Καλησπέρα! Είμαι μαμά ενός αρσενικού λαμπραντορ ( θα συστηθω και στην κατάλληλη ενότητα το συντομότερο ). Ο μικρός μου είναι τεσσάρων και έχει μεγαλώσει στο πατρικό μου σε περιοχή με δυο τρία σπίτια. Δύο χρόνια πριν έφυγα για σπουδές χωρίς την δυνατότητα να τον πάρω μαζί μου και έτσι έμεινε με τους γονείς μου. Σχεδόν κάθε σαββατοκύριακο είμαι εκεί όμως. Φέτος έχω τη δυνατότητα να τον πάρω μαζί μου αλλά υπάρχει το εξής πρόβλημα: μέσα στο σπίτι είναι άψογος αλλα στην ερημιά που μεγάλωσε πέρα από δύο γείτονες και δύο τρία σκυλιά δεν έχει γνωρίσει άλλους. Έχει γίνει και φύλακας (έμαθε από τα άλλα) και όποτε προσπάθησα να το πάρω μαζί μου γαυγιζει τους πάντες και κυρίως τα σκυλιά. Ή γειτονιά εδώ έχει αδέσποτα και έχουμε και σοβαρο πρόβλημα με φολες στην περιοχή (βόλος). Ο μικρός τρώει τα πάντα και από κάτω. Θέλω πολύ να τον έχω μαζί μού αλλά φοβάμαι γιατί έχει μάθει αλλιώς... Οι γονεις μου τον έχουν σαν παιδί τους πλέον και δεν θέλουν να τον πάρω. Μου προτείνουν να πάρω ένα αδέσποτο. Επίσης η τσοπανα που έχουμε κλαίει και πέφτει σε βαριά κατάθλιψη όταν παίρνω τον μικρό αλλά και αυτός το ίδιο. Δέκα χρονών δε θέλω να την ταλαιπωρησω. όσο για το αδέσποτο νομιζω είναι μία καλή λύση μιας και τον μικρό τον βλέπω κάθε σαββατοκύριακο. Χίλια συγγνώμη για το σεντόνι αλλά νομίζω ήταν απαραίτητο. Κάθε γνώμη δεκτή. Ευχαριστω