Μήπως έχουμε χάσει το μέτρο;;;

[Nikos_Larissa]

Καλησπέρα. Θα ήθελα να εκφράσω κάποιους προβληματισμούς. Παρατηρώ απο τα μηνύματα στο φορουμ ότι κάπου έχουμε χάσει το μέτρο βρε παιδιά. Η εντύπωση που αποκομίζω είναι ότι οι περισσότεροι αντιμετωπίζουν τα σκυλιά τους σαν ανθρώπους. Μόνο ένα μέλος (μου διαφεύγει το username του) έχει σαν υπογραφή οτι "Πρέπει να μάθουμε να ζούμε ΜΕ τα ζώα, ούτε απο αυτά ούτε ΓΙ αυτά". Μήπως πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε τα πράγματα; Μήπως πρέπει να διοχετεύσουμε την αγάπη μας περρισότερο στους ανθρώπους; Το καημένο το σκυλάκι μας αγαπάει μεν, αλλά παραμένει ένα ζώο. Ξέρετε πόσοι άνθρωποι είναι μόνοι και γεμίζουν την ζωή τους με ένα ζωάκι; Και μήπως ο λόγος που επιλέγουμε ένα κατοικίδιο είναι επειδή δεν έχει άποψη για εμά, επειδή δεν μπορεί να μας κάνει κριτική; Και για να σας προλάβω, τον σκύλο μου τον ΜΑΧ τον αγαπώ και εγώ και η οικογένεια μου. Και είναι η πάρεα μου σε όλες τις εξορμήσεις μου για τρέξιμο στο βουνό και πολύ καλή παρέα. Το μύνημα αυτό το έγραψα γιατί έχω μπουχτίσει να βλέπω ανθρώπους στον δρόμο και σκυλιά στους καναπέδες.

 

[boxer]

Το μύνημα αυτό το έγραψα γιατί έχω μπουχτίσει να βλέπω ανθρώπους στον δρόμο και σκυλιά στους καναπέδες.

γιατι δεν κανεις κατι για αυτο τοτε? παρα να κατακρινεις ανθρωπους που εχουν τα σκυλια σαν παιδια τους και δεν εχουν κανενα προβλημα να τα εχουν στον καναπε, καλα θα ηταν να εκανες κατι για τους ανθρωπους που ειναι στο δρομο...
αληθεια, η εικονα των ζωων στο δρομο δε σε ενοχλει? για τους ανθρωπους φταινε οι ανθρωποι, για τα ζωα ποιοι φταινε? παλι οι ανθρωποι........!

υπαρχουν καποια ορια μεταξυ "ζωο ειναι και εχει αναγκες διαφορετικες" απο το "ζωο ειναι βρε αδερφε δεν παθαινει τιποτα.."

 

[Nikos_Larissa]

υπαρχουν καποια ορια μεταξυ "ζωο ειναι και εχει αναγκες διαφορετικες" απο το "ζωο ειναι βρε αδερφε δεν παθαινει τιποτα.."

Γιατί κατά βάση ΥΠΟΧΡΕΩΝΟΥΜΕ τα ζωντανά να είναι αυτό που θέλουμε, και όχι να είναι η φύση τους. Εκτός αν εννοείς ότι η φύση τους είναι να ασφυκτιούν μέσα σε ένα διαμέρισμα βλέποντας τηλεόραση. Όσο για το αν κάνω κάτι για τους ανθρώπους που είναι στο δρόμο, αυτό επέτρεψε μου να το ξέρω εγώ. Ένα σκυλί, θα σε αγαπήσει χωρίς να σου κάνει κριτική. Ένας άνθρωπος όμως θα απαιτήσει, θα σου κάνει κριτική και θα θέλει να βάλεις και εσύ νερό στο κρασί σου. Αυτά και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε. Νίκος

 

[SwkDoG]

Εγώ με το "ζουμί" του προβληματισμού/διαπίστωσης σου συμφωνώ... Το μέτρο έχει χαθεί,καιρό τώρα και για πολλά πράγματα!...

Αλλά ο ρόλος του "Θεού" δεν είναι εύκολος και ο πιο ακατάλληλος για τον ρόλο είναι ο άνθρωπος,δυστυχώς όμως αυτός καλείτε να τον παίξει για όλα τα πλάσματα της Γής...κάποιοι με θέσης εξουσίας είναι "Θεοί" και τον συνανθρώπων τους...και δικοί μας!

Κάνει ό,τι θέλει με μόνη δικαιολογία το "Το κάνω γιατί μπορώ!" και σπανίως το καλύπτει με άλλες ψευτοδικαιολογίες...οπότε τι να λέμε τώρα?!!

Επίσης από το θέμα σου ορμώμενος θα έλεγα να δούμε τι είναι αυτό που λέμε "Το σκυλί μας αγαπάει ανιδιοτελός και χωρίς να κρίνει...".
Το ερωτηματικό μπορεί να μπεί παντού...

Τι σημαίνει ο σκύλος αγαπάει τον άνθρωπο?
Τι σημαίνει ο σκύλος αγαπάει ανιδιοτελός?
Ο σκύλος δεν κρίνει?

...Και τα αντίστοιχα ερωτήματα για τον άνθρωπο μετά...

Εγώ πιστεύω οι απαντήσεις δεν θα διαφέρουν ιδιαίτερα...

Δες και εδώ έχει πιστεύω σχέση με την κουβέντα μας...η οποία είναι τεράστια και ανήκει στη σφαίρα της φιλοσοφίας μάλλον.

 

[FrenchieFan]

Ας κάνω πρώτα το outing:
Ο δίκια μου σκύλα,κοιμάται στο κρεβάτι μας,ανεβαίνει στους καναπέδες,αν θέλει (αλλα μονο όταν κάθεται εκεί και κάποιος από μας) και δεν έχω κανένα πρόβλημα με αυτο.
Δεν πιστεύω,ότι το έχουμε παρακάνει με τα σκυλιά μας!

Στο κάτω-κάτω δεν την πιεζω να ανεβαίνει στο κρεβάτι,αλλα έρχεται μονη της!
Ίσως θα πρέπει να γνωρίζουμε και μερικά πράγματα για τα σκυλιά?
Το ότι είναι αγελαία Ζώα?
Και σαν αγελαία Ζώα έχουν την ανάγκη να είναι κοντά στην αγέλη τους!
Αφού όμως έχουμε μονο έναν σκύλο,πρέπει εμείς να παριστάνουμε την αγέλη του,για να αισθάνεται καλά!
Έχουν την ανάγκη για σωματική επαφή! Να ξαπλώνουν ο ένας κοντά στον άλλον,για την ψυχολογική τους ισορροπία!
Και επειδη εγω δεν βολευομαι και τοσο πολυ στο πατωμα....

Για το ότι δυστυχώς οι περισσότεροι εδώ στην Ελλάδα δεν έχουν καταλάβει ακόμα τι εστί σκύλος και ότι είμαστε πόλυ μακριά ακόμα από το να "το παρακάνουμε",μας δείχνουν τα εκατοντάδες εκαταλειμμενα σκυλιά!

Τι σημαίνει ο σκύλος αγαπάει τον άνθρωπο?
Τι σημαίνει ο σκύλος αγαπάει ανιδιοτελός?
Ο σκύλος δεν κρίνει?

Και εδώ οι δικες μου απαντήσεις:
Τον αγαπάει? Η απλά είναι κοντά του,για το δικό του συμφέρον,επειδή είναι καλοπερασάκιας?
και για άυτο δεν πιστεύω,ότι αγαπάει "ανιδιοτελός".
Αλλα απλά επειδή του προσφέρει μια άνετη ζωή.

Το ότι δεν κρίνει είναι μια άλλη ιστορία: Σίγουρα,ο ξεχασμένος στην "ταρατσα" σκύλος,θα έκρινε ότι δεν του κάνει ο τωρινός του άνθρωπος και ίσως να τον άλλαζε με κάποιον άλλον,αν είχε την ευκαιρία.

Αλλα κατά τα αλλα,ναι πιστεύω ότι ισχύει: Αν ο σκύλος περνάει καλά,δεν τον νοιάζει,αν έχουμε ακριβό αυτοκίνητο,αν είμαστε όμορφη η αν έχουμε μεγάλο και ωραίο σπίτι.

Ακόμα και κουτσοί,με καμπούρα,εβδομάδες άπλυτοι και βρομεροί να είμαστε- και κανένας άνθρωπος να μας πλησίαζε πια στα δέκα μετρα- ο σκύλος θα έμενε κοντά μας!!
Θα ακουμπούσε το κεφάλι του στα πόδια μας!
Έχω δει πολλές τέτοιες περιπτώσεις στην Γερμανία.
Ζητιάνοι να κάθονται,ντυμένοι με κουρέλια σχεδόν στον πεζόδρομο της πολης- αλλα τον σκύλο τους τυλιγμένο σε μια ζεστη κουβέρτα, καλοφροντισμένο και ευτυχισμένο- διπλα τους!
Aυτα τα σκυλιά σίγουρα δεν θα άλλαζαν τους ανθρώπους τους,με κάποιον, που έχει ένα μεγάλο εισόδημα και καλο σπίτι (αλλα λείπει όλη μέρα,για δουλειά).
Αφού έχουν ότι τους χρειάζονται και πάνω απ όλα την προσοχή του αγαπημένου τους ανθρώπου 24/24.

Πάντως εγώ χαίρομαι όταν δω σκυλιά σε καναπέδες,να τους περιβάλλει αγάπη,να έχουν την ιατρική φροντίδα όταν χρειάζονται!
Αντίθετος με στενοχωρεί, όταν βλέπω σκυλιά χαμένα στους δρόμους, που μόλις έχουν διώξει από κάποιο σπίτι!
Ο πανικός στα ματια τους είναι απίστευτος.


Και κάτι ακόμα για να κλείσουμε:
Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι άξιοι τις μοίρας τους!
Θα μπορούσαν να κάνουν κάτι για την κατάσταση τους,αλλα δεν θέλουν!(Μια φορα έλεγα σε μια ζητιάνα,που κάθεται εδώ έξω στο Supermarket τις γειτονιάς,να έρθει σπίτι μου να μου σιδερώσει,και θα τις έδινα 10 ευρώ για μια ώρα.Η απάντηση της ήταν: Χαζή είμαι?)

Λίγοι είναι,που θέλουν,αλλα δεν μπορούν.
Και εγώ είχα φτάσει κάποτε στον πάτο!
Οικονομικά εντελώς καταστραμμένη!
Αλλα σηκωθήκαμε και ξαναρχίσαμε από την αρχή!
Γίνεται!!!

 

[Nikos_Larissa]

Κατ' αρχάς σας ευχαριστώ για τα σχόλια και τις απαντήσεις σας. Όντως, το όλο θέμα αγγίζει περισσότερο την σφαίρα της φιλοσοφίας. Αυτά που έγραψα είναι καθαρά προσωπικές απόψεις, τις οποίες δεν επιδιώκω να μεταδώσω σε κανέναν. Προσωπικά, ο σκύλος μου ο ΜΑΧ παραμένει και θα παραμείνει στην αυλή, είναι πεντακάθαρος και εμβολιασμένος, έρχεται μαζι μου τρεις φορες την εβδομάδα στο βουνό για τρέξιμο και με ευχαρίστηση θα ξαπλώσει σε οποιαδήποτε μπάρα με λασπόνερα βρει. Απλά πράγματα! Θα μου σπάσει τα νεύρα τα πρωινά που δεν δουλεύω γιατί θα με ξυπνήσει με το γαβγισμα του (για φαγητό εννοείται), θα με κάνει χάλια αν πάω να τον χαϊδέψω πριν να φύγω για δουλεία, θα σπάσει κι άλλες φορές την αλυσίδα του και πάει λέγοντας.

 

[FrenchieFan]

Εγώ αναρωτιεμαι μονο ποιος σκύλος είναι πιο ευτυχισμένος:
Αυτός που είναι ώρες ολομόναχος έξω στην αυλή και περιμένει,να έχει λίγο χρόνο και κατάλληλη ενδυμασία ο άνθρωπος του για να ασχοληθεί μαζί του-η το άλλο που πάει οποτε θέλει κοντά σε κάποιο μέλος τις αγέλης του,του δείχνει τις ανάγκες του (για παρέα,χάδια,παιχνίδια-ενασχόληση τέλος πάντων) και θα βρει κάποιοα ανταπόκριση.
:?: :?: :?:



Ο δικός μου σκύλος,που είναι της δεύτερης κατηγοριας,θα έλεγα ότι μάλλον είναι ευτυχισμένος!
Και μονο έτσι την θέλω!!

Έτσι και αλλιώς είναι τόσο λίγος ο χρόνος που μας μένει να είμαστε μαζί (12-15 χρονια είναι πολύ λίγα!!) ώστε θέλω να απολαύσω το κάθε λεπτό μαζί της στο μέγιστο και τίποτα λιγότερο!

 

[Nefeli]

θα σπάσει κι άλλες φορές την αλυσίδα του και πάει λέγοντας.

:?: :?: :?:
Να υποθέσω πως έχεις το σκύλο σου δεμένο σε μια αλυσίδα; :shock: :shock: :shock:

 

[Nikos_Larissa]

θα σπάσει κι άλλες φορές την αλυσίδα του και πάει λέγοντας.

:?: :?: :?:
Να υποθέσω πως έχεις το σκύλο σου δεμένο σε μια αλυσίδα; :shock: :shock: :shock:

Nαι

 

[Nefeli]

θα σπάσει κι άλλες φορές την αλυσίδα του και πάει λέγοντας.

:?: :?: :?:
Να υποθέσω πως έχεις το σκύλο σου δεμένο σε μια αλυσίδα; :shock: :shock: :shock:

Nαι

Τόοοοοσο πολύ αγαπάς το σκύλο σου;
Εχεις σκεφτεί ποτέ πως μπορεί να αισθάνεται ένα ζώο δεμένο σε μια αλυσίδα;
Θα θελες να ήσουν στη θέση του;

Είναι πάντως οξύμωρο να ξεκινάς ΕΣΥ ειδικά ένα τέτοιο topic.

Το έχουμε παρακάνει με τα ζώα; Δεν φαντάζομαι να κρίνεις από τον εαυτό σου πάντως.

Αστο μην απαντάς. Απέχουμε έτη φωτός.
Τι να πω... είναι τουλάχιστον λυπηρό για να μην πω τίποτε άλλο.

 

[nikoscar]

παει ....και αυτος.......

στην πυραααα.....στην...πυρααααα!!!


δηλαδη σε πειραζει...που τον εχει δεμενο?εαν τον ειχε σε ενα kennel 1x2 θα ηταν καλος?
(η αλυσιδα ειναι μεγαλη νικο? )

 

[Nefeli]

παει ....και αυτος.......

στην πυραααα.....στην...πυρααααα!!!


δηλαδη σε πειραζει...που τον εχει δεμενο?εαν τον ειχε σε ενα kennel 1x2 θα ηταν καλος?
(η αλυσιδα ειναι μεγαλη νικο? )

Βάλε το μυαλό σου να σκεφτεί.Δεν είναι τόσο δύσκολο.

 

[nikoscar]

για απαντησε μου εσυ....στη ερωτηση.....

 

[Nikos_Larissa]

Παιδιά ειρήνη υμίν. Δεν χρειάζονται τσακωμοί. Η αλυσίδα είναι τέσσερα μέτρα και σύντομα ο μικρός θα έχει δικό του χώρο στην αυλή, 26τμ και θα είναι χωρίς αλυσίδα. Όσο για το αν θα μου άρεσε αν ήμουν σκύλος κτλ αυτό Νεφέλη ούτε εγώ ούτε εσύ μπορείς να το απαντήσεις. Απλά μου κάνει εντύπωση, πως ενώ δεν έχω προσβάλει κανέναν δέχομαι μια αντιμετώπιση... χμμ.. επιθετική. Και αυτό επειδή, κατά την γνώμη μου πάντα, όντως δεν έχουμε ιεραρχήσει κάποια πράγματα στο μυαλό μας. Όταν ο Γκάντι είπε οτι ο πολιτισμός ενός λαού, φαίνεται απο τον τρόπο που φέρεται στα ζώα, είχε πολύ ρεαλιστική και προσγηομένη άποψη για το τι εννοούσε. Και σίγουρα δεν εννοούσε ΑΓΑΠΑΩ ΤΟΝ ΣΚΥΛΟ ΜΟΥ = ΒΛΕΠΕΙ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΣΤΟΝ ΚΑΝΑΠΕ. Ούτε ΑΠΟΚΤΩ ΣΚΥΛΟ ΜΟΝΟ ΕΦΟΣΟΝ ΚΑΙ ΑΝ ΤΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΩ ΝΑ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΔΕΣΩ. Και κάτι τελευταίο για να μην σας κουράζω. Λόγω της δουλειάς μου, έρχομαι σε επαφή με σκυλιά, των 30.000 ευρω το ένα!!! τα οποία ζουν σε κλουβιά, είναι εκπαιδευμένα να καταλαβαίνουν εντολές σε 2 γλώσσες και υπεραγαπούν και προστατεύουν τους ιδιοκτήτες τους. Ας είμαστε ρεαλιστές λοιπόν. Ο σκύλος δεν είναι αρκουδάκι να το έχεις στο κρεβάτι σου για να γεμίζεις άλλα κενά (αυτό το τελευταίο είναι γενικό και δεν απευθύνεται σε κανέναν). Αυτά
Νίκος

 

[ROTTIE]

παει ....και αυτος.......

στην πυραααα.....στην...πυρααααα!!!

Αγαπητέ Νίκο,
Η ιερά εξέταση, με πρώτο και καλύτερο τον σαδιστή ιεροεξεταστή Oscar, που πρότεινε μαρτυρικό θάνατο στην πυρά, νομίζω ότι ήταν ιδιαίτερα επιεικής… :lol:
Αν ήμουν πρόεδρος της επιτροπής, πριν από την πυρά, θα σε καταδίκαζα πρώτα στο κινέζικο βασανιστήριο της σταγόνας και μετά σε τρίωρο μαστίγωμα με το γνωστό γερμανικό όργανο βασανιστηρίων που είναι γνωστό και ως «πνίκτης»! :lol: :lol: :lol:

Πέρα από τον χαβαλέ όμως, η αλυσίδα, εδώ που τα λέμε βρε Νίκο, άσχετα αν είναι τέσσερα ή δεκατέσσερα μέτρα, δεν είναι λύση για τον ταλαίπωρο τον Max…
Χάρηκα, όταν διάβασα ότι του διαμορφώνεις ένα κατάλληλο χώρο για να παίζει και να κινείται ελεύθερος.
Η αλήθεια είναι ότι τα περισσότερα μεγαλόσωμα σκυλιά ασφυκτιούν μέσα στα διαμερίσματα, οπότε η αυλή είναι μια χαρά, εφ’ όσον οι καιρικές συνθήκες το επιτρέπουν.
Ο δικός μου, αν και ποτέ δεν τον έχω περιορίσει έξω, προτιμά να μένει στην αυλή του σπιτιού μου, παρά να κάθεται μέσα στο σαλόνι. Έχω την εντύπωση πως δεν αντέχει καθόλου τη ζέστη του διαμερίσματος. Σκέψου ότι ακόμη και στα μεγάλα κρύα, έβγαζε τα μαξιλαράκια του και τις κουβέρτες του από το σπίτι του και κοιμόταν έξω! Όταν τον πήγα για πρώτη φορά στην χιονισμένη Πάρνηθα, κυλιόταν στα χιόνια και παρόλο που είχε γίνει μούσκεμα, δεν σταμάτησε να τρέχει και να παίζει τρισευτυχισμένος. Δεν ανέχεται ούτε το χλιαρό νερό. Όταν ήταν μικρός και τον έβαζα στην μπανιέρα για να τον κάνω μπάνιο, αντιδρούσε νευρικά. Προτιμά να τον πλένω έξω με το κρύο νερό του λάστιχου και πίστεψέ με, το απολαμβάνει!
Η θεωρία ότι «ένα σκυλί δεν χρειάζεται χώρο, χρειάζεται αγάπη», είναι σωστή εν μέρει. Ένα σκυλί χρειάζεται και χώρο, και τον χρόνο σου και αγάπη. Δώσε του ότι μπορείς και θα στο ανταποδώσει με το παραπάνω!
Τα τετραγωνικά που θα του παραχωρήσεις, δεν είναι πολλά βέβαια, άλλα φρόντισε να του παραχωρήσεις όσο περισσότερο χώρο μπορείς στην καρδιά σου.
Μην αμελείς τις βόλτες του, οι οποίες πρέπει να είναι καθημερινές και διέθεσε του αρκετό από τον ελεύθερο χρόνο σου για παιχνίδι.
Φιλικά.

 

[Nikos_Larissa]

Αγαπητή(έ) ROTTIE σε ευχαριστώ. Όντως σκυλιά σαν αυτά που έχουμε (εσύ "καθαρό" Rottweiler, εγώ Rottweiler με Husky) έχουν τεράστια αποθέματα ενέργειας και δεν κουράζονται σχεδόν ποτέ. Και είναι και πολύ σκληρά τα άτιμα. Χιόνι ο δικός μου δεν έχει πατήσει ακόμα, αλλά με τα πολλά τα κρύα, τραβούσε την κουβέρτα του έξω και κοιμόταν έξω απο το σπιτάκι του! Σκέψου ότι κάθε εβδομάδα τρέχουμε μαζί κάπου 30 με 40 χλμ ανώμαλο δρόμο και πάλι δεν κουράζεται με τίποτα. Στην αρχή βέβαια τον περίμενα εγώ, αλλά τώρα με περιμένει αυτός. Έπρεπε να έβλεπες πως έκανε την πρώτη φορά που πάτησε παραλία, τον προηγούμενο μήνα... Σαν τρελλός! Βουτούσε στην άμμο, κυνηγούσε τους γλάρους, έπεφτε πάνω μου.. Πανικός! Άρα, εσύ σαν ουδέτερος παρατηρητής, πιστεύεις ότι με την σχέση που έχω με τον σκύλο μου, αυτός περνάει καλά ή όχι; Αυτό το σκυλί, που έχει την ευκαιρία να διοχετεύσει την ΤΕΡΑΣΤΙΑ ενέργεια του, στο τρέξιμο και στα παιχνίδια, θα περνούσε καλύτερα αν του επέτρεπα να μπαίνει και σπίτι μου; Και το δικό σου το σκυλάκι σε αγαπάει και το δικό μου επίσης, άσχετα απο τον τρόπο ζωής που του προσφέρουμε. Κυρίες και κύριοι του forum δεν είχα καμία διάθεση να έρθω σε αντιπαράθεση με κανέναν. Απο την μεριά μου ζητάω συγγνώμη εαν με τα γραφόμενα μου προσέβαλα κάποιον απο εσάς. Απλά θεωρώ ότι χωρίς να το καταλαβαίνουμε, καταπιέζουμε τα ζωντανά με το προσπαθούμε να τα κάνουμε μπιμπελό για το σαλόνι μας.
Νίκος

 

[ROTTIE]

Αγαπητέ Νίκο,
Μπορείς να με αποκαλείς «αγαπητή», διότι είμαι κοριτσάκι! :wink:
Κατά τα άλλα, μπορώ να σε καταλάβω…
Η μοναδική μου ένσταση είναι στην ρημάδα την αλυσίδα!
Εύχομαι να την πετάξεις σύντομα και να απαλλάξεις τον μικρό σου Max από την ταλαιπωρία του δεσίματος…
Όσον αφορά στην οποιαδήποτε αλυσίδα, περιορίσου στο να τραγουδάς το λαϊκό άσμα-άσθμα του γνωστού αοιδού Γιώργου Τσαλίκη « αλυσίδα στην καρδιά μου περασμένη, αλυσίδα μου τρελά ερωτευμένη!» :lol:
Σε αντίθετη περίπτωση, εγώ προσωπικά, ως μέλος της κριτικής επιτροπής, θα σε βαθμολογήσω «με αγιστα τγια»!!! :lol: :lol: :lol:

 

[Nikos_Larissa]

ΟΚ δεσποινίς ROTTIE