Δεν εχετε γνωρισει πιο γλυκο πλασματακι! Κουνιεται ολοκληρη απο χαρα αν της ριξεις μονο ενα σου βλεμα...αν δε την χαιδεψεις κιολας...τρελαινεται απο χαρα!!
Για να τα παρω απο την αρχη..
Η Νεφελη,κουταβινα 7,8 μηνων, ζουσε στους δρομους ενος χωριου κοντα στη Λειβαδια εχοντας ψωρα. Μια κοπελα,γνωστη μας, πηγε εκει να ψηφησει και μας ειπε οτι ολο το βραδυ δεν μπορουσε να κοιμηθει απο τα κλαματα και τα ουρλιαχτα ενος σκυλιου. Μας ειπε ακομα οτι την αλλη μερα το πρωι την ειδε και πως ειναι αρρωστη και κανεις δεν την θελει, φοβουνται μην κολλησουν τιποτα. Ολοι στο χωριο, εκτος απο εναν ανθρωπο τον μπακαλη του χωριου, την κλωτσουσαν και ηθελαν να την ξεφορτωθουν γιατι ηταν αποκρουστικη η εικονα της...(μαλλον αυτοι δεν ειχαν κοιταχτει ποτε στον καθρεπτη τους).Ο μπακαλης πηγαινε αργα στις 4 τη νυχτα να της δωσει λιγο φαγητο γιατι αν τον εβλεπαν οι συγχωριανοι του δεν θα ξαναψωνιζαν απο αυτον...
Φεραμε λοιπον τα πανω κάτω και με ομαδική προσπαθεια, καταφεραμε να φερουμε το Νεφελακι στην ΑΘηνα.Ετρεμε απο φοβο, φανερα ταλαιπωρημενο πλασμα, με ψωρα και απιστευτα πεινασμενο.
Μια υπεροχη κοπελα (που ειχε ευιοθετησει και ενα απο τα 8 κουταβια που βρηκαμε τον απριλιο πεταμενα) φιλοξενησε και την Νεφελιτσα μας!!! Εκανε λοιπον την θεραπεια της..και τωρα οντας μια χαρουλα ψαχνει το δικο της σπιτικο. Οπως καταλαβαινετε θα προσεξουμε πολυ που θα παει το κοριτσι μας διοτι εχουμε δεθει απιστευτα μαζι της και μετα απο ολη αυτη την ταλαιπωρια που περασε αξιζει το καλυτερο!
Ειμαστε τοσα ατομα στο φορουμ...αν κανουμε ολοι μαζι μια προσπαθεια πιστευω το κοριτσακι μας θα βρει σπιτι...τι λετε??
Εδω ειναι η πρωτη φωτο που της βγαλαμε...
Για να τα παρω απο την αρχη..
Η Νεφελη,κουταβινα 7,8 μηνων, ζουσε στους δρομους ενος χωριου κοντα στη Λειβαδια εχοντας ψωρα. Μια κοπελα,γνωστη μας, πηγε εκει να ψηφησει και μας ειπε οτι ολο το βραδυ δεν μπορουσε να κοιμηθει απο τα κλαματα και τα ουρλιαχτα ενος σκυλιου. Μας ειπε ακομα οτι την αλλη μερα το πρωι την ειδε και πως ειναι αρρωστη και κανεις δεν την θελει, φοβουνται μην κολλησουν τιποτα. Ολοι στο χωριο, εκτος απο εναν ανθρωπο τον μπακαλη του χωριου, την κλωτσουσαν και ηθελαν να την ξεφορτωθουν γιατι ηταν αποκρουστικη η εικονα της...(μαλλον αυτοι δεν ειχαν κοιταχτει ποτε στον καθρεπτη τους).Ο μπακαλης πηγαινε αργα στις 4 τη νυχτα να της δωσει λιγο φαγητο γιατι αν τον εβλεπαν οι συγχωριανοι του δεν θα ξαναψωνιζαν απο αυτον...
Φεραμε λοιπον τα πανω κάτω και με ομαδική προσπαθεια, καταφεραμε να φερουμε το Νεφελακι στην ΑΘηνα.Ετρεμε απο φοβο, φανερα ταλαιπωρημενο πλασμα, με ψωρα και απιστευτα πεινασμενο.
Μια υπεροχη κοπελα (που ειχε ευιοθετησει και ενα απο τα 8 κουταβια που βρηκαμε τον απριλιο πεταμενα) φιλοξενησε και την Νεφελιτσα μας!!! Εκανε λοιπον την θεραπεια της..και τωρα οντας μια χαρουλα ψαχνει το δικο της σπιτικο. Οπως καταλαβαινετε θα προσεξουμε πολυ που θα παει το κοριτσι μας διοτι εχουμε δεθει απιστευτα μαζι της και μετα απο ολη αυτη την ταλαιπωρια που περασε αξιζει το καλυτερο!
Ειμαστε τοσα ατομα στο φορουμ...αν κανουμε ολοι μαζι μια προσπαθεια πιστευω το κοριτσακι μας θα βρει σπιτι...τι λετε??
Εδω ειναι η πρωτη φωτο που της βγαλαμε...
