Εχει γινει φυλακας??

[Scarlett]

...που είναι ευαίσθητη περίοδος και χρειάζεται πάρα πολλή προσοχή... ώστε να μην "επιβεβαιώνεται" όταν φοβάται κάτι ή κάποιον...

δηλαδη οταν περασει η εποχη, δεν θα γαυγιζει απο καχυποψια? γιατι εμεις την εχουμε προ πολλου περασει και παλι γαυγιζουμε...και ετσι θα συνεχισουμε για παντα

 

[aouimbae]

το σηκωμα της τριχας ομως δε σημαινει κατι παραπανω απο το απλο γαβγισμα??

Το να κανει ενα Λαμπ κανονικη φυλαξη οχι απλα ανηκει στο 10% που λες johnk αλλα ειναι και κατι που θεωρω οτι το βγαζει εκτος προτυπου αφου τα Λαμπ εκ φυσεως ΠΡΕΠΕΙ να ειναι φιλικα.

Απο κει και περα μαλλον παιζουν ρολο τα ενστικτα του καθε ζωου.. δηλ. εχω ακουσει/διαβασει περιπτωσεις οπου τυπικα Λαμπραντορ ειχαν υπερασπιστει τον ανθρωπο τους σε δυσκολη στιγμη, ακομα και με δαγκωμα.

Κι αυτο ειναι κατι που λογικα θα πρεπε να ισχυει για ολα ή για τα περισσοτερα.. Ενα καλα κοινωνικοποιημενο σκυλι που εχει αυτοπεποιθηση δε θα "πρεπε" να καταλαβαινει ποτε ο ανθρωπος του κινδυνευει? οκ να μπει ο αλλος σπιτι και να του κανει χαρες..αλλα αν επιτεθει στο αφεντικο, ο σκυλος δε το νιωθει?? ακομα κι αν ειναι λαμπραντορ ή Γκολντεν..

 

[johnk]

1) το σηκωμα της τριχας ομως δε σημαινει κατι παραπανω απο το απλο γαβγισμα??

2) Απο κει και περα μαλλον παιζουν ρολο τα ενστικτα του καθε ζωου.. δηλ. εχω ακουσει/διαβασει περιπτωσεις οπου τυπικα Λαμπραντορ ειχαν υπερασπιστει τον ανθρωπο τους σε δυσκολη στιγμη, ακομα και με δαγκωμα.

3) Κι αυτο ειναι κατι που λογικα θα πρεπε να ισχυει για ολα ή για τα περισσοτερα... Ενα καλα κοινωνικοποιημενο σκυλι που εχει αυτοπεποιθηση δε θα "πρεπε" να καταλαβαινει ποτε ο ανθρωπος του κινδυνευει? οκ να μπει ο αλλος σπιτι και να του κανει χαρες..αλλα αν επιτεθει στο αφεντικο, ο σκυλος δε το νιωθει?? ακομα κι αν ειναι λαμπραντορ ή Γκολντεν..

1) To σήκωμα της τρίχας είναι, όντως, διαφορετικό... όπως και σε μας τους ανθρώπους: όταν ανατριχιάζουμε, είτε κρυώνουμε (πολύ), είτε φοβόμαστε (πολύ), είτε βλέπουμε κάτι φρικτό (πάλι συνειρμός φόβου), είτε είμαστε πάρα πολύ θυμωμένοι (ιδιαίτερα σπάνιο)...
Σε όλες τις περιπτώσεις περιέχεται ο προσδιορισμός: "πολύ"!

2) Σαφώς, γιατί επικράτησε το "είδος" τους... ο "σκύλος"! Βλέπε: "Πιστός σαν σκύλος"...
Ομως, όπως λες: "υπάρχουν περιπτώσεις"... δεν είναι πολύ συχνό...

3) Πάντα (σχεδόν) καταλαβαίνει ο σκύλος πότε ο άνθρωπός του κινδυνεύει... η διαφορά έχει (περίπου) ως εξής:

- Σε μιά φυλή φύλαξης, το "τυπικό" μέλος, επειδή είναι πολύ επιφυλακτικό (reserved) και καχύποπτο (aloof), καταλαβαίνει κάτι παραπάνω (και, πολλές φορές, πιο γρήγορα) απ' ότι πρέπει... με προφανή αποτελέσματα...

- Σε μιά φυλή "μη φύλαξης" (π.χ. Labrador), το "τυπικό" μέλος, επειδή δεν είναι επιφυλακτικό και καχύποπτο, καταλαβαίνει κάτι λιγότερο (και, πολλές φορές, πιο αργά) απ' ότι πρέπει... με προφανή αποτελέσματα...

 

[nasouk]

Επειδη το σκυλι που ανεφερα το γνωριζω τουλαχιστον 10 χρονια , ειναι τυπικοτατο δειγμα λαμπ.
Απο κει και περα ομως , κατι που με επιασε και μενα αδιαβαστο , ηταν οταν ειμασταν σε καμπινγκ ελευθερο και το βραδυ πλησιασε καποιος να ζητησει αναπτηρα και μονο που δεν το εφαγε.Δεν ορμηξε , αλλα πηρε σταση σηκωσε πολυ τριχα, και δοντια εξω με γρυλισμα.
Εγω τα χρειαστηκα παντως οπως και ο φιλος που ηρθε να ζητησει φωτια.
Του μιλησαμε του ανθρωπου , τον φεραμε εμεις μεσα στον χωρο μας και εκει κουλαρε η Οινοη.
Δεν ξερω αν φταιει η τοποθεσια η κατι αλλο , αλλα η κυραειχε κοτσια.