Η πιο πρόσφατη ευκαιρία της δικιάς μας κράτησε πάνω απο χρόνο. Δεν είχε κάνει καμία ζημιά, δεν είχε πειράξει τίποτα, ήταν άψογη όσο λείπαμε εκτός crate, σε σημείο που πιστέψαμε πως επιτέλους στα 11 χρόνια της ηρέμησε. Μέχρι που χαλαρώσαμε και μια μέρα φύγαμε βιαστικά χωρίς να κάνουμε έλεγχο για ξεχασμένα σνακ.
Ξετρύπωσε και κατέβασε μια ολόκληρη σοκολάτα (ευτυχώς λευκή), μισό τσουρέκι, μερικά μπισκότα, ένα μικρό σακουλάκι με λιχουδιές που ήταν πάνω στο crate της πίσω πίσω, 3-4 χάπια για αρθρώσεις που είχαν μείνει στη συσκευασία και δεν ξέρω τι άλλο. Τα μάζεψε όλα στο στρώμα της, τα έφαγε και μετά έκρυψε κάτω απο το στρώμα τις σκισμένες συσκευασίες και τις "μάρκαρε" κιόλας, είτε για να τις κρύψει καλύτερα, είτε επειδή φοβήθηκε επειδή ήξερε οτι έχει ξεπεράσει τα όρια (αν και δεν τη μαλώνουμε αν δεν την πιάσουμε πάνω στο έργο).
Όταν γυρίσαμε σπίτι δεν ήρθε στην πόρτα, οπότε καταλάβαμε πως κάτι δεν πήγαινε καλά. Για 3-4 μέρες ούτε της μιλήσαμε ούτε την κοιτάξαμε τη σκασμένη, αφού βεβαιωθήκαμε πως δεν έπαθε κάτι απο τις αηδίες που εφαγε. Οπότε επιστροφή στο crate εν τη απουσία μας. Το γαμώτο είναι πως και άλλες φορές υπήρχαν πχ οι λιχουυδιές και τα χάπια της πάνω στο crate τα οποία έφτανε άνετα, αλλά δεν είχε κάνει κίνηση, ούτε είχε ανοίξει πόρτες για να ψάξει στο υπόλοιπο σπίτι.
Πάντως είναι ακραίο κομάντο, 30+ κιλά σκυλί ανέβηκε σε γραφείο με λαπτοπ, οθόνες κλπ για να φτάσει στο ράφι τη σοκολάτα και δεν έριξε κάτω ούτε ένα στυλό