Καλως σας βρήκα. Είναι η πρώτη φορά που μπαίνω στο φόρουμ, μόλις έκανα εγγραφή..διάβασα κάποια θέματα αλλά να με συγχωρήσετε αν υπάρχει ήδη ανοιχτό τόπικ για ερωτήσεις που αφορούν "ημίαιμα".
Πρίν ένα χρόνο περίπου εμφανίστηκε μια έγκυος σκυλίτσα στο γραφείο μου και καθως τη λυπήθηκα γιατί είχε παγωνιά..της έδωσα να φάει και καταλαβα οτι ήταν πολυ πεινασμένη...την έχασα για καποιους μήνες που σημαίνει οτι καπου γέννησε και μεγάλωσε τα κουτάβια της και την άνοιξη την ξαναείδα να κυκλοφορεί στην πλατεία του χωριού που μένω. Με αναγνώρισε αμέσως και αρχισε να με ακολουθεί..εγω αν και δεν ήμουν σε θέση να πάρω σκυλί (δεν υπάρχει καθολου χωρος ούτε αυλή) αρχισα να την ταίζω συστηματικά εκείνη με περιμενε καθε μερα και ερχοταν μαζι στη δουλεια..και για να μη τα πολυλογώ η Τσίπη έγινε το σκυλάκι μας. Αρχίσα να τη βγάζω βόλτες και την πηγα σε κτηνίατρο για εμβόλια κ οτι χρειαζόταν. Εκείνος μου είπε οτι ειναι ημίαιμο και οτι ειναι γυρω στα 2,5. Πέρασα μεγάλη περιπέτεια οταν άρχισε ο οίστρος της. Την είχα υπο πληρη έλεγχο και απ εξω μαζευόταν 20 αρσενικά..αυτο κρατησε 10 μερες τουλάχιστον. Δεν ήξερα απο σκύλους και μου φάνηκε πολυ ζόρικη περίοδος. έτσι αποφάσισα και της έκανα στείρωση ώστε να μη τα ξανατραβήξει ολα αυτά...αλλά και γιατί θα ήταν κρίμα για τα κουταβάκια. Αναγκαστικά η ανάρρωση έγινε μέσα στο σπίτι και η υπόλοιπη οικογένεια θέλοντας και μη την αποδέχτηκε και οχι μόνο αυτό, έχει γίνει και κανονικό μέλος αφού όλοι μας την έχουμε μονίμως ένοια.
Οκ, εννοείται πως προτιμώ τα αδεσποτάκια σαν αυτό παρά να ψάχνω ράτσες κτλ οπως κανουν κάποιοι, ενω τόσα ζωακια υποφερουν..αλλα αυτό είναι αλλη ιστορία.
Η σκυλίτσα μου έχει τέλειο χαρακτήρα..και είναι πανέξυπνη,..πολλοί μου έχουν πει κατα καιρούς οτι τους θυμίζει διάφορες ράτσες αλλά εγω είμαι εντελως άσχετη. Αν σας θυμίζει κάτι πείτε μου να ξέρω κι εγώ..δεν αλλάζει κάτι απλα θα ξέρω να απαντήσω..
έχω πολλές ερωτήσεις αλλά αρχίζω με αυτή...και φυσικά θα έρθουν κι άλλες.
ορίστε η μικρή μου





Πρίν ένα χρόνο περίπου εμφανίστηκε μια έγκυος σκυλίτσα στο γραφείο μου και καθως τη λυπήθηκα γιατί είχε παγωνιά..της έδωσα να φάει και καταλαβα οτι ήταν πολυ πεινασμένη...την έχασα για καποιους μήνες που σημαίνει οτι καπου γέννησε και μεγάλωσε τα κουτάβια της και την άνοιξη την ξαναείδα να κυκλοφορεί στην πλατεία του χωριού που μένω. Με αναγνώρισε αμέσως και αρχισε να με ακολουθεί..εγω αν και δεν ήμουν σε θέση να πάρω σκυλί (δεν υπάρχει καθολου χωρος ούτε αυλή) αρχισα να την ταίζω συστηματικά εκείνη με περιμενε καθε μερα και ερχοταν μαζι στη δουλεια..και για να μη τα πολυλογώ η Τσίπη έγινε το σκυλάκι μας. Αρχίσα να τη βγάζω βόλτες και την πηγα σε κτηνίατρο για εμβόλια κ οτι χρειαζόταν. Εκείνος μου είπε οτι ειναι ημίαιμο και οτι ειναι γυρω στα 2,5. Πέρασα μεγάλη περιπέτεια οταν άρχισε ο οίστρος της. Την είχα υπο πληρη έλεγχο και απ εξω μαζευόταν 20 αρσενικά..αυτο κρατησε 10 μερες τουλάχιστον. Δεν ήξερα απο σκύλους και μου φάνηκε πολυ ζόρικη περίοδος. έτσι αποφάσισα και της έκανα στείρωση ώστε να μη τα ξανατραβήξει ολα αυτά...αλλά και γιατί θα ήταν κρίμα για τα κουταβάκια. Αναγκαστικά η ανάρρωση έγινε μέσα στο σπίτι και η υπόλοιπη οικογένεια θέλοντας και μη την αποδέχτηκε και οχι μόνο αυτό, έχει γίνει και κανονικό μέλος αφού όλοι μας την έχουμε μονίμως ένοια.
Οκ, εννοείται πως προτιμώ τα αδεσποτάκια σαν αυτό παρά να ψάχνω ράτσες κτλ οπως κανουν κάποιοι, ενω τόσα ζωακια υποφερουν..αλλα αυτό είναι αλλη ιστορία.
Η σκυλίτσα μου έχει τέλειο χαρακτήρα..και είναι πανέξυπνη,..πολλοί μου έχουν πει κατα καιρούς οτι τους θυμίζει διάφορες ράτσες αλλά εγω είμαι εντελως άσχετη. Αν σας θυμίζει κάτι πείτε μου να ξέρω κι εγώ..δεν αλλάζει κάτι απλα θα ξέρω να απαντήσω..
ορίστε η μικρή μου




