Όσον αφορά το άγγιγμα είναι πολύ σημαντικό να συνηθίσει ο σκύλος στα αγγίγματα από 'σενα ως ένδειξη εκδήλωσης ενδιαφέροντος. Να τον χαϊδεύεις παντού, να τον σηκώνεις και να το κάνεις με στιβαρότητα ώστε να ξέρει πως μπορεί να σου έχει εμπιστοσύνη. Στην αρχή θα είναι σφιγμένος αλλά σιγά σιγά αν δεν του δείξεις πως βαριέσαι ή δυσανασχετείς θα χαλαρώσει και θα το απολαύσει και θα αρχίσει να αναζητά από μόνος του το χέρι σου.
Έπειτα είναι πολύ σημαντικό να μοιράζεστε κάποια παιχνίδια μαζί. Όπως:
Πρώτα απ' όλα έχεις προσπαθήσει ποτέ με το σκύλο σου να παίξετε κάποιο παιχνίδι αγγίγματος στόχου; Είναι ιδιαίτερο παιχνίδι που σας φέρνει κοντά και πολύ χρήσιμο εργαλείο στην εκπαίδευση αρκεί να γίνει σωστά. Θέτεις ένα στόχο για παράδειγμα με ένα καλαμάκι και προσπαθείς να κάνεις το σκύλο να το αγγίξει χωρίς όμως να τον παρακινείς εσύ με λουρί ή τραβώντας τον. Κάθε φορά που αγγίζει το στόχο φροντίζεις να τον επιβραβεύεις. Ξεκινάς έτσι ώστε να χτίσεις εμπιστοσύνη και να μοιραστείς κάποια πράγματα με το σκύλο σου. Επίσης σ' αυτή τη φάση ένα τέτοιο παιχνίιδι μπορεί να σου δείξει πως σε βλέπει ο σκύλος σου αν σε φοβάται ή αν προτίθεται να συνεργαστεί μαζί σου και πόσο πρόθυμα ή απρόθυμα θα το κάνει είναι ένας δείκτης της εικόνας του για 'σενα.
Άλλο παιχνίδι πιο απλό που του διεγείρει και την περιέργεια και ενεργοποιεί θετικά τη δραστηριοποίηση του να παίξετε με ένα μπαλάκι ή να δέσεις μια γόπα ή ένα δαχτυλίδι με ένα σκοινί να το τραβάς και να τον καλείς να το πιάσει.
Ουσιαστικά τον εκπαιδεύεις με το παιχνίδι, κερδίζεις σε επικοινωνία μαζί του.
Ένα άλλο παιχνίδι σχετικό μ' αυτό που συνέβη. Παίζεις μαζί του ουσιαστικά προσπαθώντας να προκαλέσεις ένα ελαφρύ δάγκωμα. Όχι με το να τον πονέσεις απλά να προκαλέσεις έστω και μέσω παιχνιδιού να σε δαγκώσει. Με το που θα νιώσεις το σαγόνι του να κλείνει γύρω απ' το χέρι σου κάνεις έναν ήχο ένδειξη πόνου. Ο σκύλος είναι απόλυτα συνυφασμένος με τον άνθρωπο έχει δικλείδες ασφαλείας και θα καταλάβει ποιό είναι το σημείο μηδέν (το όριο). Ουσιαστικά το όριο αυτό το έχει ως ένα ον προς κοινωνικοποίηση, εσύ του το ενεργοποιείς.
Κι εδώ μπαίνει το μεγάλο όπλο: Ξεκίνα να τον ταϊζεις με το χέρι. Κι αυτό ουσιαστικά αποτελεί και συνέχεια του παραπάνω παιχνιδού. Όσο ζουμερότερη η λιχουδιά τόσο περισσότερο ορμητικός θα είναι. Αν πάνω στη φούρια του σε δαγκώσει κάνεις έναν ήχο ένδειξη πόνου, δε δίνεις τη λιχουδιά και φεύγεις. Το επαναλαμβάνεις ξανά και ξανά το ίδιο παιχνίδι μέχρι να μάθει να σέβεται το χέρι που τον ταϊζει. Ο σκύλος μαθαίνει μόνο με την επανάληψη και όχι με τη βίαιη ή άτσαλη συμπεριφορά.
Μόνο αν συνεργαστείς μαζί του θα κερδίσεις την επικοινωνία και την απόλυτα σωστή σχέση με το σύντροφο-σκύλο σου.
Έπειτα είναι πολύ σημαντικό να μοιράζεστε κάποια παιχνίδια μαζί. Όπως:
Πρώτα απ' όλα έχεις προσπαθήσει ποτέ με το σκύλο σου να παίξετε κάποιο παιχνίδι αγγίγματος στόχου; Είναι ιδιαίτερο παιχνίδι που σας φέρνει κοντά και πολύ χρήσιμο εργαλείο στην εκπαίδευση αρκεί να γίνει σωστά. Θέτεις ένα στόχο για παράδειγμα με ένα καλαμάκι και προσπαθείς να κάνεις το σκύλο να το αγγίξει χωρίς όμως να τον παρακινείς εσύ με λουρί ή τραβώντας τον. Κάθε φορά που αγγίζει το στόχο φροντίζεις να τον επιβραβεύεις. Ξεκινάς έτσι ώστε να χτίσεις εμπιστοσύνη και να μοιραστείς κάποια πράγματα με το σκύλο σου. Επίσης σ' αυτή τη φάση ένα τέτοιο παιχνίιδι μπορεί να σου δείξει πως σε βλέπει ο σκύλος σου αν σε φοβάται ή αν προτίθεται να συνεργαστεί μαζί σου και πόσο πρόθυμα ή απρόθυμα θα το κάνει είναι ένας δείκτης της εικόνας του για 'σενα.
Άλλο παιχνίδι πιο απλό που του διεγείρει και την περιέργεια και ενεργοποιεί θετικά τη δραστηριοποίηση του να παίξετε με ένα μπαλάκι ή να δέσεις μια γόπα ή ένα δαχτυλίδι με ένα σκοινί να το τραβάς και να τον καλείς να το πιάσει.
Ουσιαστικά τον εκπαιδεύεις με το παιχνίδι, κερδίζεις σε επικοινωνία μαζί του.
Ένα άλλο παιχνίδι σχετικό μ' αυτό που συνέβη. Παίζεις μαζί του ουσιαστικά προσπαθώντας να προκαλέσεις ένα ελαφρύ δάγκωμα. Όχι με το να τον πονέσεις απλά να προκαλέσεις έστω και μέσω παιχνιδιού να σε δαγκώσει. Με το που θα νιώσεις το σαγόνι του να κλείνει γύρω απ' το χέρι σου κάνεις έναν ήχο ένδειξη πόνου. Ο σκύλος είναι απόλυτα συνυφασμένος με τον άνθρωπο έχει δικλείδες ασφαλείας και θα καταλάβει ποιό είναι το σημείο μηδέν (το όριο). Ουσιαστικά το όριο αυτό το έχει ως ένα ον προς κοινωνικοποίηση, εσύ του το ενεργοποιείς.
Κι εδώ μπαίνει το μεγάλο όπλο: Ξεκίνα να τον ταϊζεις με το χέρι. Κι αυτό ουσιαστικά αποτελεί και συνέχεια του παραπάνω παιχνιδού. Όσο ζουμερότερη η λιχουδιά τόσο περισσότερο ορμητικός θα είναι. Αν πάνω στη φούρια του σε δαγκώσει κάνεις έναν ήχο ένδειξη πόνου, δε δίνεις τη λιχουδιά και φεύγεις. Το επαναλαμβάνεις ξανά και ξανά το ίδιο παιχνίδι μέχρι να μάθει να σέβεται το χέρι που τον ταϊζει. Ο σκύλος μαθαίνει μόνο με την επανάληψη και όχι με τη βίαιη ή άτσαλη συμπεριφορά.
Μόνο αν συνεργαστείς μαζί του θα κερδίσεις την επικοινωνία και την απόλυτα σωστή σχέση με το σύντροφο-σκύλο σου.
