Έχω ξαναγράψει για τον Άρη εδώ αλλά κάτι που δεν το βρίσκω, κάτι που είχα γράψει κάτι ανούσια χαζά, κάτι τα λόγια του παπά, τέσπα ανοίγω νέο σωστό θρεντ παρουσίασης για τον Άρη το μανάρι.
Είμαι ένα πολύ πολύ κοινωνικό τρελόσκυλο που τη μέρα των γενεθλίων της γιαγιάς μου άνοιξε η πόρτα στην ταβέρνα που τρώγαν οι παππούδες μου και μπούκαρα, προσπέρασα ένα στενό διάδρομο σε ένα μαγαζί πίτα στον κόσμο και στήθηκα μπροστά στο τραπέζι των παππούδων μου και τους κοίταξα στα μάτια. Τα παιδιά στο εστιατόριο κατέβαλαν πολύ κόπο να με βγάλουν έξω καθώς είμαι πάαρα πολύ επίμονος και άμα μου μπει στο μυαλό κάτι δε βγαίνει με τίποτα. Και εκείνη τη μέρα είχα αποφασίσει ότι αυτοί οι καλοί άνθρωποι θα με ταϊσουν γιατί πεινούσα πολύ. Με βγάλαν τελικά και έμεινα να κοιτάω τον παππού μου από το τζάμι. Ο παππούς μου δεν άντεξε στη γλύκα μου και βγήκε, με πήρε αγκαλιά και με ανέβασε σπίτι.
Με τα πολλά όταν με είδε η μαμά μου ότι είμαι τόσο γλυκός δεν άντεξε να με αφήσει και μένα στους παππούδες μου καθώς ήδη της λείπαν τα 2 ξαδέρφια μου που είχαν μετακομίσει με τους παππούδες μου πριν μερικά χρόνια εις τα εξοχάς και αποφάσισε να με αναλάβει εξ ολοκλήρου. Το κάστρο-παππούδες έπεσε δύσκολα καθώς είχαν ξετρελαθεί μαζί μου, αλλά τώρα αρκούνται να με έχουν όταν λείπει η μαμά.
Τότε ήμουν κάπου 2-3 μηνών. Ούτε τσιπ είχα ούτε τίποτα και συνέχισα να μένω στην περιοχή που με βρήκανε, κανείς δε με αναζήτησε ποτέ. Τώρα αυτό το μήνα πρέπει να χρόνισα σύμφωνα με τους υπολογισμούς της κτηνιάτρου.
Κούταβος:
View attachment 42274
Μόλις κατούρησα στην πάνα σα μεγάλο αγόρι και είμαι πολύ χαρούμενος γιατί χάρηκε και η μαμά!
View attachment 42277
It's a bird! It's a plane! It's ...?
View attachment 42276
Εδώ βγήκα πολύ χάλια και είπα στη μαμά να μη με βάλει αλλά επέμενε γιατί μόνο εδώ φαίνεται η στριφογυριστή ουρά μου.
Μα πώς κοιμάμαι έτσι..? Ροχαλίζω κιόλας λίγο!
Είμαι ένα πολύ πολύ κοινωνικό τρελόσκυλο που τη μέρα των γενεθλίων της γιαγιάς μου άνοιξε η πόρτα στην ταβέρνα που τρώγαν οι παππούδες μου και μπούκαρα, προσπέρασα ένα στενό διάδρομο σε ένα μαγαζί πίτα στον κόσμο και στήθηκα μπροστά στο τραπέζι των παππούδων μου και τους κοίταξα στα μάτια. Τα παιδιά στο εστιατόριο κατέβαλαν πολύ κόπο να με βγάλουν έξω καθώς είμαι πάαρα πολύ επίμονος και άμα μου μπει στο μυαλό κάτι δε βγαίνει με τίποτα. Και εκείνη τη μέρα είχα αποφασίσει ότι αυτοί οι καλοί άνθρωποι θα με ταϊσουν γιατί πεινούσα πολύ. Με βγάλαν τελικά και έμεινα να κοιτάω τον παππού μου από το τζάμι. Ο παππούς μου δεν άντεξε στη γλύκα μου και βγήκε, με πήρε αγκαλιά και με ανέβασε σπίτι.
Με τα πολλά όταν με είδε η μαμά μου ότι είμαι τόσο γλυκός δεν άντεξε να με αφήσει και μένα στους παππούδες μου καθώς ήδη της λείπαν τα 2 ξαδέρφια μου που είχαν μετακομίσει με τους παππούδες μου πριν μερικά χρόνια εις τα εξοχάς και αποφάσισε να με αναλάβει εξ ολοκλήρου. Το κάστρο-παππούδες έπεσε δύσκολα καθώς είχαν ξετρελαθεί μαζί μου, αλλά τώρα αρκούνται να με έχουν όταν λείπει η μαμά.
Τότε ήμουν κάπου 2-3 μηνών. Ούτε τσιπ είχα ούτε τίποτα και συνέχισα να μένω στην περιοχή που με βρήκανε, κανείς δε με αναζήτησε ποτέ. Τώρα αυτό το μήνα πρέπει να χρόνισα σύμφωνα με τους υπολογισμούς της κτηνιάτρου.
Κούταβος:
View attachment 42274
Μόλις κατούρησα στην πάνα σα μεγάλο αγόρι και είμαι πολύ χαρούμενος γιατί χάρηκε και η μαμά!
View attachment 42277
It's a bird! It's a plane! It's ...?
View attachment 42276
Εδώ βγήκα πολύ χάλια και είπα στη μαμά να μη με βάλει αλλά επέμενε γιατί μόνο εδώ φαίνεται η στριφογυριστή ουρά μου.
Μα πώς κοιμάμαι έτσι..? Ροχαλίζω κιόλας λίγο!