Η "κακιά στιγμή"…

[Chloe]

Σας γράφω και τρέμω. Έκανα τεράστια μαλ@@κια. Κατέβηκα για τσιγάρα με το σκύλο, τα παιδιά του διαχειριστή έπαιζαν στην πυλωτή και μου ζήτησε ο μεγάλος γιος 11 χρονών να τον κρατήσει λίγο αγκαλιά. Περνάω το δρόμο πάω περίπτερο, του μικρού του ξέφυγε (αν και ο σκύλος τον συμπαθεί) και τον βλέπω να τρέχει να περάσει τη λεωφόρο. Ούρλιαξα "ΜΕΙΝΕ" κι ευτυχώς άκουσε και με περίμενε.
Δε φταίει το παιδί, αλλά εγώ, αλλά τι πήγα να πάθω... όσο το σκέφτομαι... αυτή τη στιγμή δεν αισθάνομαι τα χέρια μου...

Edit: Όσο το σκέφτομαι... τι σκ@τά δουλειά είχα να τον αφήσω έστω κι ένα λεπτό μόνο του με το παιδί?

Ξαναedit: Αν δεν έβλεπα... θα είχε τρέξει στο δρόμο! Γεμάτος αυτοκίνητα ήταν! ΠΑναγιά μου!!!!!!!!!!!!!!!! :evil: :evil:

 

[MANOY]

Νομιζω πως επρεπε να πεις στο παιδι να κραταει και το λουρι του σε περιπτωση π εφευγε απο την αγκαλια του οπως και εγινε! Αλλα και το παιδι δν ειναι κανενα πιτσιρικι θα μπορουσε να το εχει σκεφτει... :roll:

Τεσπα τελος καλο ολα καλα Λιζακι ηρεμησε και αλλη φορα μεγαλυτερη προσοχη κατι π ειμαι σιγουρη οτι προσφερεις στο σκυλο σ απλα ηταν η στιγμη!

 

[Chloe]

Πολλές φορές η δικαιολογία είναι η "κακιά στιγμή". Ίσως έδωσα λάθος τίτλο στο τόπικ και τον αλλάζω αμέσως.
Αν θέλετε να αξιοποιηθεί πειτε κι εσείς βλακείες που έχετε κάνει και έθεσαν σε κίνδυνο τα σκυλιά σας.

 

[Strays' help]

Chloe στη πυρα τώρα.Η τιμωρία σου θα ειναι δημόσιος λιθοβολισμός και μετά θα σε καψουμε για παραδειγματισμό!!
:lol:

Ελα βρε...Μη συγχύζεσαι..Βλακεία σου που το αφησες στο παιδάκι γιατί λιγο να τα τραβηξει ενας σκυλος το αφηνουν το λουρι..Το ξερω απ τα ξαδερφια μου,τα χαζα!!!Αλλα ετυχε,προσεχε και μη το ξανακανεις!

 

[ROTTIE]

Λιζακι τέλος καλό όλα καλά!

Σχετικά με την «κακιά στιγμή»…
Είμαι με τον άντρα μου και το σκύλο βόλτα. Κάποια στιγμή λύνεται το κορδόνι μου, σκύβω να το δέσω, δίνω στον άντρα μου το λουρί βιαστικά, εκείνος δεν το έπιασε καλά και την ίδια στιγμή μια γάτα πετιέται από ένα κάδο σκουπιδιών και αρχίζει και τρέχει προς την λεωφόρο!

Ο σκύλος του φεύγει από το χέρι, αρχίζει να την κυνηγάει, συνειδητοποιώ τον κίνδυνο και διακτινίζομαι κυριολεκτικά στη μέση του δρόμου αρπάζοντας τον την τελευταία στιγμή πριν τον χτυπήσει ένα αυτοκίνητο!

Πραγματικά γλιτώσαμε και οι δυο από θαύμα! Το αυτοκίνητο εάν δεν χτύπαγε το σκύλο, θα χτύπαγε σίγουρα εμένα! Ο άνθρωπος δεν μας είχε δει, δεν είχε κόψει ταχύτητα και πέρασε ξυστά από δίπλα μου….

ΣΗΜ. Θα αλλάξω τον τίτλο του θέματος για να θυμηθούμε όλοι μας τα περιστατικά που μας έκαναν να πούμε: «η κακιά η ώρα…» :wink:

 

[amangos]

Εγώ δεν γλύτωσα την κακιά στιγμή...
Ένα λάθος, όλα πήγαν αλυσίδα λάθος, και μάζεψα τον σκύλο μου κομμάτια.
2 χρόνια χειρουργία, απίστευτες ενοχές, και στο τέλος ευθανασία, και ακόμα μεγαλύτερες ενοχές.

Η κακιά στιγμή, είχε ξαναχτυπήσει την πόρτα μου, αλλά δεν ήταν αρκετό για να γλυτώσουμε την επόμενη.

Τίποτα δεν τελείωσε, θέλει να είμαστε υποψιασμένοι, προσεκτικοί στα πάντα και πάνω απόλα, τυχεροί!!!

 

[kango1]

Mην ανησυχείς Λιζα στο έχω έτοιμο και μάλιστα προχτές..
Ετρωγε ο μπαμπάς μου ψάρι και εκεί που πήγε να ρίξει τα κόκαλα στα σκουπίδια του έπεσε 1-2 κόκαλα ψαριού..
Εγώ εκείνη την ώρα έτυχε να περνάω από εκεί και βλέπω τον μικρό να τρώει κάτι από κάτω...,τρέχω του ανοίγω το στόμα και περνώ 2 κόκαλα ψαριού καρφίτσες..!!μου τρυπάγανε το δάχτυλο..!!
Αν δεν πέρναγα εκείνη την ώρα δεν ξέρω τι θα είχε γίνει..

Αλλο ένα..
Είχα βγάλει τον μικρό βόλτα και του είχα βάλει το λουρί του..,ξαφνικά παρατηρώ ότι έχει φύγει και περπατάει μονος του..
Κόλλησα!!λέω τι έγινε αφού το κρατάω το λουρί!!
Είχε σπάσει ο κρίκος που το κρατάει..και ο μικρός δεν είχα πάρει χαμπάρι ότι περπατάει χωρίς λουρί αλλα ξαφνικά βγαίνει στον δρόμο..ενώ εκείνη την ώρα περνούσε αυτοκίνητο!!!!!!!
Βάζω μια τσιρίδα ενώ κάνω νόημα στο αυτοκίνητο να σταματήσει!!
Ο μικρός καγκελωσε και πάλι καλά.. τον άρπαξα..!

και τις δυο φορες θεωρώ ότι ήταν ευθύνη μου... πρώτον γιατί οφείλω να κοιτάω αν πέσει κάτι στο πάτωμα..και δευτερον οφείλω να τσεκάρω το λουρί του αν είναι ένταξη..!!!!

 

[FrenchieFan]

Ευτυχος που γλυτωσατε!!! Χαιρομαι πραγματικα!!
Εχω δει και να γινεται αλλιως:

Πριν απο περιπου 3-4 χρονια, κυριακη πρωι- βγαινω με την Εσμεραλντα που ειχε και περιοδο εκεινη την εποχη και συναντω εναν γειτονα που μενει εδω στην γωνια, με το λουρι (μαζι με το περιλαιμιο) στο χερι- χωρις σκυλο (ειχε τον Vito, εναν υπεροχο Boxerino, θεωπαλαβω και παιχνιδιαρης).
"Που ειναι ο Vito" τον ρωταω- "μου φυγε απο το λουρι του, δεν το ειχα κλεισει καλα μαλλον" μου απανταει.
Ο σκυλος τριγυρναγε εκει περα- αλλα δεν ερχοταν τοσο κοντα, οστε να το πιασει- μολις απλονε το χερι- πηδαγε πισω και το διασκεδασε φανερα το παιχνιδι.
Επειδη ο Vito αγαπουσε πολυ την Εσμεραλντα και ηταν και σε οιστρο- αρα ακομα πιο ελκυστικη, προσφερθηκα να βοηθησω να τον πιασουμε, μπας και ερθει να την μυρισει.
Παμε λοιπον, των φωναζω, ερχεται αμεσος κοντα μου και τον πιανω στην πετσα στο λαιμο. Δεν φορουσε περιλαιμιο, αφου το ειχε βγει και αυτο- και ετσι κοντοτριχο που ειναι, κρατουσα και την δικια μου- δεν ειναι και οτι πιο ευκολο- και αυτος δυσανασχετει και κανει ενα βημα αποτομα πισω για να ελευθεροθει και μου γλυστραει απο το χερι, πριν προλαβει να ερθει ο ιδιοκτητης του κοντα και να τον βουτηξει.
Μετα ηθελε να παιξει με την Εσμεραλντα και αρχισε να τρεχει και να πηδαει- και με μιας γυριζει και τρεχει στο δρομο, απο ενδιαμεσα απο δυο παρκαρισμενα αυτοκινιτα.
Επειδη ηταν κυριακη, πολυ πρωι, δεν ειχε σχεδον καθολου αυτοκινητα- αλλα πως το ηθελε η μοιρα, εκεινη την ωρα ακριβος ερχοταν ενα ταξι.
Δεν ετρεχε καθολου- αλλα ηταν αδυνατον να κανει οτιδιποτε.
Ο σκυλος πεταχτηκε στο δρομο ακριβος την στιγμη που περνουσε απο και.
Εγω στεκομουν κοκκαλομενη και βλεπα ακριβος το τι θα γινει, πριν γινει ακομα.
Ο σκυλος χτυπηθηκε απο το αμαξι, επεσε κατω και τον πηρε η μπροστινη ροδα- στην οπια μπερδευτηκε, καπος σφηνωσε αναμεσα σε ροδα και προφυλακτηρα, εβλεπες μονο εναν σκυλο να γυρναει γυρο γυρο, για ατελειοτα δευτερολεπτα!
Εγω να ουρλιαζω- χωρις να το καταλαβω! Κοκκαλοσα- ηθελνα να κανω κατι αλλα ηξερα και οτι δεν μπορω- κρατουσα και την Εσμεραλντα μου που ειδε και αυτη ολη την σχηνη και ταραχτηκε ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ.
Τρεμαμε και οι δυο.
Οταν πια ελευθερωθηκε ο σκυλος κατω απο την ροδα, ηταν γεματος πληγες, αιμα εσταζε απο το στομα του και δεν μπορεσε να περπατησει.
Ο ιδιοκτητης ετρεξε κοντα του, τον πηρε αγκαλια, ηρθαν και η γυναικα και ο γιος του και τρελαθηκαν.
Εγω δεν μπορεσα να κανω τιποτα. Ειχα σωριαστει πια στο πεζοδρομιο, εκλαιγα και κρατουσα την Εσμεραλτνα μου αγκαλια. ( και να με κοροιδευουν ολοι εκει γυρο, που ειχαν μαζευτει πως κανω ετσι!!!)
Τον ετρεξαν αμεσος στην κλινικη του ιατρου τους, οπου την αλλη μερα πεθανε απο τα πολλα τραυματα του.

Εχουν περασει χρονια απο τοτε- αλλα οι εινονες ειναι ακομα στο μυαλο μου, σαν να εγινε χτες.
Για πολλες μερες το εβλεπα στον υπνο μου- ξανα και ξανα.
Ακομα και σημερα, οποτε περναω απο αυτο το σημειο- μου ερχονται αυτες οι εικονες στο μυαλο.
Μαλλον δεν θα της ξεχασω ποτε.

 

[nikos_x]

Τελος καλο ρε Λιζα μ...ευτυχως!

παιδια εγω εκανα την αλλη βλακεια.καθε απογευμα ψεκαζω σιτρονελα και την αδεσποτη π φροντιζω εξω απτο σπιτι μου.εκεινη μολις τη ψεκασω φευγει τρεχοντας και κυλιεται στα χορταρια γιατι δεν θελει τη μυρωδια.εκεινη τη μερα
τη ψεκασα εξω απτο σπιτι μ,στο πεζοδρομιο μιας και υπαρχει δρομος μπροστα π περνανε πολλα αυτοκινητα κ απεναντι εχει χωραφια.την κρατουσα απτα αντιπαρασιτικα κολαρα.την ψεκαζα,κοιταζω το δρομο για αυτοκινητα και πριν καλα καλα το καταλαβω τιναζεται για να περασει απεναντι κ μ φευγει,κανω παλι ενα βημα να τη πιασω αλλα διεσχιζε το δρομο.αν δεν ειχε κοψει ταχυτητα ο ανθρωπος π περνουσε θα την ειχε χτυπησει.επαθα ενα σοκ εκεινη την ωρα...

 

[Chloe]

- και να με κοροιδευουν ολοι εκει γυρο, που ειχαν μαζευτει πως κανω ετσι!!!)

ΚΤΗΝΗ :evil: :evil: :evil: :evil: :evil:
Λυπάμαι πάρα πολύ...

2 χρόνια χειρουργία, απίστευτες ενοχές, και στο τέλος ευθανασία, και ακόμα μεγαλύτερες ενοχές.

Αντώνη τα έχω διαβάσει... αρκετά οδυνηρό μην έχεις και τύψεις. Ξέρεις ότι έκανες αυτό που έπρεπε, ήξερες, μπορούσες...

 

[kango1]

Αντωνη, μου εχεις πει την ιστορια σου και πραγματικα ειναι απο τις πιο δραματικες...(τουλαχιστον...ολα καλα..)

Αντριαννα ηταν οντως σοκαριστικο..δεν ξερω τι να πω..αλλα μην εχεις τυψεις..ολοι ειμαστε ανθρωποι...

 

[EVI.T]

φιλοξενουσα το westy μιας φιλης μια αρκετα ζωηρη σκυλιτσα...παμε βολτα στο λουτρακι με αμλετ και την μικρη..ο αντρας μου τον αμλετ εγω την μπουμπου..ετσι οπως περπαταει μπροστα ο αμλετ πισω εγω με τη μικρη αποφασιζει η μικρη να δαγκωσει τα ποδια του αμλετ,αυτος κλωτσαει σαν αλογο την πετυχαινει στο λαιμο ανοιγει ο κρικος του λουριου και η μικρη πεταγετε στο δρομο..ευτυχως μποτιλιαρισμενα τα αυτοκινητα στο λουτρακι..την βουτηξα απ την ουρα...τα κανα πανω μου απ το φοβο μου γιατι ηταν και ξενο το σκυλι...

 

[amangos]

Το πιο σημαντικό, είναι να συνειδητοποιήσουμε όλοι όιτ όσο εκπαιδευμένα κι αν είναι τα σκυλιά μας, όσο εξοικειωμένα κι αν είναι στις συνθήκες πόλεις, κλπ, μην εφησυχάζουμε. Το κακό μπορεί να γίνει ανά πάσα στιγμή, σε κλάσματα του δευτερολέπτου.

 

[nikos_x]

παιδια εχω μια απορια...ειναι πιο ασφαλες στη βολτα να εχουμε λουρακι flexi η το κανονικο??? :roll:

 

[Chloe]

Το κανονικό το εμπιστεύομαι περισσότερο. Το άλλο δεν το χρησιμοποιώ όταν είναι να περάσουμε δρόμους και τέτοια.

 

[vaso]

Aν υπήρχε flexi που είχε κουμπί για να μαζεύει θα το προτιμούσα.. :?

 

[dali]

εγώ μία φορά πριν χρόνια γύρναγα από το σχολείο και είδα κάπου δύο αδέσποτα κουταβάκια.Αποφάσισα να τα πάρω στο σπίτι στην αυλή μου προσωρινά για να τα ταϊσω και να αποφύγω και τα αμάξια για όσο ήταν τόσο μικρά.Τα είχα λοιπόν δύο μέρες ώσπου το ένα, το θηλυκό, το πάτησε ο πατέρας μου καταλάθος (πετάχτηκε στις ρόδες) με το αμάξι καθώς το έβαζε στο γκαράζ.Άντε να μου το πουν εμένα μετά αλλά τι να έκανα...στεναχωρέθηκα πολύ αλλά ήταν πλέον αργά.
Μου έχει μείνει λοιπόν το αρσενικό και έχουμε βγει μία μέρα έξω στο δρόμο (που περνάνε σπάνια αυτοκίνητα) για να παίξουμε.Με έχει φωνάξει η μαμά μου κάποια στιγμή να μου πει κάτι και είναι αυτό με φίλους έξω.Περνάει εκείνη την αναθεματισμένη στιγμή ένας ανίδεος με τραγική ταχύτητα και μου τον χτυπάει.Και σαν να μην έγινε τίποτα συνεχίζει την πορεία του κανονικά ο παλιο μ@λ@κ@ς και μας αφήνει με το σκυλάκι μες τα αίματα χωρίς να έχουμε καν μέσω μεταφοράς.Τον παίρνει ένας φίλος μου αγκαλιά και τρέχουμε με τα πόδια στο πιο κοντινό κτηνιατρείο... το οποίο είναι τελικά κλειστό.Παίρνω τηλέφωνο τον πατέρα μου να έρθει με το αμάξι να το πάμε αλλού και με τα πολλά βρίσκουμε ένα ιατρείο ανοιχτό όπου μας λέει ο γιατρός ότι είναι θέμα χρόνου.Τελικά το είχα το σκυλάκι στο σπίτι μου 1 εβδομάδα σε κώμα και το τάιζα με σύριγγα.
Όσο σκέφτομαι ότι εάν τα είχα αφήσει εκεί που τα βρήκα μπορεί τώρα να ζούσαν τρελαίνομαι.Από τότε όλοι με κοροϊδεύουν ότι τα πείρα να μην τα πατήσει αμάξι και τα πάτησε και τα δύο και μάλιστα το ένα ο μπαμπάς μου.Ήταν τραγικό...

 

[Chloe]

Dali... πραγματικά τραγικό. Λυπάμαι πολύ

 

[MANOY]

Εγω μια φορα εκανα βλακεια και παραλιγο να μ πατησει αμαξι τον Ιβαν μου.
Βεβαια αν το παταγε το συγκεκριμενο αμαξι με τον συγκεκριμενο ανθρωπο μεσα θα πηγαινα για καταγγελια γιατι θα μπορουσε να ειναι παιδι στο δρομο και το αμαξι το οδηγουσε σαν τρελο ενα αγοροκοριτσο 1ης γυμνασιου :shock:

Βγαιναμε απο το σπιτι μου να παμε βολτα και δν τον κρατουσα πολυ κοντα μου και μεχρι να κατεβω τα σκαλακια και να κλεισω την πορτα ειχε βγει στο δρομο (απο τον οποιο βασικα περναει 1 αμαξι στις 4 μερες).

Εκεινη την ωρα περνουσε αυτο το κοριτσι το οποιο ειχε ακρως ανευθυνους γονεις και την αφηναν να κυκλοφορει στο δρομο με ενα φορτηγακι 4x4. Τα στενα εδω ειναι μικρα και παιζουν παιδια δν ειναι να τρεχεις με 80 κ 90... Εγω προλαβα ευτυχως και τον τραβηξα κοντα μου και τη γλιτωσε τελευταια στιγμη!
Εφαγε τρελο βρισιδι η μικρη αλλα εγω εκανα να συνελθω κανα 2ημερο :?

Γενικα εδω πολυ σπανια μας συνεβαιναν κουλα μςε αυτοκινητα γιατι το ''χωριο'' μας δν εχει και πολυ κινηση...


Παιδια δν θα ηθελα να ημουν σε κανενος τη θεση ειλικρινα τι τραγικα ειναι αυτα π σας εχουν συμβει πραγματικα λυπαμαι.