Κλαίει κάθε μέρα στις 5 το πρωί...

[l.Kyveli]

Εγω εκανα οτι και εσυ σχετικα με την απομονωση του. Δεν πηρα crate μπορει να εκανα λαθος , μπορει και οχι. Επελεξα και εγω τα βραδια να τον κλεινω μεσα στην τουαλετα αντι να τον βαζω σε crate.

Kαμία σχέση αυτό που έκανες εσύ με την απομόνωση στον κήπο. Εσύ αντικατέστησες το κρέιτ με την τουαλέτα και το είχες εκεί τις βραδυνές ώρες, ότι κάνουν δηλαδή και όσοι χρησιμοποιούν κρέιτ.
Δεν υπάρχει σύγκριση με μόνιμη διαβίωση σε ένα κλουβί στον κήπο.

 

[aeroeng]

Εγω ρε παιδια,παροτι παταει 4 μηνων,και εχει ηδη γομαρεψει,τα βραδια αλλα και το μεσημερι, δεν μπορω να τον αποχωριστω,μετα τις 2100 τον μαζευω μεσα,και κοιμομαστε παρεα,στην μαξιλαρα του,αν δεν εχει αραξει ηδη μεσα απο νωρις.
και δεν μου εχει κλαψει ουτε μια φορα,ακομα και το πρωτο βραδυ.
ασε που οταν ξυπναω θελω να βλεπω το μουτρο του.

γενικα οσο ειμαι σπιτι,ειμαστε μαζι και κοιμομαστε ιδιες ωρες,φυσικα παντα μεσα στο σπιτι.

επισης γιατι τοση βιασυνη περι εκπαιδευτη,και κλουβιων και αλλα;

ελεος ουτε στρατευσιμος να ηταν,ο κουταβος

Για αυτο παραπονιεται.

 

[Cicaci]

Δε νομίζω ο ¨εκπαιδευτής¨να ειναι της άποψης πως πρέπει ο σκύλος να απομονωθεί για γίνει αγριος και καλός φίλακας
Το κουτάβι είναι καλό να περιορίζεται την ώρα του ύπνου. Ετσι αποφευγεις να μη λερώσει ή να κάνει ζημιές. Ή τις ώρες που θα λείπεις από το σπίτι. Αλλά όχι όλη μερα. Ο σκύλος θέλει συντροφιά. Ακόμα κι αν προορίζεται για φύλακας, το σκυλί πρέπει να δημιουργήσει ένα ισορροπημένο χαρακτήρα και να αποκτήση μια ολοκληρωμένη κοινονικοποιηση. Για να μπορεί ως ενήλικας να έχει σωστά νευρα και σωστή κρίση της όποιας καταστασης.

 

[silver]

1) Έκλαιγε και η γυναίκα μου για να τον ηρεμήσει του επέτρεψε να έρθει στο δωμάτιο δίπλα μας να κοιμηθεί. Κακώς, αλλά έγινε.
2)Παρόλα αυτά, κατά τις 5 το πρωί αρχίζει να κλαίει και δε σταματάει παρά μόνο αν πάμε να τον χαϊδέψουμε, όπου και πάλι αφού φύγουμε, αρχίζει πάλι.
3) Σήμερα, σηκώθηκα και χτύπησα δυνατά τα κάγκελα 1-2 φορές. Μπήκε μέσα στο σπίτι του με ένα παράπονο στα μάτια. Βγήκε 2-3 φορές έξω δοκιμάζοντας να κλάψει, αλλά με το που πήγαινα προς το μέρος του, έμπαινε πάλι μέσα.
Μ αυτές τις ενέργειες, δώσαμε μια παράταση σ αυτό: Αλλά εκτός του ότι είναι εξαντλητικό και εκνευριστικό για εμάς να ξυπνάμε κάθε μέρα στις 5, και κάπου παρακάτω θα καταλήξουμε σε αυτό: φοβάμαι και την απερίσκεπτη αντίδραση κανενός γείτονα μην πάει και τον βλάψει για να ηρεμήσει.

Καμιά συμβουλή...; Όταν προβαίνουμε σε μια ενέργεια, παράγεται ένα αποτέλεσμα. Όταν η ενέργεια είναι λάθος, γιατί περιμένουμε το αποτέλεσμα να είναι σωστό?

Γιατί θα έπρεπε να καταλάβει ένα κουτάβι ότι ενοχλεί? Σε επίπεδο νόησης είναι όσο ένα βρέφος. Τα υπόλοιπα τα επισήμαναν οι συμφορουμίτες