Ε ναι ρε συ...εμένα δηλαδή πότε θα μου κάτσει ένα τέοιο, της προκοπής;Ελα παραδεξου το ζηλεψες
Από βλαμένο σε βλαμένο το πάω!
Καλώς σας βρήκα!!
- Thread starter Amaliaz
- Ημερομηνία δημιουργίας
Από βλαμένο σε βλαμένο το πάω!
Ημουν έτοιμη να γραψω το ιδιο. Της λεω βαλε λιγο χρωμα στη ζωη σου .... εκτροφικο πλανο εκεινη. Τι να πει κανεις...
Ευχαριστουμε
Ποιός μιλάει...απ'το λευκό στο μπεζ! Μεγάλη χρωματική γκάμα
Ποιός μιλάει...απ'το λευκό στο μπεζ! Μεγάλη χρωματική γκάμα
Θα τις βαλω σε σειρα αναλογα με την αποχρωση και θα βγαλω φωτο. Με τη Blind και την Ινα μαζι.
Οι 50 αποχρωσεις του λευκομπεζκαφετι
Μπορώ (αν και με δυσκολία) να προσπεράσω το γεγονός οτι έχεις 3 θηλυκά χωρίς να φαγώνονται μεταξύ τους... αλλά δεν μπορώ να προσπεράσω 3 σκυλιά δίπλα σε 2 γατιά και απλά να συνυπάρχουν.
Χαλασμένα σκυλιά και χαλασμένα γατιά έχεις να ξέρεις.
Χαλασμένα σκυλιά και χαλασμένα γατιά έχεις να ξέρεις.
Aυτό να ξέρεις είναι συνήθως πιο εύκολο από το να συνυπάρχουν 3 ιδίου φύλου ιδίου είδους ζώα
(Μην κοιτάς, έξω απ'το σπίτι με μέσα, άλλο πράγμα).
Στο λέω γιατί έχεις ξεκινήσει ωραία το ταξίδι σου στον κόσμο των τετράποδων, μη σου τύχει καμιά ευκαιρία με κανά γατόνι και την κλωτσήσεις! Μη χαλάσεις το σερί καλών αποφάσεων!
Να σας ζήσει η πιτσιπόπα Αμαλία! (Αυτή καλέ ποζάρει! Τι σκατά με τα σκυλιά σας όλων που ποζάρουν, μόνο εμένα το σκυλί μου είναι ο Τσάντλερ;; )
Καλορίζικη λοιπόν. Αν σου πω ότι το αισθάνθηκα απο την αγγελία στο ΦΒ ότι χαρίζεται ότι δεν θα χαριστεί τελικά?
Αν σου πω ότι το αισθάνθηκα απο την αγγελία στο ΦΒ ότι χαρίζεται ότι δεν θα χαριστεί τελικά? 
@Pepev50 Τελικα αυτο που εχω καταλαβει εγω ειναι οτι η αγελη για να λειτουργει θελει υπομονη, σταθεροτητα και αντιμετωπιση του καθε ζωου ξεχωριστα απο τον "αρχηγο" συγκατοικο ανθρωπο αναλογα με το ταπεραμεντο του, την ευαισθησια του κλπ. Το πιο σημαντικο απο ολα θεωρω ειναι οτι χρειαζονται χρονο για να ζουν μαζι με αλλα... ποσο μαλλον οταν δεν εχουν μεγαλωσει ετσι... εμας η Ηρα και η Μπεμπα (θηλυκη γατα) ηταν το πιο δυσκολα εμποδια. Η Ηρα γιατι ειχε μεγαλωσει μονη της μεχρι 2 χρονων και δεν ηταν ιδιαιτερα κοινωνικη και η αλλη η ακατανομαστη επειδη εφυγαν οι "πλατες" της οταν ηταν 2 ( Ντιεγκο και Τομμυ) και εχασε τη μπαλα πραγματικα εκει.
Ο Ντεβιλ (ο ασπρος γατουλης) ηρθε πολυ μωρο στο σπιτι οποτε εγινε αποδεκτος σχετικα ευκολα και απο τις 2. ( εδω θα συμφωνησω με την @Estranged οτι ενα μικρο γατακι ,αν οχι παντα, συχνα είναι ευκολη προσθηκη σε ενα σπιτι με ζωα). Η συνονοματη με τη σκυλα σου πηρε το χρονο της (οχι η ιδια γιατι δεν ειχε και δεν εχει κανενα προβλημα με κανενα ζωο) αλλά για να τη συνηθισουν οι 2 θυληκες ξινες. Τη Joy η Μπεμπα δε τη θελει ακομα ΚΑΘΟΛΟΥ. Της εχει κανει 2 καλα ντου και την κλεινει μεσα στα δωματια και καθεται σαν πορτιερης στην πορτα βγαζοντας τα κλασικα εξ απο δω των γατιων ουρλιαχτα ... ε το μικρο τα παιζει.. κλαιει και παμε και τη σωζουμε. Προχθες πρωτη φορα της γαυγισε.. ομως δεν ξερω αν ειναι καλο αυτο τελικα.
ΠΑΝΤΑ πρεπει να εχουμε το νου μας για καυγαδες, ειδικά όταν αλλαζουν οι ισορροπιες με την προσθηκη ενος νεου ζωου... η Θαλεια και η Ηρα κοιμουνται ελευθερες το βραδυ με τα γατια ή μενουν μαζι στο σπιτι χωρις εμας ... η Joy στο κρειτ της. Σαν τελευταια προσθηκη ειναι η πιο ευαλωτη να δεχτει επιθεση. Ομως οσο περναει ο καιρος μαθαινουν να επικοινωνουν μεταξυ τους και οι καυγαδες γινονται πιο "μαλακοι" ή ακομα και δε γινονται καθολου αφου καταλαβαινουν το ενα το αλλο απο τη γλωσσα σωματος, ενα γρυλισμα... ακομα και ενα βλεμμα. Αυτο το βλεπω καθημερινα. Ολα αυτα προυποθετουν μια ιεραρχια. Χωρις αυτη...
Νομιζω οτι λειπει ενα αρσενικο dogo argentino να φερει μεγαλύτερη ισορροπια ή να τα κανει όλα π@τανα Ε?
Τα 2 μικρα κοριτσακια παντως αγαπιουνται πολυ
Ομως μας λειπουν πολυ αυτοι οι 2 μπαγασες ... σχεδον καθε μερα τους σκεφτομαστε και λεμε γι αυτους Και οι 2 χρειαστηκαν σχεδον 3 μηνες για να καταλαβουν οτι θα γινοντουσαν κολληταρια 
Η βασιλισσα της ξινιλας οταν μετακομισε σπιτι μας απο τον σκουπιδοτενεκε o Ντ ηταν ολος της ο κοσμος. Ποσες φορες την εχανα και ελεγα τωρα την καταπιε... κολλημενη πανω του
Ο Ντεβιλ (ο ασπρος γατουλης) ηρθε πολυ μωρο στο σπιτι οποτε εγινε αποδεκτος σχετικα ευκολα και απο τις 2. ( εδω θα συμφωνησω με την @Estranged οτι ενα μικρο γατακι ,αν οχι παντα, συχνα είναι ευκολη προσθηκη σε ενα σπιτι με ζωα). Η συνονοματη με τη σκυλα σου πηρε το χρονο της (οχι η ιδια γιατι δεν ειχε και δεν εχει κανενα προβλημα με κανενα ζωο) αλλά για να τη συνηθισουν οι 2 θυληκες ξινες. Τη Joy η Μπεμπα δε τη θελει ακομα ΚΑΘΟΛΟΥ. Της εχει κανει 2 καλα ντου και την κλεινει μεσα στα δωματια και καθεται σαν πορτιερης στην πορτα βγαζοντας τα κλασικα εξ απο δω των γατιων ουρλιαχτα ... ε το μικρο τα παιζει.. κλαιει και παμε και τη σωζουμε. Προχθες πρωτη φορα της γαυγισε.. ομως δεν ξερω αν ειναι καλο αυτο τελικα.
ΠΑΝΤΑ πρεπει να εχουμε το νου μας για καυγαδες, ειδικά όταν αλλαζουν οι ισορροπιες με την προσθηκη ενος νεου ζωου... η Θαλεια και η Ηρα κοιμουνται ελευθερες το βραδυ με τα γατια ή μενουν μαζι στο σπιτι χωρις εμας ... η Joy στο κρειτ της. Σαν τελευταια προσθηκη ειναι η πιο ευαλωτη να δεχτει επιθεση. Ομως οσο περναει ο καιρος μαθαινουν να επικοινωνουν μεταξυ τους και οι καυγαδες γινονται πιο "μαλακοι" ή ακομα και δε γινονται καθολου αφου καταλαβαινουν το ενα το αλλο απο τη γλωσσα σωματος, ενα γρυλισμα... ακομα και ενα βλεμμα. Αυτο το βλεπω καθημερινα. Ολα αυτα προυποθετουν μια ιεραρχια. Χωρις αυτη...
Νομιζω οτι λειπει ενα αρσενικο dogo argentino να φερει μεγαλύτερη ισορροπια ή να τα κανει όλα π@τανα Ε?
Τα 2 μικρα κοριτσακια παντως αγαπιουνται πολυ
Ομως μας λειπουν πολυ αυτοι οι 2 μπαγασες ... σχεδον καθε μερα τους σκεφτομαστε και λεμε γι αυτους
Και οι 2 χρειαστηκαν σχεδον 3 μηνες για να καταλαβουν οτι θα γινοντουσαν κολληταρια Η βασιλισσα της ξινιλας οταν μετακομισε σπιτι μας απο τον σκουπιδοτενεκε
o Ντ ηταν ολος της ο κοσμος. Ποσες φορες την εχανα και ελεγα τωρα την καταπιε... κολλημενη πανω του
Last edited:
Αμαλία, τσίρκο γίνεται με το κοριτσομάνι. Είναι φοβερό πάντως ότι το δέσιμο που δημιουργείται με κάποια ζώα όταν μεγαλώνουν με άλλα. Η Σάμερ με τη γάτα μας έκλεισαν 3 χρόνια παρέα και είναι μαζί συνολικά περισσότερο καιρό απο ότι ήταν με τον Λανς και τον Μέρφι (ασπρόμαυρο γάτο) με τους οποίους μεγάλωσε απο κουτάβι και κοιμόταν αγκαλιά. Με αυτήν τώρα δεν νομίζω πως είναι καθόλου δεμένες. Μόλις πριν κανένα μήνα άρχισαν να ανέχονται η μια την άλλη να ακουμπάει το τρίχωμα τους όταν είναι ξαπλωμένες και οι 2 πάνω μου. Μέχρι τώρα μόλις ακουμπούσαν κατα λάθος σαν να τις χτυπούσε ρεύμα πεταγόταν και η μια απο τις 2 κι έφευγε.
Παίζουν μαζί σαν παλαβές χωρίς να μαλώνουν αλλά έχουν και τις στιγμές τους που θα πέσει καμια σφαλιαρίτσα έτσι για το γαμώτο.
Είναι φοβερό πάντως ότι το δέσιμο που δημιουργείται με κάποια ζώα όταν μεγαλώνουν με άλλα. Η Σάμερ με τη γάτα μας έκλεισαν 3 χρόνια παρέα και είναι μαζί συνολικά περισσότερο καιρό απο ότι ήταν με τον Λανς και τον Μέρφι (ασπρόμαυρο γάτο) με τους οποίους μεγάλωσε απο κουτάβι και κοιμόταν αγκαλιά. Με αυτήν τώρα δεν νομίζω πως είναι καθόλου δεμένες. Μόλις πριν κανένα μήνα άρχισαν να ανέχονται η μια την άλλη να ακουμπάει το τρίχωμα τους όταν είναι ξαπλωμένες και οι 2 πάνω μου. Μέχρι τώρα μόλις ακουμπούσαν κατα λάθος σαν να τις χτυπούσε ρεύμα πεταγόταν και η μια απο τις 2 κι έφευγε. Παίζουν μαζί σαν παλαβές χωρίς να μαλώνουν αλλά έχουν και τις στιγμές τους που θα πέσει καμια σφαλιαρίτσα έτσι για το γαμώτο.
Θα σου δειξω εγω σε λίγο...
Το "σε λίγο"
Το "σε λίγο"
Η ευτυχια της Θαλειας που αυξηθηκαμε δεν περιγραφεται. Τα εχει συνεχεια απο κοντα... η μανα Θαλεια. Τα πλενει, παιζει μαζι τους, η σκια τους εχει γινει το κοριτσακι μου το καλο
Νεο μελος ευτυχως δεν εχουμε μεγαλωνει ομως ο γιος της Θαλειας και δεν κρυβει την περηφανεια της
μεγαλωνει ομως ο γιος της Θαλειας και δεν κρυβει την περηφανεια της
Φετος ηταν μια δύσκολη χρονια. Ξεκίνησε με το χειρουργειο της Ηρας για ολικη μονοπλευρη μαστεκτομη+ στειρωση το Φεβρουαριο και τελειωσε με ολικη μαστεκτομη απο την αλλη πλευρα πριν 3 βδομαδες, αφου εμφανιστηκε ενα ογκιδιο και εκει. Ολα πηγαν καλα και το κοριτσι μας οδευει ολοταχως στα 9 Καλα Χριστούγεννα με υγεια σε ολους!
Καλα Χριστούγεννα με υγεια σε ολους!
