2013-12-14151607_zps9586a22d.jpg Photo by glykeria123 | Photobucket
2013-12-14151443_zps25150458.jpg Photo by glykeria123 | Photobucket
2013-12-14151602_zps34656f7b.jpg Photo by glykeria123 | Photobucket
Ίσως να είναι λάθος το μέρος για να γράψω εδώ την ιστορία της Τούλας. Και αυτό γιατί ακόμη και αν είναι ''υγιής'' είναι εξαιρετικά δύσκολο σε έναν κόσμο που προσφέρονται τόσα αδεσποτάκια προς υιοθεσία, κάποιος να επιλέξει για σύντροφο μία ταλαιπωρημένη σκυλίτσα που πιθανόν να έχει δυο με τρία χρόνια ζωής μπροστά της.
Όμως κάπου θέλω να γράψω για την Τούλα, γιατί απλά ποτέ δεν ξέρεις. Στο χωριό μου υπό κανονικές συνθήκες δε θα πήγαινα ποτέ Νοέμβρη μήνα, έτυχε όμως. Η Τούλα διέφερε από όλα τα αδεσποτάκια, αυτή και άλλο ένα που δυστυχώς δεν άντεξε, ήταν νηστικά για τόσο καιρό που μπορούσες να μετρήσεις όλα τους τα κόκαλα.
Ένα σκυλί που είχε αφεντικό, είχε στέγη, είχε φαγητό, τώρα εξαθλιωμένο με το αφεντικό του στο γηροκομείο. Η προσπάθεια για να ταιστεί έπρεπε να είναι οργανωμένη. Έπρεπε να βρεθεί, να της ρίξεις σε απόσταση ασφαλείας για την ίδια την τροφή και να απομακρυνθείς. Την πρώτη εβδομάδα γιατί τη δεύτερη άρχισε να εμπιστεύεται και μας άφηνε ακόμη και να τη χαιδεύουμε.
Στην Τούλα μετά από δύο μήνες ταίσματος και αγάπης βρήκαμε έναν παλιό αχυρώνα για να κάθεται να ξεκουράζεται και να έχει ένα μέρος να φυλάγεται από το κρύο, τις βροχές και το χιόνι. Γρήγορα όμως της επιτέθηκαν και τη δάγκωσαν άλλα αδεσποτάκια που διεκδικούσαν και αυτά από τη ζέστη αυτού του μέρους και από το φαί της.
Η Τούλα έχει κάνει εξετάσεις αίματος και είναι καθαρές, έχει εμβολιαστεί, αποπαρασιτωθεί και έχει τσιπάκι. Είναι πολύ ηλικιωμένη και πολύ αδύνατη, το ξέρω, έχει όμως μια ιδιαίτερη ομορφιά με αυτά τα θλιμμένα μάτια και τα τεράστια αυτιά. Δυστυχώς βρίσκεται στο δρόμο.
Υ.Γ: Σχετικά με το όνομα, Τούλα από το Σκελετούλα. Στις φωτογραφίες δε φαίνεται καλά το υπέροχο σοκολατί της χρώμα.
http://
2013-12-14151443_zps25150458.jpg Photo by glykeria123 | Photobucket
2013-12-14151602_zps34656f7b.jpg Photo by glykeria123 | Photobucket
Ίσως να είναι λάθος το μέρος για να γράψω εδώ την ιστορία της Τούλας. Και αυτό γιατί ακόμη και αν είναι ''υγιής'' είναι εξαιρετικά δύσκολο σε έναν κόσμο που προσφέρονται τόσα αδεσποτάκια προς υιοθεσία, κάποιος να επιλέξει για σύντροφο μία ταλαιπωρημένη σκυλίτσα που πιθανόν να έχει δυο με τρία χρόνια ζωής μπροστά της.
Όμως κάπου θέλω να γράψω για την Τούλα, γιατί απλά ποτέ δεν ξέρεις. Στο χωριό μου υπό κανονικές συνθήκες δε θα πήγαινα ποτέ Νοέμβρη μήνα, έτυχε όμως. Η Τούλα διέφερε από όλα τα αδεσποτάκια, αυτή και άλλο ένα που δυστυχώς δεν άντεξε, ήταν νηστικά για τόσο καιρό που μπορούσες να μετρήσεις όλα τους τα κόκαλα.
Ένα σκυλί που είχε αφεντικό, είχε στέγη, είχε φαγητό, τώρα εξαθλιωμένο με το αφεντικό του στο γηροκομείο. Η προσπάθεια για να ταιστεί έπρεπε να είναι οργανωμένη. Έπρεπε να βρεθεί, να της ρίξεις σε απόσταση ασφαλείας για την ίδια την τροφή και να απομακρυνθείς. Την πρώτη εβδομάδα γιατί τη δεύτερη άρχισε να εμπιστεύεται και μας άφηνε ακόμη και να τη χαιδεύουμε.
Στην Τούλα μετά από δύο μήνες ταίσματος και αγάπης βρήκαμε έναν παλιό αχυρώνα για να κάθεται να ξεκουράζεται και να έχει ένα μέρος να φυλάγεται από το κρύο, τις βροχές και το χιόνι. Γρήγορα όμως της επιτέθηκαν και τη δάγκωσαν άλλα αδεσποτάκια που διεκδικούσαν και αυτά από τη ζέστη αυτού του μέρους και από το φαί της.
Η Τούλα έχει κάνει εξετάσεις αίματος και είναι καθαρές, έχει εμβολιαστεί, αποπαρασιτωθεί και έχει τσιπάκι. Είναι πολύ ηλικιωμένη και πολύ αδύνατη, το ξέρω, έχει όμως μια ιδιαίτερη ομορφιά με αυτά τα θλιμμένα μάτια και τα τεράστια αυτιά. Δυστυχώς βρίσκεται στο δρόμο.
Υ.Γ: Σχετικά με το όνομα, Τούλα από το Σκελετούλα. Στις φωτογραφίες δε φαίνεται καλά το υπέροχο σοκολατί της χρώμα.
http://