Πανικός! Μου το έσκασε....

[madicta]

Μέχρι να έρθει η ώρα της κανονικής ταυτότητας, πάρε από ένα χρωματοπωλείο ένα τέτοιο ταμπελάκι:

Αν θυμάμαι σωστά, έχουν λιγότερο και από 1 ευρώ.
Αχρείαστο να'ναι βέβαια!

Για τέτοιο πάμε να σου πω την αλήθεια... Δε θέλω να ακούγομαι μίζερη ή ότι μετανοίωνω χρήματα που έδωσα ή οτιδήποτε άλλο τέτοιο (εκτός από 5 ευρώ που έδωσα για κάτι μπαλάκια και μετά που τα άνοιξα συνειδητοποίησα ότι ήταν 100% ακατάλληλα και θα τα μασούσε σε δευτερόλεπτα). Είμαι στην Αθήνα με οικονομίες που έκανα 2 χρόνια για να "βρω την τύχη μου" (τρομάρα μου) και μου τα έφαγε η μικρή ξανθιά σε ένα μήνα. Εννοείται χαλάλι της. Απλά τα 40 ευρώ ας πούμε της δήλωσης του τσιπ, άμα δεν τα χεις, δεν τα χεις. Δεν είναι θέμα απαγορευτικού κόστους

Μας πήρε κάπου έναν χρόνο, να σταματήσει να τρέμει το λάστιχο. Με φοβερή προσπάθεια ε; Και που να με δεις, κάθε φορά που με έβλεπε να το πιάνω και την έπιανε πανικός, πως ήμουν εγώ που σκεφτόμουν, ποιός ξέρει πόσες φορές την έχουν κυνηγήσει με λάστιχο και κάνει έτσι το φουκαριάρικο...

Τα δικά μας τα καλά και εσείς... Να σε ρωτήσω, συμβουλή: όταν σκουπίζω/σφουγγαρίζω, την αφήνω ελεύθερη στο χώρο, να πάει όπου νιώθει καλύτερα (όσο πιο μακριά μπορεί συνήθως). Μήπως να την έβαζα στο crate για να νιώθει ότι δεν απειλείται; ή θα ήταν "εγκλωβισμένη" εκεί;

 

[Chloe]

Έχει καλή σχέση με το crate? Τα σκυλιά που έχουν εκπαιδευτεί σωστά στο crate και το έχουν πάρει με καλό μάτι το βλέπουν σαν φωλιά και "καταφύγιο" σε περιπτώσεις τέτοιες, όπως η σκούπα. Ο δικός μου μπαίνει στο κρεβάτι του, το οποίο χρησιμοποιεί γενικώς ως καταφύγιο (ποτέ για ύπνο). Παρεμπιπτόντως και ο δικός μου, μια ζωή αντιπαθεί σκούπες, σφουγγαρίστρες και τέτοια, χωρίς καμία αρνητική εμπειρία απ' τα αντικείμενα αυτά...

Μη στενοχωριέσαι και πολύ που σου έφυγε. Μπορεί να είναι και γονιδιακό το θέμα, να χει καμιά φυλή με τέτοια προδιάθεση μέσα της πού ξέρεις? Επίσης, από πού την πήρες από το δρόμο ή από καταφύγιο? Αν έχει ζήσει χρόνια στο δρόμο, εκτός από "βασανιστήρια" έχει περάσει και πάρα, μα πάρα πολύ καλά! Τα αδέσποτα έχουν και φοβερές εμπειρίες (παιχνίδια ελεύθερα, τρέξιμο, γαύγισμα αυτοκινήτων, κυνήγι γατιών και περιστεριών, γνωριμίες με κόσμο, τσιμπολογήματα σε ταβέρνες, χάδια από τον έναν κι από τον άλλον κ.λπ.). Αυτά δεν ξεχνιούνται! Εννοείται, λοιπόν, ότι πολλά αδέσποτα γουστάρουν να ξαναζήσουν τις φανταστικές εμπειρίες της αλητείας, στην οποία έχουν μάθει, όσο κι αν δένονται με τον ιδιοκτήτη τους.

Με την κοινή σας ζωή, το σταδιακό σας δέσιμο και τις ακόμα καλύτερες εμπειρίες που εσύ θα της χαρίσεις (άλλωστε δεν υπάρχει καλύτερο για ένα σκύλο απ' το να αισθάνεται ότι ανήκει σε μια σταθερή αγέλη τελικά) σιγά-σιγά το σκυλάκι σου θα ηρεμήσει κοντά σου, θα τα βρείτε.

Σιγά μην τη χάλασε που της έδινες μεζέδες στο μπάνιο!!! (Αν και το θέμα της σκούπας, μάλλον έπαιξε το ρόλο του).

Πάντως μην αφήνεις ανοιχτές τις πόρτες.

 

[madicta]

Έχει καλή σχέση με το crate? Τα σκυλιά που έχουν εκπαιδευτεί σωστά στο crate και το έχουν πάρει με καλό μάτι το βλέπουν σαν φωλιά και "καταφύγιο" σε περιπτώσεις τέτοιες, όπως η σκούπα. Ο δικός μου μπαίνει στο κρεβάτι του, το οποίο χρησιμοποιεί γενικώς ως καταφύγιο (ποτέ για ύπνο). Παρεμπιπτόντως και ο δικός μου, μια ζωή αντιπαθεί σκούπες, σφουγγαρίστρες και τέτοια, χωρίς καμία αρνητική εμπειρία απ' τα αντικείμενα αυτά...

Δεν είμαι καθόλου σίγουρη να σου πω την αλήθεια. Εκεί κοιμάται, αυτό είναι απολύτως ο χώρος της (έχω μέσα και το κουβερτάκι που κοιμήθηκε από τις πρώτες μέρες στο σπίτι) και το έχουμε ανοιγοκλείσει κάμποσες φορές γιατί προσπαθούσα να της δείξω πως ό,τι κλείνει, ανοίγει ξανά. Δεν το έχω χρησιμοποιήσει για τιμωρία, αλλά δεν κατέφυγε και ποτέ εκεί για να γλιτώσει από την αιμοβόρα σκούπα.

Σιγά μην τη χάλασε που της έδινες μεζέδες στο μπάνιο!!! (Αν και το θέμα της σκούπας, μάλλον έπαιξε το ρόλο του).

Έ, δεν μπορώ να σου πω ότι έφαγε και ευτυχισμένα. Ήταν πιο πολύ του τύπου "άντε να τελειώνουμε το φαΐ να φεύγουμε από δω μέσα". Γενικά προσπαθώ να τη βάζω μέσα στο μπάνιο και για χάδια, αφήνω κανά μεζέ στο χείλος της μπανιέρας, τέτοια χαζά και σιγά -σιγά

Πάντως μην αφήνεις ανοιχτές τις πόρτες.

Δίνω υπόσχεση ναυτικού!

(Για την ιστορία πάντως, δεν την άφησα ακριβώς ανοιχτή. Δεν ήταν ότι της είπα να κάτσει-μείνει και άνοιξα και έσπασε την εντολή. Ήταν σε άλλο χώρο, άνοιξα όσο χρειάζεται για να βγω και πετάχτηκε πριν κλείσω. Συμφωνώ, βέβαια, δική μου αμέλεια. Και είμαι πολύ τυχερή που δεν περνούσε κανένα αυτοκίνητο από κάτω)

 

[Andromeda]

Μην στενοχωριέσαι κοπέλα μου, και μην πανικοβάλλεσαι. Σίγουρα η Πίσσα σε αγαπάει, απλώς χρειάζεται ακόμη χρόνο για να ξεπεράσει τις φοβίες της, να δεθεί μαζί σου, και να συνειδητοποιήσει ότι έχει βρεί ένα σπίτι για πάντα. Τις φοβίες που έχουν τα αδέσποτα μπορεί να μην τις ξεπεράσουν και ποτέ - στο λέω από εμπειρία αυτό. Προφανώς νόμισε ότι ίσως έκανε κάτι και θέλεις να την μαλλώσεις - μπάνιο, κοντάρια σκούπας, πράγματα που φοβάται. Ο χρόνος που έχετε περάσει μαζί είναι ελάχιστος (εμάς στον ένα μήνα δεν πλησίαζε ακόμη τον πατέρα μου, και γύριζε να δεί αν κρατάμε το λουρί στην βόλτα). Της βγαίνει ενστικτωδώς ο φόβος του αδέσποτου. Μόλις περάσει λίγος καιρός, όσες φοβίες και να της μείνουν, θα αισθάνεται σιγουριά κοντά σου και δεν θα προτάσσει το ένστικτο. Και μην ξανασκεφτείς ότι της στέρησες την ελευθερία της ή κάτι τέτοιο, και ότι ήταν καλύτερα στον δρόμο. Της έδωσες σπίτι, φροντίδα, αγάπη, και είναι όντως πολύ ευτυχισμένη κοντά σου. Απλώς είναι ακόμη σε περίοδο προσαρμογής, και δεν τολμά να πιστέψει την καλή της τύχη. Πρόσεχε να μην αφήνεις καθόλου την πόρτα ανοιχτή, βάλε της το ταμπελάκι, και όταν καθαρίζεις αν μπορείς να κλείνεις την πόρτα του δωματίου που σκουπίζεις, και να την αφήνεις να τριγυρίζει στο υπόλοιπο σπίτι, ώστε να μην έχετε θέματα με το κοντάρι της σκούπας. Και πάνω από όλα μην στενοχωριέσαι, είμαι βέβαιη ότι σε αγαπάει πολύ και είναι μία χαρά κοντά σου.

 

[madicta]

Πόσες είναι οι πιθανότητες να έχει καταλάβει ότι τη συζητάω, και δε θέλει να με αφήνει να την εκθέτω;;;

Σήμερα ήταν πολύ πιο ψύχραιμη με όλα Ίσως βέβαια να ήμουν και εγώ πολύ πιο ψύχραιμη

Όταν είμαι στο μπάνιο αφήνω την πόρτα ανοιχτή, μπας και της έρθει η όρεξη να μπει. Μπήκε η κυρία σήμερα, ήρθε και για χάδια ορεξάτη (έπικ γουιν). Βέβαιως αμέσως μετά ετοιμάστηκε να την πέσει στο κωλόχαρτο, οπότε αποφάσισα κ εγώ ότι παραγνωριστήκαμε με το μπάνιο και την έβγαλα με παιχνίδι (τύπου έλα εδώ και τέτοια). Λέω από αύριο, όταν έρχεται να αρχίσω να τη σηκώνω μόνο, χωρίς να τη βάζω στη μπανιέρα, μετά από μέρες να τη βάλω χωρίς να ανοίξω το νερό κοκ

Κάτι παρόμοιο και με τη σκούπα. Έφευγε απ΄τη σκούπα-δολοφόνο βέβαια, αλλά όταν τη φώναξα να έρθει, ήρθε, έστω και διστακτικά. Κάναμε τα χάδια μας, της κίνησε και την περιέργεια λίγο η σκούπα, παίζει και να την άγγιξε λίγο. Μετά την άφησα και συνέχισα το σκούπισμα. Την ξαναφώναξα, κοκ

Επί του πρακτικού θέματος, έχουμε από σήμερα ταμπελάκι τύπου μπρελόκ (την πρότασή σου ξωτικούλι) με το όνομά της, το ονοματεπώνυμό μου, το τηλέφωνο και τη διεύθυνσή μου (από πίσω αυτά). Χρειάζεται τίποτα άλλο;;; Είναι βέβαια άκρως ευπαθές στο νερό, οπότε παίζει να πλαστικοποιήσω ένα καρτελάκι και να το βάλω μέσα ή κάτι τέτοιο.

 

[mareco]

ΑΦΜ και ΔΟΥ ξέχασες...
Το όνομά της και τηλέφωνο μόνο να βάλεις. Τίποτα άλλο.
Μη σου πω και χωρίς το όνομά της

 

[madicta]

ΑΦΜ και ΔΟΥ ξέχασες...
Το όνομά της και τηλέφωνο μόνο να βάλεις. Τίποτα άλλο.
Μη σου πω και χωρίς το όνομά της

Αυτό το "χωρίς το όνομά της" για κάτι με ψιλιάζει, αλλά δεν είμαι σίγουρη για ποιο πράγμα ακριβώς Για πες βρε Μαρία.

 

[mareco]

Είναι μια θεωρία...
Σε περίπτωση που το χάσεις και το βρει κάποιος που θέλει να το κρατήσει ή στο κλέψουν, να μην ξέρουν με ποιό όνομα να το φωνάξουν.
Οπότε το σκυλί δεν θα αντιδράει και στο κάλεσμά τους. Ενώ, μόλις το φωνάξεις εσύ, θα έρθει μαλλιοκούβαρα. Λέμε τώρα...

 

[madicta]

Να δω την Πίσσα να έρχεται μαλλιοκούβαρα για οτιδήποτε άλλο εκτός από το φαγητό της και τη βόλτα της και τι στον κόσμο Πάντως είναι μια λογική... Από την άλλη, αν χαθεί, δεν είναι καλύτερα να τη φωνάξει κάποιος (εφόσον αυτός ο κάποιος έχει αγαθές προθέσεις) με το όνομά της; Να νιώσει καλύτερα; (λέμε τώρα θεωρίες, ε

 

[Orilis]

Εμείς πάντως του έχουμε γράψει το όνομά του και τα τηλέφωνά μας, αν δεν μπορεί να το σηκώσει ο ένας να το σηκώσει ο άλλος, χώρια το τσιπάκι. Η αλλαγή που έχουμε κάνει είναι ότι την ταυτοτητούλα την είχαμε περασμένη στο σαμαράκι που φοράει όταν πάμε βόλτα. Και μετά μας "έκοψε" ότι αν χαθεί πιθανότατα θα το κόψει το σαμαράκι με τα δόντια του αργά ή γρήγορα, οπότε φοράει πλέον μόνιμα κολάρο μόνο και μόνο γι'αυτό

 

[Andromeda]

Τί ωραία νέα Madicta μου ! Μία άτυχη στιγμή ήταν και πέρασε ...