Μελαγχολία ή όχι;

[HolywoodBrn]

Και τώρα λοιπόν, πείτε μου τι να κάνω μ' αυτό:



Είναι φυσιολογικό; Μελαγχολεί; Δε ξέρω - είναι ικανά να αισθάνονται κάτι τέτοιο; Χθες έλιωσε στο παιχνίδι όλη μέρα. Την πήγα στο εξοχικό κάτι φίλων και ήταν εκεί και κάτι κουτάβια και έλιωσε..όλη μέρα έτρεχε ασταμάτητα. Να έχει κουραστεί ΤΟΣΟ πιά;;; Για την Audrey μιλάμε...Τι να την κάνω;;;;; Στεναχωριέμαι (κι άλλο) που τη βλέπω έτσι. Της λείπει το φιλαράκι της..Πως μπορώ να τη βοηθήσω;;

 

[mareco]

Να ΣΑΣ δώσεις χρόνο, να συνηθίσετε την νέα κατάσταση.
Τίποτα παραπάνω

 

[aliki_s]

Υπάρχει αυτή η "απουσία" από το σπίτι... Επηρεάζει εσάς και αυτή.... Και αυτό που λες οτι στεναχωριέσαι (κι άλλο) μη νομίζεις... και αυτό το καταλαβαίνει.

Όπως τα λέει το mareco.... χρόνο θέλετε....

 

[HolywoodBrn]

Ωραία χρόνο..στο μεσοδιάστημα; Να την καλοπιάνω ή δεν πρέπει..; Έχει αρχίσει και γίνεται βαρέλι γιατί οκ χαζομάρα αλλά της δίναμε κάνα έξτρα μεζέ που και που..Σήμερα ήρθε η κυρία που καθαρίζει, την οποία την αγαπάει πολύ. Και συνήθως πηδάει μέχρι το κεφάλι της. Σήμερα ίσα που της κούνησε λίγο ουρά και μετά πήγε και ξάπλωσε πάλι..

 

[aliki_s]

Γνώμη μου να κάνετε τη ρουτίνα σας. Να μη τη καλοπιάνεις να μη της φέρεσαι διαφορετικά από ότι συνήθως.
Όσο για το βαρέλι... κόψε τις λιχουδιές. Κυρίως όμως... ΜΗΝ ΑΓΧΩΝΕΣΑΙ!

 

[mareco]

Δεν θα άλλαζα κουβέντα, από το ποστ της Αλίκης.
Την ρουτίνα σας. Οτι κάνατε. Χωρίς εξτραδάκια.
Και θα βρείτε κάποια στιγμή πάλι, τους ρυθμούς σας.

 

[l.Kyveli]

Να στο χαλάσω λίγο; Μάλλον κουρασμένη από χθες είναι και επηρρεασμένη από την δική σας στεναχώρια.
Μην την καλοπιάνεις και πρόσεξε το βάρος της. Φερσου φυσιολογικά και εκτονωσε την όπως συνήθως και θα είναι μια χαρά.
Πριν το τρίο στούτζες είχα δύο σκύλες. Αγαπημένες όσο δεν πάει άλλο. Αυτοκόλλητες. Η μία ήταν αρχηγός και η άλλη ακόλουθος. Η αρχηγός την προστάτευε και την αγαπούσε και η ακόλουθος το ίδιο. Ποτέ δεν μάλωναν. Ξαφνικά αρρωσταίνει η αρχηγός και την χάνουμε μέσα σε μέρες..Περιμένουμε ότι η μικρη θα μαραζώσει..Και συμβαίνει το αντίθετο. Η μικρη ανθίζει!!! Γινεται το επίκεντρο του σπιτιού και το απολαμβάνει τρελα.
Σίγουρα μέσα της θα της έλειπε η Τάρα. Δεν το έδειξε και πολύ όμως

 

[HolywoodBrn]

Υπάρχει περίπτωση πιστεύετε, να αισθάνεται κάτι σαν μελαγχολία; Να αισθάνεται ότι της λείπει; Η όλα αυτά είναι "ανθρώπινα"; Όσο για τη ρουτίνα ναι, θα το κάνω.

 

[mareco]

Υπάρχει περίπτωση πιστεύετε, να αισθάνεται κάτι σαν μελαγχολία; Να αισθάνεται ότι της λείπει; Η όλα αυτά είναι "ανθρώπινα"; Όσο για τη ρουτίνα ναι, θα το κάνω.

Δεν μπορώ να σου πω με απόλυτη σιγουριά. Σίγουρα, έχουν ανατραπεί οι ισορροπίες. Αλλά θα αναπροσαρμοστούν. Τα σκυλιά, το 'χουν αυτό το καλό. Προσαρμόζονται γρήγορα, σε νέες καταστάσεις.

Πιστεύω κι εγώ, αρκετά σε αυτό:

Περιμένουμε ότι η μικρη θα μαραζώσει..Και συμβαίνει το αντίθετο. Η μικρη ανθίζει!!! Γινεται το επίκεντρο του σπιτιού και το απολαμβάνει τρελα.
Σίγουρα μέσα της θα της έλειπε η Τάρα. Δεν το έδειξε και πολύ όμως

Γιατί το βλέπω και στα δικά μου.

Και επίσης θεωρώ, ότι το...3, είναι το νούμερο κλειδί, για τέτοιες καταστάσεις. Ανθρώπινες και σκυλίσιες.

 

[l.Kyveli]

Υπάρχει περίπτωση πιστεύετε, να αισθάνεται κάτι σαν μελαγχολία; Να αισθάνεται ότι της λείπει; Η όλα αυτά είναι "ανθρώπινα"; Όσο για τη ρουτίνα ναι, θα το κάνω.

Nαι πιστεύω ότι μπορουν να μελαγχολήσουν οι σκύλοι. Όταν χαθει ο αρχηγός τους. Και όταν λέω αρχηγός εννοώ αυτός από τον οποίο εξαρτάται η επιβίωση τους. Όταν χαθεί κάποιο μέλος της αγέλης απλώς θα παρατηρήσουν σίγουρα την απώλεια αλλά από την στιγμή που η ζωή τους δεν αλλάζει δραματικά δεν θα έχουν πρόβλημα.

 

[HolywoodBrn]

αχα..σωστό και αυτό. Η Μίλβα επιβαλλόταν πάντα στην Audrey..τι να πω..ευχαριστώ κορίτσια. Θα προσπαθήσω να μείνω στη ρουτίνα, θα δώσω χρόνο. Ίσως μεγαλώσω λίγο τις βόλτες. Θα χω περισσότερο χρόνο άλλωστε.

 

[l.Kyveli]

αχα..σωστό και αυτό. Η Μίλβα επιβαλλόταν πάντα στην Audrey..τι να πω..ευχαριστώ κορίτσια. Θα προσπαθήσω να μείνω στη ρουτίνα, θα δώσω χρόνο. Ίσως μεγαλώσω λίγο τις βόλτες. Θα χω περισσότερο χρόνο άλλωστε.

Να σου πω την αλήθεια στα οικόσιτα σκυλιά όταν λέω αρχηγό εννοώ τον άνθρωπο. Η Λουση πχ όταν έχασε την θεία μου. Εκεί ναι είδα τρελή μελαγχολία Τις πρώτες ημέρες δεν έτρωγε και ήταν σαν χαμένη, όταν είδε όμως ότι είχε τις βόλτες της το φαγάκι της και όλα όπως πριν το ξεπέρασε γρήγορα.

 

[mareco]

Να σου πω την αλήθεια στα οικόσιτα σκυλιά όταν λέω αρχηγό εννοώ τον άνθρωπο. Η Λουση πχ όταν έχασε την θεία μου. Εκεί ναι είδα τρελή μελαγχολία Τις πρώτες ημέρες δεν έτρωγε και ήταν σαν χαμένη, όταν είδε όμως ότι είχε τις βόλτες της το φαγάκι της και όλα όπως πριν το ξεπέρασε γρήγορα.

Ακριβώς αυτό, έγινε στο πολύ πρόσφατό μου παρελθόν, με φίλο που "έφυγε" και άφησε πίσω τον σκύλο του. Ευτυχώς, σε οικογένεια που τον λατρεύει, και δεν τον πέταξε στον δρόμο. Του πήρε του μικρούλη, περίπου κανά μήνα, να αρχίσει να γίνεται , ο παλιός του εαυτός.

 

[HolywoodBrn]

Μάλιστα..Για να δούμε πως θα τα πάει τις επόμενες μέρες λοιπόν.

 

[ntoulis]

συμβουλή από ''ειδικό''
συμπεριφοριστής παύλα ψυχολόγος σκύλων.. κάτι θα ξέρουν, το λέει η λέξη..

 

[HolywoodBrn]

εχμ..είμαι λίγο πιο "τετράγωνη" με αυτά τα θέματα..καλώς ή κακώς. Σ ευχαριστώ πάντως

 

[Μαρια&Ηρα]

Ηταν δυο θηλυκές (μανα κ κορη) οι οποιες καθε μερα τρωγοντουσαν, μιλαμε για αρπαγματα σοβαρα, αλλα ηταν καθε μερα μαζι...το προηγουμενο καλοκαιρο την μανα την φωλιασαν...η κορη ειναι τρελη ετσι κ αλλιως, τρωγοταν τοσα χρονια ακριβώς για να παρει την αρχηγία ειπαμε κ μεις λοιπον οτι οκ τουλαχιστον αυτη δεν θα επηρεαστεί τοσο...ΑΜ ΔΕ...εγινε ενα αλλο σκυλι απτην μια μερα στην αλλη, επεσε σε καταθλιψη, καθοταν ολη μερα σε μια γωνια κ δεν εβγαζε κιχ (εαν την ηξερες καταλαβαινες οτι ηταν κατι εντελως κουλο γιατι ηταν ενα σκυλι μεστην τσιτα κ την τσαντιλα που γαυγιζε κ στις μυγες) απεκτησε φοβιες (δεν ανεβαινε με τιποτα στην καροτσα του αγροτικου ενω πριν εκανε ενα σαλτο) δεν ηθελε με τιποτα να απομακρύνετε το αφεντικο της ή να την αφηνει μονη της, ξαφνικα ηθελε σοι κ καλα να κοιμαται μεσα, ενω πριν ουτε καν εμπαινε...αυτη η ιστορια κρατησε μηνες...ακομη κ τωρα που μιλαμε εξακολουθει να μην ανεβαινει στην καροτσα κ να προτιμαει εκεινη την συγκεκριμενη γωνια που πηγαινε...
οποτε για μενα...ναι μελαγχολουν...

 

[spyv]

εγω πιστευω οτι η audrey (πολυ ομορφο ονομα by the way) το μονο που βιωνει ειναι η ελλειψη της σκυλιτσας, δεν μπορει να ξερει οτι εχει πεθανει. ισως εγκληματιζεται-προσαρμοζεται σε ενα βαρυ, λογω της απωλειας σας κλιμα. αυτο που κανουμε συνηθως, ειναι να μεταφραζουμε τη συμπεριφορα του σκυλου βαση των δικων μας δεδομενων και να την ερμηνευουμε αναλογα.
παρ' ολα αυτα, πιστευω οτι οι σκυλοι μπορουν να μελαγχολησουν και να βιωσουν την απωλεια ή το "πενθος" για το συντροφο τους. υπαρχουν και παραδειγματα γι' αυτο που λεω, αν και κατα βαση ειναι προσωπικη μου, υποκειμενικη αποψη.

με συγκινησε η φωτογραφια.

 

[HolywoodBrn]

Μαρία, αν κρατήσει μήνες δε θα την παλέψω..Να της δώσω Xaxax κάνει;

Όχι χωρίς πλάκα..δε θα θελα να το βλέπω έτσι το ζωάκι μου για μήνες..κρίμα..πραγματικά αυτή κι αν είναι η χαρά της ζωής..

 

[Estranged]

Ηταν δυο θηλυκές (μανα κ κορη) οι οποιες καθε μερα τρωγοντουσαν, μιλαμε για αρπαγματα σοβαρα, αλλα ηταν καθε μερα μαζι...το προηγουμενο καλοκαιρο την μανα την φωλιασαν...η κορη ειναι τρελη ετσι κ αλλιως, τρωγοταν τοσα χρονια ακριβώς για να παρει την αρχηγία ειπαμε κ μεις λοιπον οτι οκ τουλαχιστον αυτη δεν θα επηρεαστεί τοσο...ΑΜ ΔΕ...εγινε ενα αλλο σκυλι απτην μια μερα στην αλλη, επεσε σε καταθλιψη, καθοταν ολη μερα σε μια γωνια κ δεν εβγαζε κιχ (εαν την ηξερες καταλαβαινες οτι ηταν κατι εντελως κουλο γιατι ηταν ενα σκυλι μεστην τσιτα κ την τσαντιλα που γαυγιζε κ στις μυγες) απεκτησε φοβιες (δεν ανεβαινε με τιποτα στην καροτσα του αγροτικου ενω πριν εκανε ενα σαλτο) δεν ηθελε με τιποτα να απομακρύνετε το αφεντικο της ή να την αφηνει μονη της, ξαφνικα ηθελε σοι κ καλα να κοιμαται μεσα, ενω πριν ουτε καν εμπαινε...αυτη η ιστορια κρατησε μηνες...ακομη κ τωρα που μιλαμε εξακολουθει να μην ανεβαινει στην καροτσα κ να προτιμαει εκεινη την συγκεκριμενη γωνια που πηγαινε...
οποτε για μενα...ναι μελαγχολουν...

Ξέρεις να ανεβάζεις την ψυχολογία του άλλου