Καλημέρα και καλώς σας βρήκα μιας και είμαι νέο μελος.
Στον χώρο που έπιασα δουλειά πριν λίγο καιρό υπάρχει ένα ημίαιμο Πιτ Μπουλ. Το σκυλί αυτό το βρήκαν πεταμένο σε κάτι χωράφια στην περιοχή κουτάβι, το μαζέψαν, του κάναν εμβολια κλπ απαραίτητα και έπειτα του χτίσαν ένα σπίτι με μια περίφραξη μεσαίας έκτασης και το έχουν μονίμως κλεισμένο εδώ και 3 περίπου χρόνια (από όσο γνωρίζω). Το σκυλί μου ραγίζει την καρδιά κάθε φορά που πάω από εκεί γιατί κανένας ποτέ δε του δίνει σημασία, περνάνε οι μέρες, οι μήνες, τα χρόνια και είναι μονίμως κλεισμενο και ολομόναχο εκεί μέσα. Πολλές φορές κλαίει για να το χαϊδεύεις ή να πας κοντά του. Όταν μπει καποιος να το καθαρίσει, να του βάλει νερό, τροφή κλπ κάνει σαν εκστασιασμενο από τη χαρά του. Από τη βαρεμάρα του ρίχνει το νερό του και μένει διψασμένο τα Σ/Κ η κηνυγαει την ουρά του. Επίσης είναι εξαιρετικά χαρουμενο, φιλικό και καλοκάγαθο. Εγώ πρώτη βδομάδα στη δουλειά, δε με ήξερε καν και μπήκα μέσα στην περίφραξη του, τράβηξα το σπίτι του, καθάρισα, του έβαλα νερό κλπ και αυτό έκανε παιχνίδια!
Εδώ και χρόνια έχουν βάλει αγγελίες κάποιοι από το εργοστάσιο για να φύγει και να το πάρει κάποιος να έχει ένα σπίτι μιας και στο εργοστάσιο υποφερει από μοναξιά και πλήξη. Άλλωστε δε το πήραν για φύλακα, απλά το μαζέψαν να μην πεθάνει. Ωστόσο ποτέ κανένας δεν έχει ενδιαφερθεί, και οι φιλοζωικές της περιοχής δεν κατάφεραν να το φιλοξενήσουν σε δομές τους ή να του βρουν σπίτι.
Άρχισα και σκέφτομαι τελευταία να το πάρω εγω. Έχω ενα σκύλο τώρα που είναι ημίαιμο μικρό, γερος και με αρρώστιες σε άσχημη κατασταση που το χάμε πάρει οικογενειακως απο το δρόμο. Ωστοσο ενδέχεται να αλλάξω σπίτι και να είμαι μόνος, οπότε σκέφτομαι να πάρω το σκύλο από το εργοστασιο.
Θέλω να ρωτήσω κάποια πράγματα γιατί δεν έχω εμπειρία από τέτοιες περιπτώσεις.
1. Πόσο επικίνδυνο είναι ένα τέτοιο σκυλί που δεν έχει κοινωνικοποιηθεί με άλλα ζώα και λίγο με ανθρωπους και που μεγάλωσε σε μια περίφραξη να το πάρω σε σπιτι?
2. Το γεγονός ότι είναι τόσο φιλικό, καλό, παιχνιδιάρικο να με καθησυχάζει ή πρέπει να προσέξω κάτι; Καποιες φορες εχω δει οτι απο τη χαρα του αν πλησιασεις κανει εναν περιεργο μορφασμο στο στομα του που φαινονται τα δοντια του, αλλα μαλλον ειναι κατι σαν να χαμογελαει απο την υπερβολικη χαρα του.
3. Ποια είναι η καλύτερη λύση για αυτή τη ψυχή;
4. Ο σκυλος επισης δεν εχει μαθει να υπακουει (και λογικο ειναι). Καθε φορα που μπαινω στο κλουβι του, σηκωνεται στα δυο ποδια, με κανει χαλια με λασπες κλπ και δεν καταλαβαινει αν το μαλωσω, του μιλησω κλπ. Παντα κουναει την ουρα του και ειναι χαρουμενος και υπερενθουσιωδης. Θα ειναι προβλημα αυτο?
5. Προσθέστε ότι θέλετε εσείς, γνώμες κλπ
Στον χώρο που έπιασα δουλειά πριν λίγο καιρό υπάρχει ένα ημίαιμο Πιτ Μπουλ. Το σκυλί αυτό το βρήκαν πεταμένο σε κάτι χωράφια στην περιοχή κουτάβι, το μαζέψαν, του κάναν εμβολια κλπ απαραίτητα και έπειτα του χτίσαν ένα σπίτι με μια περίφραξη μεσαίας έκτασης και το έχουν μονίμως κλεισμένο εδώ και 3 περίπου χρόνια (από όσο γνωρίζω). Το σκυλί μου ραγίζει την καρδιά κάθε φορά που πάω από εκεί γιατί κανένας ποτέ δε του δίνει σημασία, περνάνε οι μέρες, οι μήνες, τα χρόνια και είναι μονίμως κλεισμενο και ολομόναχο εκεί μέσα. Πολλές φορές κλαίει για να το χαϊδεύεις ή να πας κοντά του. Όταν μπει καποιος να το καθαρίσει, να του βάλει νερό, τροφή κλπ κάνει σαν εκστασιασμενο από τη χαρά του. Από τη βαρεμάρα του ρίχνει το νερό του και μένει διψασμένο τα Σ/Κ η κηνυγαει την ουρά του. Επίσης είναι εξαιρετικά χαρουμενο, φιλικό και καλοκάγαθο. Εγώ πρώτη βδομάδα στη δουλειά, δε με ήξερε καν και μπήκα μέσα στην περίφραξη του, τράβηξα το σπίτι του, καθάρισα, του έβαλα νερό κλπ και αυτό έκανε παιχνίδια!
Εδώ και χρόνια έχουν βάλει αγγελίες κάποιοι από το εργοστάσιο για να φύγει και να το πάρει κάποιος να έχει ένα σπίτι μιας και στο εργοστάσιο υποφερει από μοναξιά και πλήξη. Άλλωστε δε το πήραν για φύλακα, απλά το μαζέψαν να μην πεθάνει. Ωστόσο ποτέ κανένας δεν έχει ενδιαφερθεί, και οι φιλοζωικές της περιοχής δεν κατάφεραν να το φιλοξενήσουν σε δομές τους ή να του βρουν σπίτι.
Άρχισα και σκέφτομαι τελευταία να το πάρω εγω. Έχω ενα σκύλο τώρα που είναι ημίαιμο μικρό, γερος και με αρρώστιες σε άσχημη κατασταση που το χάμε πάρει οικογενειακως απο το δρόμο. Ωστοσο ενδέχεται να αλλάξω σπίτι και να είμαι μόνος, οπότε σκέφτομαι να πάρω το σκύλο από το εργοστασιο.
Θέλω να ρωτήσω κάποια πράγματα γιατί δεν έχω εμπειρία από τέτοιες περιπτώσεις.
1. Πόσο επικίνδυνο είναι ένα τέτοιο σκυλί που δεν έχει κοινωνικοποιηθεί με άλλα ζώα και λίγο με ανθρωπους και που μεγάλωσε σε μια περίφραξη να το πάρω σε σπιτι?
2. Το γεγονός ότι είναι τόσο φιλικό, καλό, παιχνιδιάρικο να με καθησυχάζει ή πρέπει να προσέξω κάτι; Καποιες φορες εχω δει οτι απο τη χαρα του αν πλησιασεις κανει εναν περιεργο μορφασμο στο στομα του που φαινονται τα δοντια του, αλλα μαλλον ειναι κατι σαν να χαμογελαει απο την υπερβολικη χαρα του.
3. Ποια είναι η καλύτερη λύση για αυτή τη ψυχή;
4. Ο σκυλος επισης δεν εχει μαθει να υπακουει (και λογικο ειναι). Καθε φορα που μπαινω στο κλουβι του, σηκωνεται στα δυο ποδια, με κανει χαλια με λασπες κλπ και δεν καταλαβαινει αν το μαλωσω, του μιλησω κλπ. Παντα κουναει την ουρα του και ειναι χαρουμενος και υπερενθουσιωδης. Θα ειναι προβλημα αυτο?
5. Προσθέστε ότι θέλετε εσείς, γνώμες κλπ
Last edited:
