Ματίνα, πολλοι φιλοι εδώ μεσα διαφωνουν με την φιλοσοφια μου, απλά γιατι εχουμε διαφορετικη αντιληψη περι κοινωνικοποιησης.Αυτό πώς μπορούμε να του το μάθουμε;;
Για να μην τρεχει ο σκυλος από τον ένα στον άλλο, πρεπει να υπαρχει σοβαροτατη ιεραρχια και κανονες.
Πρεπει να υπαρχει τεραστια εμπιστοσυνη στον αρχηγο. Από αυτόν πηγαζουν όλα τα καλα και αυτος προστατευει όταν χρειαστει. Σκυλο που χρειαστηκε να τον προστατευσεις του εκλεψες την καρδια και σε βλεπει σαν είδωλο.
Μεγαλες βολτες οπου δεν αφηνεις το σκυλι να πλησιαζει τον καθενα που του κανει γλύκες και του δινει φιλάκια από μακρια. Σιγα σιγα μαθαινει να τους αγνοει.
Αδιαφορεις και συνεχιζεις. Εσυ θα αποφασισεις ποιος θα χαϊδεψει το σκυλι σου. Δεν αποφασιζει ουτε ο καθε αγνωστος ουτε το ιδιο το σκυλι.
Κανεις ξενος δεν δινει κερασματα στον σκυλο σου. Τον ταϊζεις μονο εσυ ή άλλα μελη της οικογενειας.
Και πολλα άλλα.
Από σενα ξεκινουνε όλα και όλα οφειλονται σε σενα.
Τους πρωτες μηνες όμως πρεπει να ερχεται σε επαφη με πολύ (καταλληλο) κοσμο και φιλικα ζωα.
Εγω λογω καταγωγης της σκυλας μου, την πρωτη περιοδο την εχασα. Ζουσε με πολλα σκυλια αλλά δεν ειχε επαφη με ανθρωπους.
Οπότε την εφερα σε συνεχή επαφη με ανθρωπους, γνωστους και αγνωστους. Πολύ απλά, την επαιρνα μαζι μου παντου οπου πηγαινα, ακομα και στην δουλεια, κατι που κανω μεχρι σημερα και δεν σκοπευω να το σταματήσω εκτος εάν μου απαγορευτει.
Καταλαβε το αγριμι ότι δεν είναι οι ανθρωποι εχθροι, αλλά πρωτα υπαρχει η οικογενεια.
edit. και επειδη τα ευκόλως παρελειπόμενα εννοούνται...χρειαζεται και εκπαιδευση βασικης υπακοης.
Last edited: