Ειναι πολλες οι διαταραχες που μπορει να κανουν εναν ανθρωπο να ενεργει ανισορροπα ή βλαπτικα απεναντι στον εαυτο του και τους αλλους...Σκεφτομαι :
Τι κανουν οι άνθρωποι καμια φορά για να τραβηξουν το ενδιαφερον
των υπολοιπων...
Πέταξε το σκύλο του από ταράτσα ύψους 10 μέτρων!
- Thread starter Vasbar
- Ημερομηνία δημιουργίας
Όταν ήμουν Αθήνα έμενα Πολύγωνο, περιοχή με μεγάλες κλίσεις για όσους ξέρουν.
Έμενα σε ένα υπόγειο που έβγαινε σε αυλή λόγω της κλίσης, ενώ η διπλανή πολυκατοικία είχε την αυλή της ένα επίπεδο πιο πάνω...
Σ'αυτήν την ανώτερη αυλή ζούσαν δύο χελώνες που τάιζαν οι ένοικοι...
Ένα μεσημέρι, εκεί που ρέμβαζα, ακούω ένα παφ! και παιδικά γέλια..
Πετάγομαι έξω, και βλέπω τη μία από της χελώνες πεσμένη στην αυλή μου, με ραγισμένο το κέλυφος, γεμάτη στα αίματα..
Τρέχω σφεντόνα να προλάβω τα μούλικα και να τα αρπάξω (ούτε γονείς θα με κράταγαν ούτε τίποτα). Δεν τα πρόλαβα, γιατί μέχρι να ανέβω την σκάλα, αυτά είχαν φύγει σφαίρα από την πυλωτή της άλλης πολυκατοικίας και μπήκαν στα σπίτια τους που ήταν προφανώς κάπου γειτονικά...
Μέχρι να ξανακατέβω, η χελώνα είχε ξεψυχήσει, και πήγα και την έθαψα στο πάρκο...
Είχα μία εβδομάδα που σκεφτόμουν το οικτρό θέαμα και την άλλη την δύσμοιρη που είχε μείνει μόνη της, και που μπορεί να είχε την ίδια τύχη...
Μέχρι δύο χρόνια αργότερα που έφυγα, ζούσε μια χαρά, ίσως τα μαλακισμένα νόμιζαν οτι τα είδα και δεν ξαναπάτησαν...
Δεν ξέρω ποιός φταίει...μάλλον οι γονείς...αλλά θυμάμαι και μικρός που μεγάλωνα επαρχία, παιδιά από νορμάλ σπίτια και συμπαθητικούς γονείς, να βγάζουν πολλές ψυχ συμπεριφορές......άβυσσος
Έμενα σε ένα υπόγειο που έβγαινε σε αυλή λόγω της κλίσης, ενώ η διπλανή πολυκατοικία είχε την αυλή της ένα επίπεδο πιο πάνω...
Σ'αυτήν την ανώτερη αυλή ζούσαν δύο χελώνες που τάιζαν οι ένοικοι...
Ένα μεσημέρι, εκεί που ρέμβαζα, ακούω ένα παφ! και παιδικά γέλια..
Πετάγομαι έξω, και βλέπω τη μία από της χελώνες πεσμένη στην αυλή μου, με ραγισμένο το κέλυφος, γεμάτη στα αίματα..
Τρέχω σφεντόνα να προλάβω τα μούλικα και να τα αρπάξω (ούτε γονείς θα με κράταγαν ούτε τίποτα). Δεν τα πρόλαβα, γιατί μέχρι να ανέβω την σκάλα, αυτά είχαν φύγει σφαίρα από την πυλωτή της άλλης πολυκατοικίας και μπήκαν στα σπίτια τους που ήταν προφανώς κάπου γειτονικά...
Μέχρι να ξανακατέβω, η χελώνα είχε ξεψυχήσει, και πήγα και την έθαψα στο πάρκο...
Είχα μία εβδομάδα που σκεφτόμουν το οικτρό θέαμα και την άλλη την δύσμοιρη που είχε μείνει μόνη της, και που μπορεί να είχε την ίδια τύχη...
Μέχρι δύο χρόνια αργότερα που έφυγα, ζούσε μια χαρά, ίσως τα μαλακισμένα νόμιζαν οτι τα είδα και δεν ξαναπάτησαν...
Δεν ξέρω ποιός φταίει...μάλλον οι γονείς...αλλά θυμάμαι και μικρός που μεγάλωνα επαρχία, παιδιά από νορμάλ σπίτια και συμπαθητικούς γονείς, να βγάζουν πολλές ψυχ συμπεριφορές......άβυσσος
Με τα παιδιά γενικώς υπάρχει ενα θέμα...εγώ έχω φτάσει θα το εξομολογηθώ σε σημείο να ακολουθήσω μια μη παιδαγωγική μέθοδο με ενα μικρό στη γειτονιά αφόσον δεν πιάσανε τα λόγια, τα μαθήματα και η κουβεντούλα με την μαμά. Ο μικρός μάλλον χέστηκε, δεν έκανε ξανά τίποτα έτσι ησυχάσαμε όλοι και τα γατάκια της γειτονιάς. Βέβαια μόλις με έβλεπε έκανε οτι κοίταζε αλλού αλλά δεν πειράζει ...Τώρα για τον άλλον που πέταξε τον σκύλο απο την ταράτσα ..τι να πω άμα ο άνθρωπος είναι άρρωστος ...πετάει και άνθρωπο από την ταράτσα.
Ακομα ηχει στα αυτια μου ο ηχος του πεσιματος και το κλαμμα.
Δεν ξερω τι να πω...αρρωστεια και μονο αρρωστεια.
Μακαρι να ειναι ειναι ο επομενος που θα περασει απο ''crash test'' o κυριος..
Δεν ξερω τι να πω...αρρωστεια και μονο αρρωστεια.
Μακαρι να ειναι ειναι ο επομενος που θα περασει απο ''crash test'' o κυριος..
Δεν νομίζω να πετούσε άνθρωπο από την ταράτσα... κάτι τέτοιοι είναι που κάνουν τους "μάγκες" μόνο σε πλάσματα που είναι αδύναμα να τους αντισταθούν... ΚΟΤΕΣ.
Αυτη η ιστορια με τα παιδακια-βασανιστες εχει φτασει στο απροχωρητο πια!!! Δικαιολογουμε παντα οτι και να κανουν λεγοντας "παιδακια ειναι". Και εγω υπηρξα παιδι πριν λιγα χρονια αλλα δεν θυμαμαι ποτε τον εαυτο μου να θελει να βασανισει ενα ζωο. Δεν κλωτσησα, δεν χτυπησα ουτε καν τρομαξα ποτε ενα αδεσποτο για να γελασω! Και δεν ειναι παντα θεμα ανατροφης βρε παιδια! Δεν λεω, οι γονεις παιζουν τον σημαντικοτερο ρολο στην ανατροφη του παιδιου, και μετα το σχολειο αλλα και εγω απο μονη μου ηξερα οσο μικρη και αν ημουν οτι τα ζωα δεν μπορουν να μιλησουν αλλα πονανε οπως και εμεις, χωρις να μου το λενε οι γονεις μου ή οι δασκαλοι μου καθε μερα! Κάποια πράγματα είναι αυτονόητα και τα καταλαβαίνουν όσο μικρά και να είναι. Και αυτο ειναι που δεν μπορω να καταλαβω.. Πως εχουν τετοια ένστικτα τα μικρά παιδιά? Πως αντέχουν να βλέπουν ενα ζωακι να κλαιει απο τον πόνο και αυτά να γελάνε? Πως γίνεται να τους φαίνεται αστείο ένα βιντεακι σαν αυτό ή ακόμα χειρότερα πως μπορούν και αυτά να προκαλούν πόνο στα ζώα?? Δεν μπορω να καταλαβω πως εχει γίνει έτσι ο κόσμος....
Ο κόσμος όντως έχει γίνει μπάχαλο, αλλά η σκληρότητα των μικρών παιδιών δεν είναι φαινόμενο της εποχής μας, υπήρχε πάντα. Τα παιδιά δεν έχουν συναίσθηση του αποτελέσματος των πράξεων τους συχνά, και τους αρέσουν να πειραματίζονται και να κάνουν πράξεις ιδιαίτερα σκληρές με θύματα ζώα. Έγκειται στους γονείς να τους ξυπνήσουν τις ευαισθησίες τους ώστε να νοιώθουν αγάπη για όλα τα πλάσματα της φύσης.
Βέβαια συχνά μιλάμε και για παιδιά που νοσούν ψυχικά και που μια ένδειξη είναι και το να βασανίζουν ζώα, αλλά το βλέπουμε συχνά και σε παρέες παιδιών που το ένα παρασύρεται από το άλλο.
Βέβαια συχνά μιλάμε και για παιδιά που νοσούν ψυχικά και που μια ένδειξη είναι και το να βασανίζουν ζώα, αλλά το βλέπουμε συχνά και σε παρέες παιδιών που το ένα παρασύρεται από το άλλο.
θα συμφωνησω απολυτα και εγω ουδεποτε σκεφτηκα τοσο αρρωστημενα ως μικρο παιδακι οταν ημουν! οσο για το βιντεο δεν μιλω καλυτερα!
Μου 'ρχεται να πάρω μια καραμπίναΔιάβασα στα σχόλια κάτω απ το βίντεο πως αυτό έγινε στην Αίγυπτο. Μάλιστα λέει πως αυτός ο αλήτης πριν κάνει ό,τι έκανε βίασε τη σκυλίτσα
Τα λόγια είναι λίγα, θα θελα απλά να μας έβαζε κάποιος μαζί μαυτόν σ ένα δωμάτιο για 5 λεπτα
Οχι καραμπινα... Απο το ιδιο υψος γινεται να τον πεταξει καποιος? Να μην σκοτωθεί αλλα να του σπάσουν όλα τα κόκκαλα του βρωμιαρη και να νιωσει τον ίδιο πόνο που προκάλεσεΜου 'ρχεται να πάρω μια καραμπίνα
