Απο περιέργεια, τι προβλήματα μπορεί να παρουσιάζει ένα τέτοιο σκυλί? (θα υπέθετε κανείς οτι κάποια απο τα συνήθη προβλήματα αποκλείονται λόγω μεγέθους....).
Μικρόσωμα σκυλιά-Εκπαίδευση και διόρθωση!
- Thread starter kopritis
- Ημερομηνία δημιουργίας
Λόγο δουλειάς έχω γνωρίσει πολλά Γιόρκι Μινιατούρες. Μέχρι σήμερα κανένα δεν είχε ισορροποιημένο χαρακτήρα.
Φοβίες έχουν τα περισσότερα (σε βαθμό που δεν επικοινωνούν λογικά ούτε με την οικογενειά τους και μέσα στο σαλόνι τους! προτιμούν να κοιμούνται ή να κρύβονται). Δεν έχουν κι άδικο. Το σωματάκι τους δεν έχει την αντοχή να ανταπεξέλθει στον κόσμο μας. Πράγματι κινδυνεύουν.
Το χθεσινό δεν ήταν έτσι. Ηταν από τους πιο άγριους σκύλους που έχω γνωρίσει. Επιτίθεται σε όποιον τολμήσει να του μιλήσει, πολύ άγρια και κάνει ότι μπορεί να δαγκώσει. Δεν αστειεύεται και δεν φοβάται καθόλου. Αυτός ο σκύλος δυστυχώς ήδη έχει ζευγαρώσει και μεταφέρει αυτά τα χαρακτηρηστικά στους απογόνους του σε άλλες οικογένειες. Κάποιες από αυτές έχουν και μικρά παιδιά....
Επίσης μου είπαν πως μισεί όλους τους σκύλους ανεξαιρέτως και τους θέλει νεκρούς. Είναι θέμα χρόνου να δαγκώσει λάθος σκύλο και να τον κόψει στα δύο, να δαγκώσει κανέναν παππού στο δρόμο και να φάει κλοτσίδι, να δαγκώσει κάποιον σαν εμένα και να φάνε οι ιδιοκτήτες χοντρή μήνυση!
Ένας τόσο άγριος σκύλος πρέπει να κυκλοφορεί με φίμωτρο, ανεξάρτητα από το μέγεθός του.
Και αν τους φύγει ποτέ από το λουρί, είναι απολύτως βέβαιο πως θα κάνει μεγάλη βλακεία που πιθανό να του κοστίσει τη ζωή του...
Ίσως να χαρούν βέβαια οι δικοί του αν πεθάνει. Ζούν χρόνια τώρα κάτω από την τυρρανία αυτού του μικροσκοπικού πλάσματος. Κανείς δεν τον συμπαθεί πραγματικά. Παρ' όλ' αυτά, όταν τους είπα να τον στειρώσουν μήπως χαλαρώσει λίγο, τους φάνηκε εξωφρενικό να αποχωριστούν τα "μπαλάκια" του.
Και μετά λένε πως τα ΖΩΑ δεν έχουν μυαλό...
Φοβίες έχουν τα περισσότερα (σε βαθμό που δεν επικοινωνούν λογικά ούτε με την οικογενειά τους και μέσα στο σαλόνι τους! προτιμούν να κοιμούνται ή να κρύβονται). Δεν έχουν κι άδικο. Το σωματάκι τους δεν έχει την αντοχή να ανταπεξέλθει στον κόσμο μας. Πράγματι κινδυνεύουν.
Το χθεσινό δεν ήταν έτσι. Ηταν από τους πιο άγριους σκύλους που έχω γνωρίσει. Επιτίθεται σε όποιον τολμήσει να του μιλήσει, πολύ άγρια και κάνει ότι μπορεί να δαγκώσει. Δεν αστειεύεται και δεν φοβάται καθόλου. Αυτός ο σκύλος δυστυχώς ήδη έχει ζευγαρώσει και μεταφέρει αυτά τα χαρακτηρηστικά στους απογόνους του σε άλλες οικογένειες. Κάποιες από αυτές έχουν και μικρά παιδιά....
Επίσης μου είπαν πως μισεί όλους τους σκύλους ανεξαιρέτως και τους θέλει νεκρούς. Είναι θέμα χρόνου να δαγκώσει λάθος σκύλο και να τον κόψει στα δύο, να δαγκώσει κανέναν παππού στο δρόμο και να φάει κλοτσίδι, να δαγκώσει κάποιον σαν εμένα και να φάνε οι ιδιοκτήτες χοντρή μήνυση!
Ένας τόσο άγριος σκύλος πρέπει να κυκλοφορεί με φίμωτρο, ανεξάρτητα από το μέγεθός του.
Και αν τους φύγει ποτέ από το λουρί, είναι απολύτως βέβαιο πως θα κάνει μεγάλη βλακεία που πιθανό να του κοστίσει τη ζωή του...
Ίσως να χαρούν βέβαια οι δικοί του αν πεθάνει. Ζούν χρόνια τώρα κάτω από την τυρρανία αυτού του μικροσκοπικού πλάσματος. Κανείς δεν τον συμπαθεί πραγματικά. Παρ' όλ' αυτά, όταν τους είπα να τον στειρώσουν μήπως χαλαρώσει λίγο, τους φάνηκε εξωφρενικό να αποχωριστούν τα "μπαλάκια" του.
Και μετά λένε πως τα ΖΩΑ δεν έχουν μυαλό...
Στελλα, φανταζομαι εννοεις καποιον σαν εσενα που ειναι ομως επισκεπτης ή περαστικος. Ή με τον ρολο του εκπαιδευτη?
Γιανα κανω και την απαραιτητη ερωτηση, που ειχα σκεφτει και παλια.
Αν καποιος παει τον σκυλο του σε εκπαιδευτη και ο σκυλος δαγκωσει τον εκπαιδευτη ή καποιο αλλο ατομο στο εκπαιδευτηριο ή αλλού παρουσια του εκπαιδευτη, ποιος εχει την ευθυνη?
Φανταζομαι ο εκπαιδευτης. Ισως ατυχές το παραδειγμα, αλλά αν ενας εκπαιδευομενος οδηγος τρακαρει, ευθυνεται ο δασκαλος οδηγησης.
Δεν θα ανέφερα πρόβλημα στον χαρακτήρα των μικρότερων Γίορκι αν πίστευα πως ευθυνόντουσαν οι ιδιοκτήτες. Επίσης, το πρόβλημα είναι γνωστό σε όσους ασχολούνται με τα Γιόρκι (σοβαρά). Υπάρχει ΛΟΓΟΣ που στις εκθέσεις απαγορεύονται τα πολύ μικρά Γίορκι τελικά. Μάλλον ΛΟΓΟΙ πολλοί.
Στην περίπτωση του πολύ άγριου Γιόρκι (μην γελάτε, σας ακούω!) σίγουρα αν ήταν μεγαλωμένο από κάποιν εκπαιδευτή θα είχε μάθε να συγκρατεί την επιθετικότητά του καλύτερα. Και σίγουρα ο σκύλος πέρνει μεγάλη βελτίωση αν εκπαιδευτεί.
Το γεγονός όμως παραμένει πως δεν μεγάλωσε άσκημα. Μεγάλωσε σε μια οικογένεια πολύ αγαπημένη που έκανε ότι μπορούσε να τον φροντίσει σωστά. Οι "φυσιολογικές" αυτές συνθήκες δεν ήταν αρκετές γι' αυτόν τον σκύλο. Ο σωστός εκτροφέας Γιόρκι εκτρέφει με ΠΡΩΤΟ μέλημα ο σκύλοι του να γίνονται καλά κατοικίδια αν μεγαλώσουν σε φυσικολογικές συνθήκες.
Έχω γνωρίσει κακομαθημένους σκύλους όλων των ειδών. Αυτός ο σκύλος δεν ήταν απλά κακομαθημένος. Το να επιτίθεται έτσι στην "ψύχρα" σε ότι κινείται, να θέλει να δαγκώσει ΣΥΝΕΧΩΣ χωρίς λόγο και αιτία -αυτό ΔΕΝ είναι φυσιολογικό. Δεν μεγάλωσε σε σπιλιά, σε πόλη μεγάλωσε. Άλλά και σε σπιλιά να μεγάλωνε, θα δάγκωνε από φόβο. Δεν θα είχε τέτοια μανία + θάρρος μαζί. Ο σκύλος είναι ΠΟΛΥ μπερδεμένος ψυχικά, και αυτό πηγάζει από κάποιου πολύ βαθιά. Από την κληρονομιά του, ή ίσως από βιολογικό πρόβλημα (λόγο μικρού μεγέθους, ενδέχεται να πιέζεται κι ο εγκέφαλος ή να μην μεγαλώνει σωστά).
Μου έχει τύχει κι ένα δείγμα που είχα χαρακτήρα πέτρας. Πράγματι συμπεριφερόταν ακριβώς όπως μία πέτρα, πάντα (όταν δεν έτρωγε δηλαδή). Κι αυτή η περίπτωση ήταν φανερή "βλάβη" εγκεφαλική.
Ξέρω πως τα έχω "θάψει" τα σκυλάκια αυτά πολύ άσχημα. Το θεωρώ χρέως μου όμως, από την στιγμή που υπάρχουν τόσες πολλές οικογένειες που πραγματικά υποφέρουν πλάι στο νέο δημιούργημα τον ανήθικων εκτροφέων.
Και τα ζώα αυτά; Δεν υποφέρουν νομίζετε;
Η γνώμη μου είναι : Αν θέλει ΤΟΣΟ μικρό σκύλο, να πάρεις χάμστερ. Θα είναι καλύτερος σκύλος από το μινιατούρα γιορκσάιρ.
Στην περίπτωση του πολύ άγριου Γιόρκι (μην γελάτε, σας ακούω!) σίγουρα αν ήταν μεγαλωμένο από κάποιν εκπαιδευτή θα είχε μάθε να συγκρατεί την επιθετικότητά του καλύτερα. Και σίγουρα ο σκύλος πέρνει μεγάλη βελτίωση αν εκπαιδευτεί.
Το γεγονός όμως παραμένει πως δεν μεγάλωσε άσκημα. Μεγάλωσε σε μια οικογένεια πολύ αγαπημένη που έκανε ότι μπορούσε να τον φροντίσει σωστά. Οι "φυσιολογικές" αυτές συνθήκες δεν ήταν αρκετές γι' αυτόν τον σκύλο. Ο σωστός εκτροφέας Γιόρκι εκτρέφει με ΠΡΩΤΟ μέλημα ο σκύλοι του να γίνονται καλά κατοικίδια αν μεγαλώσουν σε φυσικολογικές συνθήκες.
Έχω γνωρίσει κακομαθημένους σκύλους όλων των ειδών. Αυτός ο σκύλος δεν ήταν απλά κακομαθημένος. Το να επιτίθεται έτσι στην "ψύχρα" σε ότι κινείται, να θέλει να δαγκώσει ΣΥΝΕΧΩΣ χωρίς λόγο και αιτία -αυτό ΔΕΝ είναι φυσιολογικό. Δεν μεγάλωσε σε σπιλιά, σε πόλη μεγάλωσε. Άλλά και σε σπιλιά να μεγάλωνε, θα δάγκωνε από φόβο. Δεν θα είχε τέτοια μανία + θάρρος μαζί. Ο σκύλος είναι ΠΟΛΥ μπερδεμένος ψυχικά, και αυτό πηγάζει από κάποιου πολύ βαθιά. Από την κληρονομιά του, ή ίσως από βιολογικό πρόβλημα (λόγο μικρού μεγέθους, ενδέχεται να πιέζεται κι ο εγκέφαλος ή να μην μεγαλώνει σωστά).
Μου έχει τύχει κι ένα δείγμα που είχα χαρακτήρα πέτρας. Πράγματι συμπεριφερόταν ακριβώς όπως μία πέτρα, πάντα (όταν δεν έτρωγε δηλαδή). Κι αυτή η περίπτωση ήταν φανερή "βλάβη" εγκεφαλική.
Ξέρω πως τα έχω "θάψει" τα σκυλάκια αυτά πολύ άσχημα. Το θεωρώ χρέως μου όμως, από την στιγμή που υπάρχουν τόσες πολλές οικογένειες που πραγματικά υποφέρουν πλάι στο νέο δημιούργημα τον ανήθικων εκτροφέων.
Και τα ζώα αυτά; Δεν υποφέρουν νομίζετε;
Η γνώμη μου είναι : Αν θέλει ΤΟΣΟ μικρό σκύλο, να πάρεις χάμστερ. Θα είναι καλύτερος σκύλος από το μινιατούρα γιορκσάιρ.
Ανάλογα ΠΟΤΕ θα δαγκωθεί. Ποιός κρατάει το λουρί δηλαδή. Αν το κρατάω εγώ και καταφέρει να με δαγκώσει ο σκύλος, τότε καλά να πάθω. Αν το κρατάς εσύ κι επιτρέψεις στον σκύλο σου να με δαγκώσει, τότε αλλήμονό σου!
Το "κακό γιόρκι" ήρθε σε μένα με την οικογένειά του για συμβουλές. Τους απάντησα πως θα τον εκπαιδεύσω (και με μεγάλη επιτυχία) αλλά ΜΟΝΟ αν τον στειρώσουν πρώτα. Η στείρωση αν βοηθήσει θα πάρει μήνες. Όμως με το που θα γίνει το χειρουργείο θα έχω εγώ την εγγύηση που χρειάζομαι πως οι ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ έχουν πάρει το θέμα σοβαρά. Με σοβαρούς ιδιοκτήτες η εκπαίδευση αποκλείεται ν' αποτύχει.
Με ιδιοκτήτες όμως με ΤΟΣΟ άγριο σκύλο που δεν μπορούν να τον στειρώσουν, εγώ δεν συνεργάζομαι.
Σκεφτείτε τώρα λίγο, πόσο τελικά θα τους κοστίσει αυτό το μικροσκοπικό πλάσμα (που ποτέ δεν χάρηκαν ως τώρα) :
Αγορά (πετ-σοπ)
Στείρωση
Εκπαίδευση.
Και θα είναι τυχεροί αν ο λογαριασμός δεν συμπεριλαμβάνει και καμιά μήνυση από επίθεσή του!
ΠΟΣΑ λεφτά (και πόνο) θα γλύτωναν αν είχαν πάρει το κουτάβι από ηθικό εκτροφέα..... ή κι από την φιλοζωική!!!
Και πόσο ωραίο σκύλο θα είχαν!!!!
Last edited:
Εξακολουθει να μου φαινεται παραξενο να φαει μηνυση ο ασχετος ή απροσεκτος ιδιοκτητης. Μα αν μπορουσε να κρατησει και να ελεγξει τον σκυλο του, πιθανον δεν θα χρειαζοταν και εκπαιδευτη.
Άλλη ερωτηση (βρηκαμε παπά….)
Στο ρινγκ, αν ο σκυλος δεν δαγκωσει το μανικι και αρπαξει το ποδι του ερεθιστη και τον στειλει στο νοσοκομειο, ποιος φταιει? Ο χειριστης του σκυλου, οποιος ηταν εκεινη τη στιγμη, ιδιοκτητης ή εκπαιδευτης? Δεν αποδεχεται ο ερεθιστης την πιθανοτητα να δαγκωθει? Κατι σαν τον κασκαντέρ ένα πραγμα.
Τελος, η πιο σημαντικη ερωτηση. Πώς διορθωνεις ένα μινι και ευαισθητο σκυλακι? Εγω στην πινσερινα μου δεν τολμαω να κανω ουτε ένα ελαφρυ «τακ» στο λουρι για να μην παθει κατι το λαιμουδακι της.
Άλλη ερωτηση (βρηκαμε παπά….)
Στο ρινγκ, αν ο σκυλος δεν δαγκωσει το μανικι και αρπαξει το ποδι του ερεθιστη και τον στειλει στο νοσοκομειο, ποιος φταιει? Ο χειριστης του σκυλου, οποιος ηταν εκεινη τη στιγμη, ιδιοκτητης ή εκπαιδευτης? Δεν αποδεχεται ο ερεθιστης την πιθανοτητα να δαγκωθει? Κατι σαν τον κασκαντέρ ένα πραγμα.
Τελος, η πιο σημαντικη ερωτηση. Πώς διορθωνεις ένα μινι και ευαισθητο σκυλακι? Εγω στην πινσερινα μου δεν τολμαω να κανω ουτε ένα ελαφρυ «τακ» στο λουρι για να μην παθει κατι το λαιμουδακι της.
Να μην σου φαίνεται παράξενο. Αν έχεις άγριο σκύλο, ας τον έχεις με φίμωτρο.
Έχουμε κι εμείς οι εκπαιδευτές δικαιώματα. Αν μου έρθει ο τρελός που δεν ελέγχει τον σκύλο, ο νόμος με προστατεύει.
Στο ρινγκ, πολλά γίνονται. Συνήθως φταίει ο ερεθιστής και αν είναι άντρας το παραδέχεται κι όλας. Η μήνυση δεν τα καταλήξει κάπου, καθώς το μάθημα συμπεριλάμβανε δαγκώματα κι ο ερεθιστής υποτίθεται πως το ήξερε.
Τα ευαίσθητα σκυλάκια διορθώνονται "έμμεσα". Περισσότερο με το να τους αποσπάς την προσοχή και να τους επιβραβεύεις σε σωστό χρόνο. Πολλά δεν έχουν πρόβλημα με τον πνίχτη, αλλά λόγο ύψους τα βάζω πάνω σε τραπέζι (τραπεζαρίας μεγάλο) για κάποια μαθήματα. Το ύψος τους είναι πολύ μεγαλύτερο μείον από την ευαισθησία τους. Ο πνίχτης σου δίνει πολλές επιλογές (στην αυστηρότητα) και είναι το πιο "εύχρηστο" εργαλείο για δύσκολους σκύλους κάθε μεγέθους. Πρέπει όμως να έχεις μεγάλη εμπειρία για να τον χρησημοποιεις σωστά + χωρίς να πληγώσεις τον σκύλο, ΟΠΟΙΟΥ μεγέθους και να είναι.
Το πείσμα βοηθάει πολύ. Αν καταλάβουν πως είσαι ισχυρή προσωπικότητα με παραπάνω πείσμα από εκείνα, συνήθως σταματούν να σε πολεμούν. Μετά αρχίζουν να το διασκεδάζουν το μάθημα πολύ.
Τέλος, τα μαθαίνεις πως τους συμφέρει να δείχνουν υποταγή στον ανώτερο. Αυτό το μάθημα το μαθαίνουν κι από την φωλιά (από τους γονείς + τ'αδέρφια τους) αλλά δυστυχώς τα σκυλάκια των πετ-σοπ φεύγουν πρόωρα από την μητέρα κι έτσι πρέπει να τους το μάθω εγώ αν δεν το κατάφεραν οι ιδιοκτήτες.
Έχουμε κι εμείς οι εκπαιδευτές δικαιώματα. Αν μου έρθει ο τρελός που δεν ελέγχει τον σκύλο, ο νόμος με προστατεύει.
Στο ρινγκ, πολλά γίνονται. Συνήθως φταίει ο ερεθιστής και αν είναι άντρας το παραδέχεται κι όλας. Η μήνυση δεν τα καταλήξει κάπου, καθώς το μάθημα συμπεριλάμβανε δαγκώματα κι ο ερεθιστής υποτίθεται πως το ήξερε.
Τα ευαίσθητα σκυλάκια διορθώνονται "έμμεσα". Περισσότερο με το να τους αποσπάς την προσοχή και να τους επιβραβεύεις σε σωστό χρόνο. Πολλά δεν έχουν πρόβλημα με τον πνίχτη, αλλά λόγο ύψους τα βάζω πάνω σε τραπέζι (τραπεζαρίας μεγάλο) για κάποια μαθήματα. Το ύψος τους είναι πολύ μεγαλύτερο μείον από την ευαισθησία τους. Ο πνίχτης σου δίνει πολλές επιλογές (στην αυστηρότητα) και είναι το πιο "εύχρηστο" εργαλείο για δύσκολους σκύλους κάθε μεγέθους. Πρέπει όμως να έχεις μεγάλη εμπειρία για να τον χρησημοποιεις σωστά + χωρίς να πληγώσεις τον σκύλο, ΟΠΟΙΟΥ μεγέθους και να είναι.
Το πείσμα βοηθάει πολύ. Αν καταλάβουν πως είσαι ισχυρή προσωπικότητα με παραπάνω πείσμα από εκείνα, συνήθως σταματούν να σε πολεμούν. Μετά αρχίζουν να το διασκεδάζουν το μάθημα πολύ.
Τέλος, τα μαθαίνεις πως τους συμφέρει να δείχνουν υποταγή στον ανώτερο. Αυτό το μάθημα το μαθαίνουν κι από την φωλιά (από τους γονείς + τ'αδέρφια τους) αλλά δυστυχώς τα σκυλάκια των πετ-σοπ φεύγουν πρόωρα από την μητέρα κι έτσι πρέπει να τους το μάθω εγώ αν δεν το κατάφεραν οι ιδιοκτήτες.
Last edited:
Εγώ ποτέ δεν δωροδοκώ σκύλο (εκτός αν είναι κανένα αδέσποτο που προσπαθώ να πιάσω!).
Δεν είπα ποτέ πως δεν τα διορθώνω. Ίσα, ίσα. Δεν μαθαίνει κανένας σκύλος χωρίς διόρθωση. Απλά πολλές φορές η ανασφάλεια τους είνα που προκαλεί την "λάθος" συμπεριφορά στα μικρά σκυλάκια. Τότε είναι καλύτερα να αποσπάσεις τον σκύλο με στόχο να μάθει πως δεν είναι απαραίτητη η κακή συμπεριφορά, μπορεί να κάνει κάτι καλύτερο! Του δίνεις την ευκαιρία να δει τις ενναλακτικές συμπεριφορές, και τι αποδίδουν.
Η επιθετικότητα που είναι όντως επικίνδυνη όμως, πρέπει να έχει και συνέπειες. Να ξέρει πως αυτό μας βγαίνει σε ΚΑΚΟ (διόρθωση). Ο πνίχτης σου δίνει την δυνατότητα εσύ να επιλέξεις (και ανά περίσταση) πόσο αυστηρή θα είναι μία διόρθωση, με μεγάλη λεπτομέρια. Μπορεί να είναι και μόνο ήχος (όπως έχεις δει κι εσύ με την Ήρα).
Στα μικρόσωμα σκυλάκια απλά είναι ΑΚΟΜΗ πιο απαραίτητο ο άνθρωπος που χειρίζεται τον πνίχτη να είναι ή ειδικός ή να έχει κάνει πολλά μαθήματα με ειδικό.
Αν ο σκύλος είναι μικρός και επικίνδυνος και δεν υπάρχει δυνατότητα εκπαίδευσής του, λυπάμαι αλλά θα πρέπει να κυκλοφορεί πάντα με φίμωτρο. Φροντίστε μόνο να είναι φίμωτρο "καλαθάκι" να μπορεί να λαχανιάζει ελεύθερα (ποτέ νάιλον γιατί θα σκάσει!). Με το φίμωτρο αυτό, θα χρειαστεί να διορθώνετε φωνητικά τον σκύλο (πχ. με ένα έντονο "ΜΗ!") όταν κάνει κοτσάνες, όχι απλώς να τον κοιτάτε και να κοκινίζετε από ντροπή....
Δεν είπα ποτέ πως δεν τα διορθώνω. Ίσα, ίσα. Δεν μαθαίνει κανένας σκύλος χωρίς διόρθωση. Απλά πολλές φορές η ανασφάλεια τους είνα που προκαλεί την "λάθος" συμπεριφορά στα μικρά σκυλάκια. Τότε είναι καλύτερα να αποσπάσεις τον σκύλο με στόχο να μάθει πως δεν είναι απαραίτητη η κακή συμπεριφορά, μπορεί να κάνει κάτι καλύτερο! Του δίνεις την ευκαιρία να δει τις ενναλακτικές συμπεριφορές, και τι αποδίδουν.
Η επιθετικότητα που είναι όντως επικίνδυνη όμως, πρέπει να έχει και συνέπειες. Να ξέρει πως αυτό μας βγαίνει σε ΚΑΚΟ (διόρθωση). Ο πνίχτης σου δίνει την δυνατότητα εσύ να επιλέξεις (και ανά περίσταση) πόσο αυστηρή θα είναι μία διόρθωση, με μεγάλη λεπτομέρια. Μπορεί να είναι και μόνο ήχος (όπως έχεις δει κι εσύ με την Ήρα).
Στα μικρόσωμα σκυλάκια απλά είναι ΑΚΟΜΗ πιο απαραίτητο ο άνθρωπος που χειρίζεται τον πνίχτη να είναι ή ειδικός ή να έχει κάνει πολλά μαθήματα με ειδικό.
Αν ο σκύλος είναι μικρός και επικίνδυνος και δεν υπάρχει δυνατότητα εκπαίδευσής του, λυπάμαι αλλά θα πρέπει να κυκλοφορεί πάντα με φίμωτρο. Φροντίστε μόνο να είναι φίμωτρο "καλαθάκι" να μπορεί να λαχανιάζει ελεύθερα (ποτέ νάιλον γιατί θα σκάσει!). Με το φίμωτρο αυτό, θα χρειαστεί να διορθώνετε φωνητικά τον σκύλο (πχ. με ένα έντονο "ΜΗ!") όταν κάνει κοτσάνες, όχι απλώς να τον κοιτάτε και να κοκινίζετε από ντροπή....
Last edited:
Πνιχτης σε μινι σκυλακι όμως? Εδώ θελει πραγματικα ειδικο, δηλαδη εμπειρο εκπαιδευτη. Μονο αυτος μπορει να κρινει ποση διορθωση χρειαζεται και μπορει να δουλεψει τα εργαλεια με χειρουργικη ακριβεια.
Ένα ποιμενικο θα αντέξει λιγη περισοτερη διορθωση και σαν σωμα και σαν ταμπεραμεντο. Το μινι όμως μπορει να παει στα θυμαρακια.
Ένα ποιμενικο θα αντέξει λιγη περισοτερη διορθωση και σαν σωμα και σαν ταμπεραμεντο. Το μινι όμως μπορει να παει στα θυμαρακια.
Φυσικά όλα τα Γιόρκι καλό είναι να έχουν έντονο ταμπεραμέντο. Το έντονο ταμπεραμέντο όμως δεν σημαίνει επικίνδυνος χωρίς λόγο, κι ούτε σημαίνει δεν τον "μαζεύουμε" λίγο. Και τα πιτ-μπουλ έχουν όλα αίματα κυνομάχου. Μαθαίνουν όμως μια χαρά να μην επιτίθονται σε άλλους σκύλους και να είναι μια χαρά "πολίτες" της κοινωνίας.
Δεν τα συγχωρούμε όλα απλά επειδή είναι τερριέ. ΚΑΠΟΙΑ ναι, όχι όλα όμως!
Δεν τα συγχωρούμε όλα απλά επειδή είναι τερριέ. ΚΑΠΟΙΑ ναι, όχι όλα όμως!
Δεν έχεις δίκιο. Πάει ανάλογα με το βάρος. Δεν μπορεί εκ τον πραγμάτων να κάνεις ζημιά σε μίνι σκυλάκι (αν δεν έχει πρόβλημα στο λαιμό του ήδη) αν το τραβήξεις απότομα απλά θα σηκωθεί όλο στον αέρα (και ΔΕΝ θα πονέσει καθόλου, απλά θα τρομάξει). Αλλά δεν είναι αυτό το ζητούμενο (αυτό άλλωστε το κάνεις και με νορμάλ κολάρο). Ο στόχος είναι να κάνεις όσο περισσότερο θόρυβο μπορείς με τον πνίχτη για να τον διορθώσεις (με πολλά μικρά τραβήγματα).
Ένας πιο βαρύς σκύλος πονάει περισσότερο με το δυνατό απότομο τράβηγμα γιατί έχει το βάρος του κόντρα.
Ο πνίχτης δεν πονάει εύκολα κανέναν σκύλο. Μόνο αν το κρατάς πνιγμένο το ζώο το πονάς. Η σωστή διόρθωση κρατά πολύ λίγο (΄1 δευτερόλεπτο), βασίζεται στον ήχο και δεν μετακινεί τον σκύλο από τη θέση του. Άσχετα με το μέγεθος.
Last edited:
Καταλαβα. Φυσικα κρινω βασει της Ζηνας που εχει ηδη προβλημα στον λαιμο/τραχεία, το οποιο δημιουργηθηκε από αποτομα νευρώδη τραβηγματα που εκανε μονη της για να ορμηξει προς καποια κατευθυνση. Γι αυτό και την κυκλοφορω με στηθολουρο. Με κανονικο περιλαιμιο την ακουω συνεχεια που πνιγεται βραχνιασμενα.
Με το στηθολουρο φυσικα τραβαει οσο θελει και προς οποια κατευθυνση θελει και η βολτα μας γινεται ροντέο! Αν ηταν μεγαλοσωμη και δυνατη, θα εβαζα πραγματικα τα κλάματα.
Με το στηθολουρο φυσικα τραβαει οσο θελει και προς οποια κατευθυνση θελει και η βολτα μας γινεται ροντέο! Αν ηταν μεγαλοσωμη και δυνατη, θα εβαζα πραγματικα τα κλάματα.
Ακριβως το ιδιο κ ο δικος μου! Εχω προσπαθησει να τον κανω να περπαταει πιο ηρεμα αλλα οταν ειναι βολτα δεν μπορεις με τιποτα να του τραβηξεις την προσοχη! Με το μονο που σταματαει ειναι οταν κανω τρια κοφτα Ααα. Αυτο το κανω και μεσα στο σπιτι οταν θελω να τον εμποδισω να κανει κατι και ειναι το μονο που τον ακινητοποιει!
Είχα συναντήσει κάποτε ένα γιορκι το οποιο το είχαν τοποθετήσει στο πάνω κρεβάτι μιας κουκέτας.
το σκυλί μόλις έβλεπε ξένο άνθρωπο έκανε σαν πιράνχας..ανοιγόκλεινε το στόμα ασταμάτητα δάγκωνε τον αέρα και γαύγιζε..
Το χειρότερο είναι ότι οι ιδιοκτητες γέλαγαν και το θεωρούσαν χαριτωμένο..
Επίσης άλλο ένα γιορκι είχε δαγκώσει την μητέρα μου στο πόδι με το που επισκέπτηκε μια φίλη της στο σπίτι της.
και άλλο ένα είχε δαγκώσει πολλές φορες την κόρη του σπιτιού (προηγούταν το σκυλί από το παιδί).
και παρόλο που όλα αυτά είναι ξεχωριστά παραδείγματα..είναι τυχαίο πως όλα ήταν γιορκι?
το σκυλί μόλις έβλεπε ξένο άνθρωπο έκανε σαν πιράνχας..ανοιγόκλεινε το στόμα ασταμάτητα δάγκωνε τον αέρα και γαύγιζε..
Το χειρότερο είναι ότι οι ιδιοκτητες γέλαγαν και το θεωρούσαν χαριτωμένο..
Επίσης άλλο ένα γιορκι είχε δαγκώσει την μητέρα μου στο πόδι με το που επισκέπτηκε μια φίλη της στο σπίτι της.
και άλλο ένα είχε δαγκώσει πολλές φορες την κόρη του σπιτιού (προηγούταν το σκυλί από το παιδί).
και παρόλο που όλα αυτά είναι ξεχωριστά παραδείγματα..είναι τυχαίο πως όλα ήταν γιορκι?
Last edited:
Ναι, τυχαίο ήταν. Υπάρχουν και πάρα πολλά Μαλτέζ με απαίσιο χαρακτήρα σαν αυτό που περιγράφεις, και ΟΥΕΣΤΙ να δεις!
Το μόνο που ΔΕΝ είναι τυχαίο είναι πως μακράν τα περισσότερα είναι από πετ-σοπ....
Το μόνο που ΔΕΝ είναι τυχαίο είναι πως μακράν τα περισσότερα είναι από πετ-σοπ....
Να ρωτήσω τώρα κάτι:
Ο Φοίβος όταν συναντάμε άνθρωπο στο δρόμο, θέλει να πάει να παίξει και να πηδήξει πάνω του. Αν τον χαϊδέψουν τρελαίνεται. Μερικές φορές αν του κάνουν και κούτσι- κούτσι τι μωρό είσαι εσυ, ξαπλώνει κάνει κωλοτούμπες και γενικά από τον ενθουσιασμό του είναι σε τέτοια υπερένταση που μερικές φορές κλαψουρίζει κιόλας και έχει και κάποιες υποτακτική ούρηση, συνήθως αν δεν έχει κατουρήσει πριν.
Γενικά επειδή από τη χαρά του πηδάει σε όλους και σε παιδάκια και κάποια από αυτά φοβούνται, αποφάσισα να χρησιμοποιήσω την τεχνική της Βικτώρια και ζήτησα από ένα παιδάκι που έρχεται σπίτι μας και τον αγαπάει το Φοίβο μας, όταν πηδάει πάνω της να του γυρνάει πλάτη και όντως έπιασε.
Στη βόλτα μας εχτές συναντήσαμε μια φίλη μου που τον αγαπάει πολύ και γενικά τον έχει κοιμήσει στην αγκαλιά της έχουν πολύ δέσιμο. Της ζήτησα λοιπόν να κάνει το ίδιο αν τυχόν πηδήξει επάνω της. Το ακολούθησε απρόθυμα και έπιασε ΑΛΛΑ μου είπε πως είναι σα να κόβω τον ενθουσιασμό σε ένα μικρό παιδί, τί θέλεις, μου λέει, να φέρεται σαν ενήλικο από τώρα? Άστο να χαρεί...
Δεν κρύβω πως προβληματίστηκα τί λέτε κι εσείς???
Ο Φοίβος όταν συναντάμε άνθρωπο στο δρόμο, θέλει να πάει να παίξει και να πηδήξει πάνω του. Αν τον χαϊδέψουν τρελαίνεται. Μερικές φορές αν του κάνουν και κούτσι- κούτσι τι μωρό είσαι εσυ, ξαπλώνει κάνει κωλοτούμπες και γενικά από τον ενθουσιασμό του είναι σε τέτοια υπερένταση που μερικές φορές κλαψουρίζει κιόλας και έχει και κάποιες υποτακτική ούρηση, συνήθως αν δεν έχει κατουρήσει πριν.
Γενικά επειδή από τη χαρά του πηδάει σε όλους και σε παιδάκια και κάποια από αυτά φοβούνται, αποφάσισα να χρησιμοποιήσω την τεχνική της Βικτώρια και ζήτησα από ένα παιδάκι που έρχεται σπίτι μας και τον αγαπάει το Φοίβο μας, όταν πηδάει πάνω της να του γυρνάει πλάτη και όντως έπιασε.
Στη βόλτα μας εχτές συναντήσαμε μια φίλη μου που τον αγαπάει πολύ και γενικά τον έχει κοιμήσει στην αγκαλιά της έχουν πολύ δέσιμο. Της ζήτησα λοιπόν να κάνει το ίδιο αν τυχόν πηδήξει επάνω της. Το ακολούθησε απρόθυμα και έπιασε ΑΛΛΑ μου είπε πως είναι σα να κόβω τον ενθουσιασμό σε ένα μικρό παιδί, τί θέλεις, μου λέει, να φέρεται σαν ενήλικο από τώρα? Άστο να χαρεί...
Δεν κρύβω πως προβληματίστηκα τί λέτε κι εσείς???
Εϊναι σκύλος!
Δεν είναι άνθρωπος!!!!!!!
Δεν έχουν βάση τέτοιες συγκρίσεις....
Αλλά κι αν θες να το ανθρωποποιήσεις αντίστοιχα με την ηλικία του θα είχε πάει νηπιαγωγείο, σχολείο και θα είχε ήδη αρχίσει να μαθαίνει σωστούς τρόπους.....Δεν τους μαθαίνουμε στα 30....
Δεν είναι άνθρωπος!!!!!!!
Δεν έχουν βάση τέτοιες συγκρίσεις....
Αλλά κι αν θες να το ανθρωποποιήσεις αντίστοιχα με την ηλικία του θα είχε πάει νηπιαγωγείο, σχολείο και θα είχε ήδη αρχίσει να μαθαίνει σωστούς τρόπους.....Δεν τους μαθαίνουμε στα 30....
