Λοιπόν για όποιον θέλει να μάθει το σκύλο του να κάθεται ήρεμα δίπλα του. Πάρε το σκύλο σε ένα καφέ με ένα κοντό λουράκι (1μέτρο) και άστον να κάνει ότι θέλει, φυσικά ως εχεί που φτάνει το λουρί. (Πάρε και τη μερίδα του σε κροκέτα μαζί) Μην του λες τίποτα, ούτε κάτσε, ούτε δίπλα τίποτα απολύτως. Μόλις σε κοιτάξει πες μπράβο και τάισε τον. Μόλις ξαπλώσει πες μπράβο και τάισε τον, αν συνεχίσει να ξαπλώνει ξανατάισε τον μετά από λίγο. (οχι μία κροκέτα, πολλές). Όσο πίνεις καφέ μην του λες τίποτα από εντολές, απλά παρατήρησε τι κάνει και μόλις ξαπλώσει ή σε κοιτάξει πολύ φαί και μπράβο (με ήρεμη φωνή, όχι πάρτι, τον θέλεις ήρεμο όχι έτοιμο για παιχνίδι). Στην αρχή θα ξαπλώνει και θα σηκώνεται, οπότε πρέπει να χτίσεις και διάρκεια. Σιγα σιγά αύξησε τη διάρκεια μεταξύ του του ταίσματος (Σιγά σιγά εννοώ μετά από κάποιες μέρες, οχι με την πρώτη) ώστε ιδανικά στο τέλος απλά να κάθεται ήρεμος δίπλα σου. Με την τακτική αυτή μαθαίνει να ξαπλώνει από μόνος του όχι επειδή του το λες και κοιτώντας σε αποκτάς μεγαλύτερη αξία από το περιβάλλον γύρω του και δεν το ενδιαφέρει τι συμβαίνει γύρω του. Με το καλό θα πηγαίνεις για καφέ με ένα σκύλο που είναι ξάπλα δίπλα σου και σε κοιτάει όλη την ώρα, επειδή ο ίδιος πιστεύει ότι είναι ωραία έτσι και όχι επειδή του το έχεις επιβάλεις με ένα μείνε. Αυτά δοκιμάστε το, είναι λίγο της υπομονής αλλά πιάνει. Με το δικό μου ξεκινήσαμε όταν ήταν 9 μηνών και μετά από 6-7 φορές πηγαίναμε χαλαρά για καφέ με λίγα μπισκοτάκια για επιβράβευση. Μην τσιγκουνευτείτε την κροκέτα. Την πρώτη φορά μπορεί να χρειαστεί και όλο το φαί του. Όταν ταίζετε πολλές κροκέτες μην ταίζεται μία χούφτα των 10 με τη μία αλλά μία μία 10 κροκέτες. Αποκτούν μεγαλύτρερη αξία έτσι. Αυτά καλή τύχη.