Φίλοι μου , πέραν του αν υπάρχει καλός η κακός ιδιοκτήτης στην υπόθεση, παραμερίσαμε παρά πολύ γρήγορα την ΑΞΙΑ του μικροτσίπ, που μέσα σε όλο αυτό τον χαμό, έδωσε την λύση σε ποιον ακριβώς ανήκει το σκυλί.
θα μου πείτε συμβαίνει μια στο τόσο, ΑΛΛΆ συμβαίνει. Η φίλη μας προνόησε να ζητήσει από τον κτηνίατρο να κοιτάξει.
Το ηθικό δίδαγμα είναι, και πάει προς απάντηση μου σε άλλο τοπικ του φόρουμ με θέμα το μικροτσίπ, ότι βάλτο, και άστο να υπάρχει, ποτέ δεν ξέρεις.
Επείσης χωρίς να δίνω δίκιο η άδικο στην κυρία με το μπαλκόνι, οι γείτονες δεν ξέρεις ποτέ τι συμφέρον έχουν, θα φέρω ένα παράδειγμα.
Όταν ήμουν 5 χρονών μου κάνανε δώρο οικογενειακοί φίλοι ένα πομερανιαν κουτάβι από δική τους γέννα. Μένουμε σε μονοκατοικία με εσωτερικό πίσω κήπο, και συνορεύουμε με άλλα παρόμοιου είδους σπίτια, το κουτάβι έμενε στο σπίτι κ ενίοτε το βγάζαμε στην περιφραγμένη βεράντα του κήπου για μερικές ώρες.
Η γιαγιά μου, καλή χρυσή γυναικά έμενε από πάνω, όμως έχοντας την αντίληψη ότι το ζώο πρέπει να είναι παραγωγικό (βλέπε κατσίκα -γάλα, κότα-αυγό, άντε γάτα για να πιάσει κανα ποντικό) θεωρούσε ότι το σκυλάκι ήταν άχρηστο κ έπρεπε να φύγει.
Βρηκε έναν γνωστό της κ το έδωσε χωρίς να ρωτήσει κανέναν. Είχε πρόσβαση στο σπίτι μας και κλειδί κ με την πρόφαση ότι μπήκαν στον πίσω κήπο κ το κλέψανε, συγκάλυψε την πράξη της. Όμως επειδή κάτι δεν κόλλαγε σε όλα αυτά, η μάνα μου το πήρε χαμπάρι μετά από κανα 2μηνο, και την έκανε να ομολογήσει..., για αντίποινα έκτοτε έτρωγε στη ΜΆΠΑ γερμανικούς ποιμενικούς και ένα μαλινουα. συγκεκριμένα το μαλινουα ήταν το επόμενο σκυλί ακριβώς.
Λοιπόν, μην βιάζεστε να αποδώσετε ευθύνες στον "κακό" ιδιοκτήτη, όταν δεν γνωρίζετε σφαιρικά την κατάσταση, δεν κουνάω σε κανέναν σας το δάχτυλο απλά σας διευκρινίζω κάτι.