Γειαααα σας από το California!
Το ταξίδι μας ξεκίνησε την Τρίτη 19 Μαρτίου στις 2.30 τα ξημερώματα από το Άργος. 6.30 πετούσαμε από το Ελ.Βεν. και μέσω Φρανκφούρτης όπου θα είχαμε 1.30 ώρα αναμονή θα φτάναμε στο San Francisco μετά από συνολικά 15 ώρες.
Τη Μάγια γενικότερα τη βάζαμε στο crate από το Νοέμβρη, οπότε είχε αρκετό καιρό να συνηθίσει. Στην Πάτρα όποτε φεύγαμε από το σπίτι τη βάζαμε στο crate και γενικά όλα ήταν κανονικά, χωρίς προβλήματα.
Στο Ελ.Βεν. αφού την περπατήσαμε λίγο και έκανες τις ανάγκες της την κάναμε check-in μια ώρα πριν την αναχώρηση. Ρωτήσαμε αν μπορούσαμε να την κρατήσουμε παραπάνω, αλλά δε μας άφησαν. Την πήγα στον ειδικό θάλαμο, της έδωσα νεράκι και λίγο φαγητό (το μισό από όσο τρώει κανονικά σε μια δόση) αφού θα ήταν νηστική πολλές ώρες και την αποχαιρέτισα. Η μικρή κατάλαβε ότι κάτι γινόταν, οπότε εκεί που στο check-in είχε όρεξη και νόμιζε ότι είμασταν κάπου για παιχνιδι, όταν κατεβήκαμε κάτω της κόπηκαν απότομα. Ήταν πάντως πολύ καλό κορίτσι και δε μας κούρασε καθόλου.
Στην πύλη πριν την αναχώρηση ρωτήσαμε αν έχει μπει στο αεροπλάνο και μας απάντησαν ότι όλα οκ. Οπότε μπήκαμε κι εμείς μέσα και ελπίζαμε ότι όλα θα πήγαιναν καλά.
Φτάσαμε Φρανκφούρτη λοιπόν, με πολύ άγχος κι εγώ και η Μαρία, και πάμε κατευθείαν προς τη νέα πύλη για το μεγάλο ταξίδι (γύρω στις 11.30 ώρες μέχρι SF). 'Οταν άρχισε η επιβίβαση ρωτήσαμε αν είχε μπει το κλουβί και αφού πήραν τηλέφωνο μας απάντησαν αρνητικά. Εκεί μας έκοψε λίγο κρύος ιδρώτας... 'Ολος σχεδον ο κόσμος είχε μπει στο αεροπλάνο, αλλά εμείς ακόμα περιμέναμε να μας που για τη Μάγια. Αν δεν έμπαινε η μικρή προφανώς ούτε κι εμείς θα μπαίναμε.
Ευτυχώς η Μαρία πήγε προς τα παράθυρο της αίθουσας όπου είχε και οπτική επαφή με το αεροπλάνο και για καλή μας τύχη είδε να φορτώνουν το κλουβί της Μάγιας! Οπότε μπήκαμε κι εμείς μέσα και άρχισε το μεγάλο μας άγχος...
Εννοείται πως η ώρα δε περνούσε με τίποτα, αλλά κάποια στιγμή φτάσαμε SF. Περνάμε σχετικά γρήγορα από τον έλεγχο για τις VISA και φτάνουμε στο χώρο παραλαβής αποσκευών. Εκεί ρωτήσαμε έναν υπάλληλο και μας έδειξε μια πόρτα ακριβώς δίπλα όπου γινόταν η παραλαβή των κατοικιδίων.
Πάμε προς τα κει λοιπόν και βλέπουμε το κουτί της Μάγιας να μας περιμένει, σε απόλυτη ησυχία, ενώ καθώς πλησιάζουμε μας έρχεται μια πολύ ασχημη μυρωδιά. Φτάνουμε στο κουτί, μιλάμε στη Μάγια που απλά κάνει ένα γουβ, ανοίγουμε τη πόρτα και βλέπουμε το ΧΑΟΣ. Το κουτί γεμάτο ακαθαρσίες παντού, κοινώς σκ!#!$!τά, σχεδόν σε υγρή μορφή, μέχρι και στην οροφή!!! Όταν λέμε παντού εννούμε ΠΑΝΤΟΥ! Στην οροφή, στα πλάγια, στην πόρτα, στο πίσω μέρος, πραγματικά παντού. Ακόμα δεν έχουμε καταλάβει πως μπορεί να έγινε αυτό... Η Μαρία λέει ότι απλά φοβήθηκε πάρα πολύ η μικρή, εγώ λέω ότι κάτι μαλακία παίχτηκε 100%. Δε γίνεται όσο και να θέλει το μικρό να χέσει στην οροφή. Πώς να το κάνουμε, δε γίνεται...
Πάμε στη Μάγια... Ανοίγουμε το κλουβί, βγαίνει έξω και απλά κάνει κάτι λίγες χαρούλες. Η μικρή ήταν σε σοκαρισμένη. Χάρηκε που μας είδε, αλλά δεν ήξερε πως να αντιδράσει. Εμείς απλά χαρήκαμε που ζει και η επομενη σκέψη μας ήταν απλά να ΦΥΓΟΥΜΕ! Πάλι καλά που είχαμε κλείσει μεγάλο αυτοκίνητο, γιατί δεν υπήρχε περίπτωση να μας βάλει μέσα κανένα ταξί.