Οκ, τώρα κατάλαβα. Γράφουμε σε ένα θέμα του οποίου ο τίτλος είναι ο τάδε νόμος, που αφορά σε νομοσχέδιο που θα κατατεθεί στην Ελλάδα με στόχο τη μείωση των αδέσποτων. Ο @Yorkaddict μας μετέφερε τις τελευταίες αλλαγές πάνω στο σχέδιο νόμου με στόχο τη μείωση των αδέσποτων στην Ελλάδα, και πάνω σε αυτό σχολιάζω. Ουσιαστικά με αφορμή το παρόν θέμα, ανοίγεις μέσα σε αυτό ένα δεύτερο, παράλληλο, "ανεξαρτήτως του θέματος που συζητάμε, θα ήταν εφικτό μέτρα ελέγχου των αδέποστων το τσιπ, η στείρωση και ο έλεγχος dna - που ναι μεν είναι όλα αυτά μέσα στο νομοσχέδιο, μόνο που η ερώτησή μου δεν αν αφέρεται σε αυτό το θέμα, αλλά σε μια θεωρητική άλλη συζήτηση" - και μετά αναρωτιέσαι που οδεύει ο δημόσιος διάλογος;Θα σας πώ , πού έγκειται κατά την άποψή μου η πολλές φορές αδυναμία συνεννόησης στο δημόσιο διάλογο. Ό,τι οι συνομιλούντες, σε ένα συγκεκριμένο θέμα, εδώ αν καλώς προτείνεται ή όχι το dna σε έναν συγκεκριμένο κείμενο (εδώ νομικό, θα μπορούσε να είναι επιστημονικό άρθρο κλπ), λένε τα πάντα περί του θέματος. Και συνήθως όταν λέμε τα πάντα στο τέλος λέμε το τίποτα. (Βασικος κανόνας στον κινηματογράφο) Και καταρρέει η επικοινωνία ,αν αυτή ήταν το επιδιωκώμενο.. Αν επιδιώκονται οι κατά σειρά μονόλογοι τότε δεν υπάρχει συζήτηση και άρα κανένα πρόβλημα.
Έφερε ο @Yorkaddict στη συζήτηση κάτι πολύ πολύ συγκεκριμένο. Ό,τι αποσύρθηκε η διάταξη για την υποχρεωτική στείρωση, που είχε ξεσηκώσει θύελλα αντιδασεων και προτάθηκε εναλλακτικά
η Τράπεζα Dna. Και το θεωρεί θετικό, αυτό το συγκεκριμένο. Και εγώ αναρωτήθηκα κάτι πάρα πολύ συγκεκριμένο για να κατανοήσω. Αν ο συνδυασμός τσιπ, dna και στείρωση, είναι θετικό μέτρο στην αντιμετώπιση των αδέσποτων. Ξαφνικά εμφανίστηκαν 150 ΕΥΡΩ, η άποψη ότι κάθε νόμος που δεν εφαρμόζεται δεν έχει καμία αξία, ότι πρέπει όλοι ν αλλάξουμε και να γίνουμε συνειδητοί φιλόζωοι και το κράτος μαζί, ότι το θέμα δεν είναι ο νόμος και οι διατυπώσεις του κλπ κλπ, θέσεις απολύτως σεβαστές , ενδιαφέρουσες και διαπραγματεύσιμες πλην όμως δεν απαντούν στο συγκεκριμένο. Και δεν ρωτάω το συγκεκριμένο από καμία τυπολατρεία/νομολατρεία αλλά από μια προσπάθεια εμβάθυνσης να κατανοήσω το θέμα "αδέσποτα" από τις διαφορετικές πλευρές του, εδώ τυχαίνει να είναι το dna. (και όχι γενικά ο νόμος, ούτε το θέμα των αδέσποτων από κοινωνιλολογική άποψη). Δεν θέλω όμως να κουράσω περαιτέρω με τις εμβαθύνσεις μου.
Για τη θέση σας αυτή:
"Αν κάνουμε θεωρητική συζήτηση, η γνώμη μου είναι ότι αν αποφασίσουμε όλοι ότι θέλουμε να βγάλουμε σκεπτόμενους και υπεύθυνους πολίτες, θα λύσουμε άπειρα προβλήματα. Αυτό είναι κάτι που θα πάρει μερικά χρόνια, θα χρειαστεί να αλλάξουμε όλοι τον εαυτό μας λιγότερο ή περισσότερο, να αναθεωρήσουμε συλλήβδην τη δομή/οργάνωση/λειτουργία του κράτους, το οποίο επιπλέον θα πρέπει να σηκωθεί και αυτό στο ύψος των περιστάσεων, μια που στη βάση του θα έχει πολίτες με κριτική ικανότητα που δε θα του χαρίζουν κάστανο και δε θα εξαγοράζονται με μια δουλίτσα/τακτοποίηση αυθαιρέτου/διαγραφή 2-3 εκατομμυρίων κλπ. Μετά ξύπνησα και ετοίμασα το πρωινό μου."
είναι μια πολύ πολύ ενδιαφέρουσα θέση, άξια νήματος (αν δεν υπάρχει ήδη) που εξετάζει μια πολύ σημαντική παράμετρο στο θέμα αδέσποτα και όχι μόνο, για την οποία χωρίς να θέλω εδώ να αντεπιχειρήσω είναι η επιτομή του Ρομαντισμού.
Στην ερώτηση αυτή λοιπόν:
και με δεδομένο ότι είναι αποκομμένη από το πλαίσιο του νήματος στο οποίο γράφουμε, η απάντησή μου είναι ναι, το τσιπ και το dna θα βοηθούσαν στη μείωση των αδέσποτων. Τη στείρωση θα τη χρησιμοποιούσα ως έσχατη λύση, και εφόσον δε γίνεται να αποφευκτεί διαφορετικά το ζευγάρωμα.
