Είμαι εργαζόμενη μητέρα δυο κοριτσιών ηλικίας 5 και 7 ετών και νοικοκυρά μιας μονοκατοικίας δυο ορόφων συνολικού εμβαδού 160τ.μ. με πολύ μεγάλο κήπο.
Η απόκτηση ενός σκύλου ήταν κάτι που πάντα ο άντρας μου ήθελε, εγώ ήμουν πιο διστακτική, βλέπετε λίγους μήνες πριν τον γάμο μας ( πάνε δέκα χρόνια τώρα) έχασα
τον σκύλο που για δεκαπέντε χρόνια είχα, τον αγαπημένο μου Βολφ ένα γλυκό αδεσποτούλη με αρκετά χαρακτηριστικά Γ.Π. και όπως οι περισσότεροι καταλαβαίνετε, αν και ο χαμός του οφειλόταν σε γεράματα, η θλίψη ήταν τόσο μεγάλη που δεν ήθελα κάποια στιγμή να ξαναπεράσω τα ίδια ( δυστυχώς τα ξαναπέρασα αλλά αυτό είναι άλλο θέμα)
Τέλος πάντων ο σύζυγος με έπεισε για δεύτερη φορά (η πρώτη είχε άσχημη κατάληξη) και ήρθε στην ζωή μας η Σαλώμη…
Με την οικογένεια μου κλείνουμε δυο μήνες κοινής συμβίωσης με την Σαλώμη μας, ένα πανέμορφο θηλυκό Γερμανικό Ποιμενικό ηλικίας πέντε μηνών. Θεωρώ λοιπόν υποχρέωση μου να προϊδεάσω όσους σκέφτονται την απόκτηση ενός σκύλου για τυχών προβλήματα που θα αντιμετωπίσουν ή κατά πόσο θα επιβαρύνει η απόφαση τους αυτή τόσο την δική τους καθημερινότητα όσο και των υπόλοιπων μελών της οικογένειας τους, και πιστεύω ότι ο καλύτερος τρόπος για να το κάνω αυτό είναι να σας αναφέρω το καθημερινό μας πρόγραμμα…
- Αρχικά εγερτήριο στις 6:00 τάισμα της μικρής και μετά ολιγόωρη βόλτα μόνο για την ανάγκη της… επιστροφή στης 6:30 με 6:45 για να φύγει ο σύζυγος για την δουλειά και εγώ να ντυθώ και να ετοιμαστώ επίσης για την εργασία μου… 7:00 να ετοιμάσω πρωινό για τα κορίτσια μου, να τα ξυπνήσω και να τις βοηθήσω να ετοιμαστούν και αυτές… 7:45 φεύγουμε από το σπίτι αφήνοντας την Σαλωμίτσα να παίρνει τον Β’ μέρος υπνάκο της…
- Επιστροφή στο σπίτι, αφού έχω πάρει τα κορίτσια μου από το σχολείο τους στις 12:30… η μπουμπούκα μας περιμένει όλο χαρά και ανυπομονησία για παιχνίδι και βόλτα… αφήνουμε λοιπόν τσάντες και πάμε μέχρι τις 13:30 όλες μαζί σε ένα κοντινό στο σπίτι πάρκο για το μεσημεριανό μας παιχνίδι… τρώμε στην συνέχεια μεσημεριανό και ξεκουραζόμαστε για λίγο.
- Κατά τις 4:00 γυρνάει και ο σύζυγος όπου αφού φάει αναλαμβάνει για λίγο τα ηνία να προλάβω να κάνω κάνα σκούπισμα και κάνα σφουγγάρισμα στο σπίτι γιατί από τις 17:30 ξεκινάμε το διάβασμα και τις εξωσχολικές δραστηριότητες (μπαλέτα, tae kwo do κ.τ.λ.). Να προσθέσω εδώ ότι την μπουμπού εκτός από την ώρα που είμαι στην δουλειά μου δεν την ξαναφήνω μόνη στο σπίτι, συνδυάζω έτσι και την απογευματινή της βόλτα, άσε που θεωρώ ότι κοινωνικοποιείται καλύτερα.
- Επιστροφή στο σπίτι, λίγο τηλεόραση, παιχνίδι, με τα κορίτσια μου (που ευτυχώς, είναι έτσι μαθημένες από μικρές, στις 20:30 πάνε στα κρεβατάκια τους) και βραδινό φαγητό. Την τελευταία βόλτα της Σαλώμης μας την έχει επωμιστεί ο σύζυγος μου, διάρκειας τουλάχιστον μιάμισης ώρας σε συνδυασμό επίσης με παιχνίδι στο παρκάκι για να φύγει η υπερένταση της ημέρας τόσο της μικρούλας όσο και της δικής του, όπου φυσικά μέχρι να γυρίσουν εγώ τελειώνω τις δουλειές του σπιτιού…
Θα ολοκληρώσω λοιπόν λέγοντας ότι η απόκτηση ενός σκύλου και η ένταξη του σε μια οικογένεια θα πρέπει να είναι κάτι κοινώς αποδεκτό από όλα τα μέλη αυτής, βαρέθηκα πια να βλέπω παρατημένα σκυλάκια σε βεράντες και πυλωτές (η παροχή μόνο τροφής και νερού δεν σημαίνει κάτι) ή αγγελίες του στυλ χαρίζεται λόγω δυσκολίας συμβίωσης…
Υ.Γ.1) Εννοείτε ότι κάθε Σαββατοκύριακο είναι …free day. Το ... ¨γερμανικό σύστημα- πρόγραμμα¨ επιβάλλεται μόνο τις καθημερινές.
Υ.Γ.2) Μπορεί από κάποιους να θεωρηθώ υπερβολική αλλά η οικογένεια μου, από την στιγμή που η Σαλώμη ήρθε στο σπίτι, είναι πλέον πενταμελή και δεν μου αρέσει να στερώ κάτι από κανένα μέλος της.
Η απόκτηση ενός σκύλου ήταν κάτι που πάντα ο άντρας μου ήθελε, εγώ ήμουν πιο διστακτική, βλέπετε λίγους μήνες πριν τον γάμο μας ( πάνε δέκα χρόνια τώρα) έχασα
τον σκύλο που για δεκαπέντε χρόνια είχα, τον αγαπημένο μου Βολφ ένα γλυκό αδεσποτούλη με αρκετά χαρακτηριστικά Γ.Π. και όπως οι περισσότεροι καταλαβαίνετε, αν και ο χαμός του οφειλόταν σε γεράματα, η θλίψη ήταν τόσο μεγάλη που δεν ήθελα κάποια στιγμή να ξαναπεράσω τα ίδια ( δυστυχώς τα ξαναπέρασα αλλά αυτό είναι άλλο θέμα)Τέλος πάντων ο σύζυγος με έπεισε για δεύτερη φορά (η πρώτη είχε άσχημη κατάληξη) και ήρθε στην ζωή μας η Σαλώμη…
Με την οικογένεια μου κλείνουμε δυο μήνες κοινής συμβίωσης με την Σαλώμη μας, ένα πανέμορφο θηλυκό Γερμανικό Ποιμενικό ηλικίας πέντε μηνών. Θεωρώ λοιπόν υποχρέωση μου να προϊδεάσω όσους σκέφτονται την απόκτηση ενός σκύλου για τυχών προβλήματα που θα αντιμετωπίσουν ή κατά πόσο θα επιβαρύνει η απόφαση τους αυτή τόσο την δική τους καθημερινότητα όσο και των υπόλοιπων μελών της οικογένειας τους, και πιστεύω ότι ο καλύτερος τρόπος για να το κάνω αυτό είναι να σας αναφέρω το καθημερινό μας πρόγραμμα…
- Αρχικά εγερτήριο στις 6:00 τάισμα της μικρής και μετά ολιγόωρη βόλτα μόνο για την ανάγκη της… επιστροφή στης 6:30 με 6:45 για να φύγει ο σύζυγος για την δουλειά και εγώ να ντυθώ και να ετοιμαστώ επίσης για την εργασία μου… 7:00 να ετοιμάσω πρωινό για τα κορίτσια μου, να τα ξυπνήσω και να τις βοηθήσω να ετοιμαστούν και αυτές… 7:45 φεύγουμε από το σπίτι αφήνοντας την Σαλωμίτσα να παίρνει τον Β’ μέρος υπνάκο της…
- Επιστροφή στο σπίτι, αφού έχω πάρει τα κορίτσια μου από το σχολείο τους στις 12:30… η μπουμπούκα μας περιμένει όλο χαρά και ανυπομονησία για παιχνίδι και βόλτα… αφήνουμε λοιπόν τσάντες και πάμε μέχρι τις 13:30 όλες μαζί σε ένα κοντινό στο σπίτι πάρκο για το μεσημεριανό μας παιχνίδι… τρώμε στην συνέχεια μεσημεριανό και ξεκουραζόμαστε για λίγο.
- Κατά τις 4:00 γυρνάει και ο σύζυγος όπου αφού φάει αναλαμβάνει για λίγο τα ηνία να προλάβω να κάνω κάνα σκούπισμα και κάνα σφουγγάρισμα στο σπίτι γιατί από τις 17:30 ξεκινάμε το διάβασμα και τις εξωσχολικές δραστηριότητες (μπαλέτα, tae kwo do κ.τ.λ.). Να προσθέσω εδώ ότι την μπουμπού εκτός από την ώρα που είμαι στην δουλειά μου δεν την ξαναφήνω μόνη στο σπίτι, συνδυάζω έτσι και την απογευματινή της βόλτα, άσε που θεωρώ ότι κοινωνικοποιείται καλύτερα.
- Επιστροφή στο σπίτι, λίγο τηλεόραση, παιχνίδι, με τα κορίτσια μου (που ευτυχώς, είναι έτσι μαθημένες από μικρές, στις 20:30 πάνε στα κρεβατάκια τους) και βραδινό φαγητό. Την τελευταία βόλτα της Σαλώμης μας την έχει επωμιστεί ο σύζυγος μου, διάρκειας τουλάχιστον μιάμισης ώρας σε συνδυασμό επίσης με παιχνίδι στο παρκάκι για να φύγει η υπερένταση της ημέρας τόσο της μικρούλας όσο και της δικής του, όπου φυσικά μέχρι να γυρίσουν εγώ τελειώνω τις δουλειές του σπιτιού…
Θα ολοκληρώσω λοιπόν λέγοντας ότι η απόκτηση ενός σκύλου και η ένταξη του σε μια οικογένεια θα πρέπει να είναι κάτι κοινώς αποδεκτό από όλα τα μέλη αυτής, βαρέθηκα πια να βλέπω παρατημένα σκυλάκια σε βεράντες και πυλωτές (η παροχή μόνο τροφής και νερού δεν σημαίνει κάτι) ή αγγελίες του στυλ χαρίζεται λόγω δυσκολίας συμβίωσης…
Υ.Γ.1) Εννοείτε ότι κάθε Σαββατοκύριακο είναι …free day
. Το ... ¨γερμανικό σύστημα- πρόγραμμα¨ επιβάλλεται μόνο τις καθημερινές.Υ.Γ.2) Μπορεί από κάποιους να θεωρηθώ υπερβολική αλλά η οικογένεια μου, από την στιγμή που η Σαλώμη ήρθε στο σπίτι, είναι πλέον πενταμελή και δεν μου αρέσει να στερώ κάτι από κανένα μέλος της.
Last edited:
