Νομίζω πως αν κάποιος ακόμα ζει με την αυταπάτη πως η ασχολία μας με τον σκύλο (η δημιουργία του κατοικίδιου σκύλου από εμάς για την ακρίβεια) έχει να κάνει με την "αγάπη" μας για τον σκύλο και διότι μας ενδιαφέρει το καλό του σκύλου, έχει ακόμα δρόμο να καλύψει...
Με το σκύλο ασχολούμαστε διότι μας αρέσει και μας εξυπηρετεί. Τον κάθε έναν διαφορετικά λιγότερο ή περισσότερο. Κάποιοι προσπαθούν αυτή την ασχολία, την χρήση του σκύλου να την κάνουν όσο το δυνατόν πιο ευχάριστη για τον σκύλο, να δώσουν μια καλύτερη ποιότητα ζωής. Επ' ουδενί δεν μιλάμε για "δικαιοσύνη" και "ίση μεταχείριση". Δεν μπορεί να υπάρξει κάτι τέτοιο.
Επίσης, είναι απόλυτα φυσιολογικό να εκμεταλλευόμαστε τα ζώα, τα φυτά, την φύση... το κάνουν όλοι οι οργανισμοί. Κάποιος χάνει και κάποιος κερδίζει. Καλό είναι να επικεντρωνόμαστε όμως στο μακροπρόθεσμο και διαρκές κέρδος και όχι στο βραχυπρόθεσμο και με σύντομη ημερομηνία λήξης κέρδος.
Τα ζώα που εκμεταλλευόμαστε θα πρέπει να τα εκμεταλλευόμαστε με μέτρο και σεβασμό γιατί εύκολα συνηθίζουμε να ξεπερνάμε τα όρια, να χάνουμε κάθε ίχνος ντροπής και ενσυναίσθησης και αυτό περνά εύκολα και στον συνάνθρωπο μας.
Ο σκύλος δεν είναι ο καλύτερος μας φίλος, δεν είναι η αρετή προσωποποιημένη, δεν είναι η μετουσίωση της ανιδιοτελούς αγάπης σε έναν ζωντανό οργανισμό... Εντάξει, κι εγώ μπορεί να έχω χρησιμοποιήσει και να συνεχίζω να το κάνω κάποια από αυτά τα "κλισέ" για να περάσω κάποια μηνύματα, αλλά προσπαθώ να μη το κάνω συχνά και κυρίως να το ισορροπώ με απόψεις πιο ρεαλιστικές και ωφέλιμες.
Όλα τα πλάσματα του πλανήτη είναι δυνητικά καλά ή κακά, ωφέλιμα ή βλαβερά, έξυπνα ή χαζά, κ.ο.κ.
Περισσότερο on topic τώρα, όλες οι φυλές και όλα τα σκυλιά, είτε ανήκουν σε κάποια φυλή ή όχι, μπορεί να έχουν προδιάθεση ή να κουβαλούν κάποια ασθένεια. Το να κοιτάμε τις φυλές και να διαβάζουμε τις ασθένειες που μπορεί να εμφανίσουν είναι σαν να διαβάζουμε τις παρενέργειες στα φάρμακα.
Δεν είναι απαραίτητο να εμφανιστούν οι παρενέργειες και κάθε φάρμακο έχει διαφορετική πιθανότητα να τις εμφανίσει. Έτσι και με τις φυλές, όλες έχουν κάποιες πιθανές ασθένειες και αλλοιώσεις που κουβαλάνε, μα κάποιες τις εμφανίζουν σε μεγαλύτερη συχνότητα από κάποιες άλλες. Επίσης, σε κάποιες από αυτές τις ασθένειες μπορούμε εύκολα να μειώσουμε την πιθανότητα εμφάνισης τους αλλάζοντας κάπως τα ανατομικά χαρακτηριστικά της φυλής που εμείς ορίσαμε εξαρχής. Λίγο το ύψος, λίγο το μέγεθος του θώρακα, του κεφαλιού, το ρύγχος, το σχήμα του κεφαλιού, την λεκάνη... και αμέσως θα έχουμε μια βελτίωση (δε μπορώ να δώσω και ποσοστά, αλλά θα είναι ουσιαστική).
Αν σε αυτό δώσουμε και ώθηση με εισαγωγή "νέου αίματος" με συγγενείς φυλές και τύπους, ακόμα καλύτερα.
Δε θα χάσουμε την πληθώρα των φυλών, που και να χάσουμε και κάποιες δεν χάθηκε και ο κόσμος. Εδώ χάνονται είδη άγριων ζώων και δεν ιδρώνει αυτί...
Γιατί να το κάνεις;
Γιατί τόση σκέψη για το πως εκτρέφονται και ζουν τα σκυλιά ενώ την ίδια στιγμή τρως και σκοτώνεις εκατομμύρια ζώα, χωρίς να σε πολυενδιαφέρει και πως ζουν;
Γιατί να σε ενδιαφέρει ο σκύλος την ώρα που πεθαίνουν παιδάκια;
Διότι αν κάποτε καταφέρεις να μπορείς να τρέξεις μαραθώνιο το χρωστάς στο πρώτο σου μπουσούλημα... Αρχίζεις από τα πιο εύκολα, τα πιο ασήμαντα, τα κοντινά σου για να έχεις μια ελπίδα να φτάσεις ψηλά. Να μπορέσεις μια μέρα να σεβαστείς τον άνθρωπο...
Υ.Γ. Μη ρωτήσει κανείς αν πιστεύω ότι είναι εφικτό να γίνει ποτέ αυτό... Το δείχνει η ιστορία. Έχουν όμως ομορφιά και ενδιαφέρον αυτά τα μικρά βήματα.