Καταρχήν, καλησπέρα σας!!!
Πάει καιρός που χαζεύω αυτό το forum και η αλήθεια είναι ότι έχω μάθει πάρα πολλά...
Απο πολύ μικρή φοβόμουν τα σκυλιά. Χωρίς να με βλάψουν, χωρίς να έχει γίνει ποτέ κάτι αξιόλογο για να τα φοβηθώ, τα φοβόμουν. Ίσως ένας φόβος που μου είχε μεταδώσει η μαμά μου... λόγω δικιάς της φοβίας.
Πλέον, ενήλικη, οικονομικά ανεξάρτητη, και συζώντας με τον σύντροφο μου σε ένα μικρό διαμέρισμα, πάει αρκετός καιρός που συζητάμε να αποκτήσουμε ένα λαμπραντόρ. Φυσικά η απόκτηση ενός σκύλου, έχει πολλές υποχρεώσεις, και πρέπει να τα δούμε όλα απο την αρχή...
Λαμπραντόρ στην οικογένεια, έχει ο ξάδελφος μου. Ο γνωστός σε εμάς, "Ερμής". Πολύ καλό σκυλί, κλασσικό λαμπραντόρ... "Σε δένει ο σκύλος", μου είπε. "Δεν μπορείς να πας πουθενά" ... τα ξανασκέφτομαι εγώ... και πάλι κάνω "πίσω"..
Σκέφτηκα λοιπόν, να γραφτώ εδώ.. να μοιραστώ μαζί σας την σκέψη μου, να δείτε τις σκέψεις μου/μας και να μας συμβουλεύσετε, άν έχετε χρόνο.
Καταρχήν, η αγορά του θα είναι απο κουτάβι, απο ΕΚΤΡΟΦΕΙΟ. Είμαι ελεύθερος επαγγελματίας, και ευτυχώς... μπορώ να το έχω στο γραφείο μου, σε μια άκρη.. όσο είναι κουτάβι και για όσο χρειαστεί. Υπάρχει χώρος. Το γραφείο, είναι δικό μου, δεν υπάρχουν αφεντικά ή υπάλληλοι. Χώρος θα διαμορφωθεί...Τις ώρες που λείπω εγώ, ο σύντροφος μου μπορεί να τον αναλάβει και να τον φροντίζει...τις βόλτες του θα τις έχει.. πάρκα υπάρχουν ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ στην γειτονιά. Μένω σε επαρχιακή πόλη, πολύ κοντά στην θάλασσα... και η περιοχή που μένω, σχετικά αραιοκατοικημένη.
Αναφέραμε στον γείτονα, το ενδιαφέρον μας για την απόκτηση ενός σκύλου... και τον είδαμε "κουμπωμένο".Πρόσφατα μετακομίσαμε στο καινούριο σπίτι, και είναι αρκετά βιαστικό να μετακομίσουμε πάλι.. Είναι ταλαιπωρία. Πιθανόν ο λόγος που προβληματίστηκε, ίσως ήταν ΄το ότι υπάρχουν μωρά στην πολυκατοικία, και ίσως να υπάρχει πρόβλημα με τους γείτονες.
Τον σκύλο, δεν είμαστε διατεθειμένοι να τον παρατάμε στο σπίτι και να φεύγουμε. Εντάξει, θα πάμε ένα σούπερ μάρκετ και θα τον αφήσουμε μόνο, ή θα πάμε για ένα ποτό και θα τον αφήσουμε σπίτι, αλλα νομίζω είναι λογικό αυτό.. και μιλάω για χειμώνα αυτό, γιατί το καλοκαίρι, όλη μέρα έξω θα είναι.. Όσο για το αν λείψουμε κάποιες μέρες, σκέφτηκα το ξενοδοχείο σκύλων, ποιά είναι η γνώμη σας? τους φέρονται καλά? έχετε αφήσει ποτέ εκεί το σκυλάκι σας?
Τελευταίος προβληματισμός, η μάνα μου. Δεν θα ξαναέλθει σπίτι. Σιχαίνεται λέει..Της είπα μην έρχεσαι, αυτό είναι ψυχολογικός εκβιασμός. Επειδή εσύ δεν τα θέλεις, δεν σημαίνει ότι δεν αποκτήσω ποτέ εγώ σκύλο. Είναι παράλογο νομιζω, τι λέτε?
Ευχαριστώ για το χρόνο σας,
Καλό καιλοκαίρι να έχουμε...
Πάει καιρός που χαζεύω αυτό το forum και η αλήθεια είναι ότι έχω μάθει πάρα πολλά...
Απο πολύ μικρή φοβόμουν τα σκυλιά. Χωρίς να με βλάψουν, χωρίς να έχει γίνει ποτέ κάτι αξιόλογο για να τα φοβηθώ, τα φοβόμουν. Ίσως ένας φόβος που μου είχε μεταδώσει η μαμά μου... λόγω δικιάς της φοβίας.
Πλέον, ενήλικη, οικονομικά ανεξάρτητη, και συζώντας με τον σύντροφο μου σε ένα μικρό διαμέρισμα, πάει αρκετός καιρός που συζητάμε να αποκτήσουμε ένα λαμπραντόρ. Φυσικά η απόκτηση ενός σκύλου, έχει πολλές υποχρεώσεις, και πρέπει να τα δούμε όλα απο την αρχή...
Λαμπραντόρ στην οικογένεια, έχει ο ξάδελφος μου. Ο γνωστός σε εμάς, "Ερμής". Πολύ καλό σκυλί, κλασσικό λαμπραντόρ... "Σε δένει ο σκύλος", μου είπε. "Δεν μπορείς να πας πουθενά" ... τα ξανασκέφτομαι εγώ... και πάλι κάνω "πίσω"..
Σκέφτηκα λοιπόν, να γραφτώ εδώ.. να μοιραστώ μαζί σας την σκέψη μου, να δείτε τις σκέψεις μου/μας και να μας συμβουλεύσετε, άν έχετε χρόνο.
Καταρχήν, η αγορά του θα είναι απο κουτάβι, απο ΕΚΤΡΟΦΕΙΟ. Είμαι ελεύθερος επαγγελματίας, και ευτυχώς... μπορώ να το έχω στο γραφείο μου, σε μια άκρη.. όσο είναι κουτάβι και για όσο χρειαστεί. Υπάρχει χώρος. Το γραφείο, είναι δικό μου, δεν υπάρχουν αφεντικά ή υπάλληλοι. Χώρος θα διαμορφωθεί...Τις ώρες που λείπω εγώ, ο σύντροφος μου μπορεί να τον αναλάβει και να τον φροντίζει...τις βόλτες του θα τις έχει.. πάρκα υπάρχουν ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ στην γειτονιά. Μένω σε επαρχιακή πόλη, πολύ κοντά στην θάλασσα... και η περιοχή που μένω, σχετικά αραιοκατοικημένη.
Αναφέραμε στον γείτονα, το ενδιαφέρον μας για την απόκτηση ενός σκύλου... και τον είδαμε "κουμπωμένο".Πρόσφατα μετακομίσαμε στο καινούριο σπίτι, και είναι αρκετά βιαστικό να μετακομίσουμε πάλι.. Είναι ταλαιπωρία. Πιθανόν ο λόγος που προβληματίστηκε, ίσως ήταν ΄το ότι υπάρχουν μωρά στην πολυκατοικία, και ίσως να υπάρχει πρόβλημα με τους γείτονες.
Τον σκύλο, δεν είμαστε διατεθειμένοι να τον παρατάμε στο σπίτι και να φεύγουμε. Εντάξει, θα πάμε ένα σούπερ μάρκετ και θα τον αφήσουμε μόνο, ή θα πάμε για ένα ποτό και θα τον αφήσουμε σπίτι, αλλα νομίζω είναι λογικό αυτό.. και μιλάω για χειμώνα αυτό, γιατί το καλοκαίρι, όλη μέρα έξω θα είναι.. Όσο για το αν λείψουμε κάποιες μέρες, σκέφτηκα το ξενοδοχείο σκύλων, ποιά είναι η γνώμη σας? τους φέρονται καλά? έχετε αφήσει ποτέ εκεί το σκυλάκι σας?
Τελευταίος προβληματισμός, η μάνα μου. Δεν θα ξαναέλθει σπίτι. Σιχαίνεται λέει..Της είπα μην έρχεσαι, αυτό είναι ψυχολογικός εκβιασμός. Επειδή εσύ δεν τα θέλεις, δεν σημαίνει ότι δεν αποκτήσω ποτέ εγώ σκύλο. Είναι παράλογο νομιζω, τι λέτε?
Ευχαριστώ για το χρόνο σας,
Καλό καιλοκαίρι να έχουμε...