παιδια εγω εχω ενα σκυλακι 1,5 μηνος και ειναι μινιατουρα. το εχω εδω και 4 μερες στο σπιτι και προσπαθω να του μαθω την πανα αλλα ακομα τιποτα. αν δεν το παω εγω, αυτο παει αλλου. βεβαια ειναι νωρις ακομα. αλλα για βοηθειστε με με ενα παραδειγμα...τι προγραμμα μπορω να ακολουθησω φαγητου-βολτας? ποση ωρα δηλαδη θα θελει να κανει την αναγκη του μετα το φαγητο? η βολτα φυσικα θα ειναι στο μπαλκονι..γιατι σαν μινιατουρα που να τω παω? χεχεχχεχε
Και τώρα μπορώ να αυτοκτονήσω, τσίσα και κακά παντού!
- Thread starter filio
- Ημερομηνία δημιουργίας
Καταρχήν πιστεύω ότι το σκυλάκι είναι ακόμη αρκετά μικρό για να έχεις τις τρελές απαιτήσεις... Το σκυλάκι σου έχει από ότι φαίνεται όλη την καλή διάθεση να πάει στην πάνα του, από εκεί και πέρα ατυχήματα σ' αυτά την ηλικία θα συμβούν, το θέμα είναι να τα προλάβεις. Καταρχήν όλα τα κουταβάκια λερώνουν μετά το φαγητό και τον ύπνο, το παιχνίδι ή κάποιο έντονο ενθουσιασμό... Τουτέστιν ανά τακτά χρονικά διαστήματα και 5-10 λεπτά μετά το φαγητό και τον ύπνο. Η δουλειά σου λοιπόν είναι να αρχίσεις να διαβάζεις πότε το σκυλάκι σου θέλει να πάει τουαλέτα: ανήσυχες κινήσεις, μυρίζει το έδαφος νευρικά, διακόπτει το παιχνίδι,,,, εκείνη ακριβώς της στιγμή παίρνεις το κουταβάκι σου απαλά και χωρίς απότομες κινήσεις (δεν υπάρχει λόγος να το στρεσάρεις) και το πας στην πάνα του. Διάλεξε μία εντολή και επανέλαβέ την ήρεμα και με ουδέτερο τόνο στη φωνή σου. Με το που θα τα κάνει άρχισε το πανηγύρι με τα μπράβο και τα χάδια!!! Μην έχεις την απαίτηση να πάει ακόμη μόνο του στην πάνα φτάνει αρχικά να εμπεδώσει ότι εκεί λερώνουμε. Τώρα ποτέ δεν αφήνουμε το κουτάβι να αλωνίζει μέσα στο σπίτι μόνο του γιατί είναι μαθηματικώς βέβαιο ότι θα γίνει η "ζημιά" και δε θα φταίει το κουτάβι φυσικά... προσωπικά του έχω δημιουργήσει ένα άνετο χώρο με παιχνίδια, το κρεβατάκι του και την πάνα του μέσα στο οποίο το αφήνω όταν δεν είμαι στο σπίτι ή όταν π.χ. πρέπει να μαγειρέψω.
Κατά τα λοιπά σκέψου ότι και τη δικιά μου (2,5 μηνών) που έχει αφομοιώσει την έννοια της πάνας και δεν λερώνει αλλά νιαουρίζει όταν δεν τη βρίσκει για να λερώσει δεν την πιάνω στα χέρια πια απλά πηγαίνω προς την πάνω και εκείνη με ακολουθεί έως εκεί και αναλαμβάνει δράση!!!
Τώρα ως προς το πρόγραμμα αυστηρότερο από μικρού παιδιού. Καθορισμένες ώρες φαγητού και βόλτας σύμφωνα με τις οδηγίες του εκτροφέα και του κτηνιάτρου σου και δεν αποκλίνουμε από αυτό ποτέ και για κανένα λόγο (εντάξει δε μιλάω για πέντε δέκα λεπτά,εε!)
Περιττό να σου πω πως δεν είμαι φαν του μαλώνω το κουτάβι μου για θέματα λερώματος ούτε καν όταν το πιάσεις επ' αυτοφώρω...! Θεωρώ ότι την ώρα που το πιάνεις να τα κάνει απλά (με ηρεμία πάλι) το σηκώνεις στα χέρια κάτι που θα το αναγκάσει να σταματήσει και το πας στην πάνα, χωρίς κουβέντες η μαλώματα, το αφήνεις εκεί με την εντολή που έχεις διαλέξει και δεν το κουνάτε μέχρι να ολοκληρώσει την ανάγκη του εκεί και φυσικά μετά όπως είπαμε χάδια και πολλά μπράβο!!!
Για μένα και το κουτάβι μου αυτό λειτούργησε, παρατηρήσεις κάτι περισσότερο από δεκτές!!
Αααα και κάτι άλλο το γεγονός ότι είναι μινιατούρα (όπως και η δικιά μου) δεν λέει κάτι για τις βόλτες. Το μόνο περιοριστικό είναι τα εμβόλια και η οδηγίες του κτηνιάτρου...! Από εκεί και πέρα όλα τα σκυλάκια θέλουν εκτόνωση εκτός σπιτιού. Η δικιά μου είναι αεικίνητη ως γνήσιο Τεριέ.
Last edited:
Εγω εχω μια αλλη απορια. Ο Καρλος τα παει αρκετα καλα με την εκπαιδευση της τουαλετας, κανει και κακα και τσισα στην βολτα, κρατιεται ολο το βραδυ και το πρωι τον βγαζω στο μπαλκονι και τα κανει εκει. Γενικα οταν ξερω οτι θα την αμολησει την μπουγαδα και δεν προλαβαινω να τον βγαλω βολτα τα παει μια χαρα στο μπαλκονι. Το ιδιο ακριβως εκανα και με το προηγουμενο σκυλακι μου. Το θεμα ειναι πως μπορω να του μαθω να ζηταει να βγει στο μπαλκονι? Γιατι αν δεν τον βγαλω εγω παει κ τα κανει οπου βρει μεσα στο σπιτι...Ειναι κατι που οσο μεγαλωνει θα το κανει απο μονος του?
Να σου πω την μάυρη μου αλήθεια δεν αντιμετώπισα τέτοιο ζήτημα. Βέβαια πρέπει να "επιμείνεις" στην πάνα του και να μην εφησυχάζεις επειδή έκανε τσίσα του. Περίμενε λίγο ακόμα μήπως του έρθει η έμπνευση και μετά ερχόμαστε πάλι στα σημάδια ότι ψάχνεται και ξανά από την αρχή. Κοίτα για να είμαι ειλικρινής όσο την έχω υπό την επίβλεψή μου δεν περιμένω να ψαχτεί πάντα. Ανά τα τακτά χρονικά διαστήματα την οδηγώ στην πάνα της και χωρίς να έχει δείξει κάποιο σημάδι και αν έχει θα κάνει ανά μισάωρο περίπου με σαράντα λεπτά (και 4 στις 5 έχει!!). Το παν πιστεύω είναι να καταλάβει και να αποτυπωθεί η όλη διαδικασία και στα τσίσα και στα κακά. Επιμονή και υπομονή - το Α και Ω σε κάθε παράμετρο της εκπαίδευσης.
Ίσως ακουστεί ουτοπικό αλλά αν ο σκυλάκος σου έχει τις κατάλληλες βάσεις υπάρχουν ωραία βιντεάκια για το πως μπορείς να κρεμάσεις ένα κουδουνάκι στην πόρτα και να τον μάθεις να συνδέει τον ήχο του κουδουνιού με το άνοιγμα της πόρτας. Ψάξ το λίγο θα βρεις ωραία πραγματάκια...πάντα με θετική εκπαίδευση εννοείται...!
