Καλημέρα, (Day 2)
σήμερα το πρωί βρήκα άλλο σκυλί. Πήδηξε στον αέρα απο τη χαρά της οταν με είδε (δεν είχαμε υποτακτική ούρηση, ούτε χαμηλή στάση σώματος). Έφαγε όλο της το φαγητό, κροκέτες με μια γενναία κουταλιά πρόβιο στραγγιστό γιαούρτι (οχι μόνο δεν την ενοχλούν τα γαλακτοκομικά αλλά και τα κόπρανά της είναι πιο σφικτά). Γάλα δεν ξαναδίνω. Μονοκοπανιά τα έφαγε μαζί με το λάδι σολομού και τις πολυβιταμίνες της. Απο αύριο ξεκινάμε κ το galastop.
Πήγαμε με όρεξη για βόλτα κ εξερεύνηση. Ήρθαμε τετ α τετ με μια φρέσκια γατομάνα κ το ένα γατάκι. Ακίνητα κ τα 3, της μίλησα 3-4 φορές και με απαλό κοφτό τράβηγμα του οδηγού ξεσκάλωσε.
Πλέον έρχεται μόνη της για χάδια και κουνάει την ουρά πιο έντονα κ με μεγαλύτερη διάρκεια. Την κουνάει ακόμα και αν περνάμε από δίπλα της πολλές φορές. Αν της ανοίξω τα χέρια για αγκαλιά έρχεται πιο πρόθυμα, βάζει τα πόδια της πάνω μου και απολαμβάνει χάδια ή κάνει μια σβούρα και τρίβει το κώλο της πάνω μου. Σε όλα αυτά που μέχρι χθες φοβόταν, σήμερα είναι απλά πιο επιφυλακτική κ παρατηρητική (πχ όταν σηκώνω το μπουκάλι να πιω νερό). Άρα
Αράζει είτε μπροστά στη μπαλκονόπορτα που βλέπει στο δρόμο είτε στο crate (του οποίου η πόρτα δεν έχει κλείσει ποτέ). Ροχαλίζει πολύ μελωδικά
και δεν είναι καθόλου ανήσυχη (σταμάτησε και το σκούξιμο).
Το καλό είναι οτι δεν έχει κάνει την παραμικρή ζημιά. Περνάει απ όπου θέλει προσεκτικά. Δεν πηδάει πάνω σε πράγματα (εκτός απο μια φορά στον καναπέ), δεν έχει πιάσει κάτι με το στόμα της να το τραβήξει. Ξεκινάμε να πάμε για ύπνο, έχει αγκαλίτσα καληνύχτα, κλείσιμο το φως κ ύπνο. Την έχουμε αφήσει μόνη της σπίτι 2 φορές απο κανα 3ωρο, όλα στην εντέλεια.
Αν περάσει κάποιος απ έξω πάει κ κοιτάει με τα αυτιά πάνω. Μπορεί να γαβγίσει όσο είναι στο οπτικό της πεδίο.. μπορεί κ οχι. Στη βόλτα θέλει να ναι πάντα πιο κοντά σε μένα απ ότι στην κοπελιά. Αν την κρατάει η κοπελιά κ γω σταματήσω σταματάει κ αυτή. Αν πάω πιο γρήγορα την τραβάει. Σε ανάποδη περίπτωση αν η κοπελιά σταματήσει κ γω την έχω στο λουρί κ συνεχίσω δεν σταματάει, απλά γυρνάει κεφάλι και κοιτάζει πίσω. Μάλλον αισθάνεται μεγαλύτερη ασφάλεια μαζί μου απ ότι μαζί της, λόγω διαφορετικού όγκου.
Μπήκαμε στο αμάξι να έρθουμε για λίγες ώρες γραφείο (απόσταση 10 λεπτά). Στο αμάξι την περιόρισα στο πορτ-παγκάζ δεμένη. Δεν έκατσε κάτω αλλά την πάλεψε χωρίς ζημιές. Βέβαια την έχω παρατηρήσει πως όταν στρεσάρεται ψευτοχασμουριέται και αμολάει βρωμερές πράγματα τα οποία έκανε κ στο αμάξι. θέλω όμως να συνηθίσει. Εξερεύνησε προσεκτικά και πλέον είτε κοιτάζει έξω είτε ξαπλάρει.
