
