Καλως ηρθατε και να την χαιρεσαι και απο μενα.
Η Ιόλη μου (Weim) ηταν και θα ειναι η μεγαλη μου αγάπη. Μπορεις να την δεις στο αλμπουμ μου. την εχασα τον Μαιο στα 5 της χρόνια απο συστροφη στομαχου. Να προσεχεις πολυ γιατι ειναι πολυ επιρρεπης η φυλη.
Η δικιά μου ηταν οπως περιεγραψες τη δικια σου, πολυ ατσαλη με τα αλλα σκυλια, ηθελε να παιξουν μαζι της σωνει και καλα. οταν πηγε 2μιση ετων ηρεμησε και ενδιαφεροταν περισσοτερο για μυρωδιες παρα για παιχνιδια. Ηταν πολυ καλα εκπαιδευμενη και ανταποκρινοταν τελεια. το μονο προβλημα που ειχαμε ηταν οτι δεν αντεχε τον περιορισμο. το ουρλιαχτο της ηταν αλλο πραγμα.μπορουσε να κλαιει σα να τη σφαζεις για ωρες. βεβαια μεγαλωνοντας το ελλατωσε αλλα δεν καταφεραμε να τη δεσουμε ποτε σε ενα σημειο με λουρι. παντα δραπετευε με ενα μαγικο τροπο. τελος παντων εχω να πω οτι ειναι υπεροχα σκυλια, πανεμορφα, αριστοκρατικα θα ελεγα. ειναι πολυ μεγαλη μου αγαπη η φυλη και σιγουρα καποια στιγμη θα ξανααποκτησω ενα..
σου ευχομαι οτι καλυτερο με τη μικρη σου. εγω εχω τωρα μια μολοσσινα 8 μηνων που ειναι εξισου ατσαλη. πιστευω οτι θα παιζουν τελεια μαζι. οταν γυρισω απο διακοπες να κανονισουμε καμια σκυλοσυναντηση.