Τότε είναι μάλλον απλά τα πράγματα.
Κάνεις άνετα τις βόλτες σου, απ'όπου εσύ γουστάρεις, φροντίζεις εκτός από τις σακούλες, να έχεις μαζί φωτοτυπίες του βιβλιάριου υγείας που να είναι ενήμερο και να φαίνεται ο αριθμός του chip, έχεις δηλώσει και τον σκύλο στον δήμο όπως είμαστε υποχρεωμένοι (αυτά, επειδή σκοπεύεις να το φτάσεις στα άκρα και μπράβο σου, όχι ότι κυκλοφορούμε όλοι, με τα βιβλιάρια των σκύλων μας, παραμάσχαλα) και αν σου ξανακουνήσει το δάχτυλο, δεν βγάζεις άχνα. Βγάζεις το κινητό σου και ηχογραφείς/βιντεοσκοπείς/φωτογραφίζεις. Χωρίς καμία κουβέντα. Και αν την τρίτη φορά που ξαναπεράσεις, σε στραβοκοιτάξει, κάνεις μια ωραιότατη επίσημη καταγγελία στην υπηρεσία του, με αριθμό πρωτοκόλλου. Πάλι, χωρίς να βγάλεις άχνα. Αν μπορείς να έχεις και κανέναν μάρτυρα μαζί, ακόμη καλύτερα.